زنان تشنه قدرت
درباره نویسنده برنار کی رینی:
برنار کی‌رینی (Bernard Quiriny) نویسنده کتاب زنان تشنه قدرت، (زاده 27 ژوئن 1978) نویسنده و منتقد بلژیکی بلژیکی است. وی همچنین استاد حقوق عمومی در دانشگاه بورگوندی است و از زمان دریافت پایان نامه دکتری خود در سال 2005، مقالات علمی زیادی را در زمینه حقوقی منتشر کرده است. علاوه بر این، او به عنوان نویسنده کارمند و رئیس ستون ادبیات برای مجله فرهنگی Chronic’art فعالیت می‌کند.
درباره کتاب زنان تشنه قدرت:
کتاب زنان تشنۀ قدرت، دربارۀ یک انقلاب فمینیستی و زنانۀ رادیکال است که مثلاً در دهۀ70 میلادی در بلژیک اتفاق افتاده است. کشور بلژیک این کتاب یک بلژیک خیالی با فضایی به‌شدت بسته و محصور است. در این بلژیک خیالی، یک حکومت زنانۀ تندرو و اقتدارگرا بر سرِ کار آمده است. برنار کی‌رینی در این کتاب ادبیات را به عرصه‌ای برای نمایش طنزآمیز و کنایی توتالیتاریسم و دیکتاتوری و هجو نظام‌های توتالیتر و استبدادی بدل کرده و به‌یاری تخیل، حکومتی تک‌بُعدی و اقتدارگرا را ترسیم کرده است که برپایۀ جنون و هذیان و قدرت مطلقه گردانده می‌شود. او در این رمان، تاریخی تخیلی را آفریده است تا ماهیت قدرت مطلق و فساد چنین قدرتی را ترسیم کند.
امپراتوری‌ای که در کتاب «زنان تشنۀ قدرت» تحت فرماندهی زنان برپا شده است، درهای خود را به روی سرزمین‌های دیگر بسته است و اطلاعاتی که از این امپراتوری به بیرون درز می‌کند، اطلاعاتی تحریف شده و گزینشی است؛ اطلاعاتی که توسط حکومت دستچین شده و با واقعیت سازگار نیست. بر این امپراتوری، زنی به نام ژودیت حکم می‌راند که بعد از مرگ مادرش به جای او قدرت را در اختیار گرفته و سیاست‌هایی سخت‌گیرانه و زورگویانه را بر سرزمین تحت حکومت خود اعمال می‌کند. به حریم این فرمانروای مستبد، یک پرستار رخنه کرده است و در این کتاب، از خلال خاطرات این پرستار، تصویری از فساد و جنونی که پشت پردۀ قدرت در جریان است ارائه می‌شود.
در کتاب «زنان تشنۀ قدرت» با شخصیتی به نام پیر گولد مواجهیم که کی‌رینی قبلاً در قصه‌های کوتاه خود نیز او را به صحنۀ آثارش احضار کرده است. گولد در کتاب «زنان تشنۀ قدرت»، به‌همراه گروهی از روزنامه‌نگاران دستچین‌شده، به بلژیک توتالیترِ ساختۀ تخیل کی‌رینی سفر می‌کند. او و همسفرانش نخستین کسانی هستند که بعد از انقلاب فمینیستی و خشونت‌باری که در دهۀ 70 میلادی در بلژیک خیالی کتاب «زنان تشنۀ قدرت» روی داده است، به این کشور سفر می‌کنند و آن را از نزدیک می‌بینند. کی‌رینی در کتاب «زنان تشنۀ قدرت» مضحکۀ استبداد را به صحنه می‌آورد تا نشان دهد خودکامگی چگونه پدید می‌آید، چگونه عمل می‌کند و چه عواقب هولناکی را رقم می‌زند.
قسمتی از کتاب زنان تشنه قدرت:
گپ‌وگفتشان تمامی نداشت. اول سپهبد به مدت سی دقیقه متن سخنرانی‌ای را قرائت کرد که احتمالا به همین منظور نوشته شده بود. آیا چیزی خسته‌کننده‌تر از سخنرانی‌ای است که از روی کاغذ خوانده شود؟ اوضاع هنگامی بدتر می‌شد که هر پنج جمله حرفش را قطع می‌کرد تا کریستن ترجمه کند و همینْ پیشرفت صحبتش را مختل می‌کرد. مارسلوس در طی ترجمه پیوسته جرعه‌ای آب می‌نوشید، سپس با همان لحن یکنواخت حرفش را از سر می‌گرفت. گاهی کریستن را از یاد می‌برد و نطقش را طولانی‌تر می‌کرد؛ برای همین کریستن کاغذهایش را سیاه می‌کرد اما نمی‌رسید همه‌چیز را یادداشت کند. این می‌شد که بعد از ترجمه ابتدای سخنان، باید از خطیب می‌خواست که حرف‌هایش را تکرار کند، و این‌گون به شکنجه شنونده می‌افزود.
پس از چند دقیقه لانگلوئا سخنرانی را رها کرد. نگاهی ترحم‌آمیز به گولد انداخت اما گولد محلش نگذاشت. او در مقام رئیس هیات نمایندگی باید به سپهبد جواب می‌داد و بدین‌ترتیب خودش را موظف می‌دید که به او گوش بدهد؛ برای همین یادداشت برمی‌داشت و می‌کوشید با تکان‌دادن‌های تاییدآمیز سرش، علاقه‌اش را نشان بدهد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.