روزهای آرام در کلیشی

روزهای آرام در کلیشی

درباره نویسنده هنری میلر:

هنری میلر (Henry Miller) نویسنده کتاب روزهای آرام در کلیشی، با نام کامل‏ هنری ولنتاین میلر، زاده‌ی 26 دسامبر 1891 و درگذشته‌ی 7 ژوئن 1980، نویسنده‌ی آمریکایی بود که دوران شکوفایی خود را در پاریس گذراند. او در منهتن نیویورک، چشم به جهان گشود و پدرش، خیاط بود. خانواده‌اش در سال 1900 به منطقه‌ی بوشویک در بروکلین نقل مکان کردند. میلر پس از اتمام سال‌های اولیه‌ی تحصیل، به دبیرستانی در ویلیامزبورگ رفت. او در جوانی، فعالیت‌هایی در حزب سوسیالیست آمریکا داشت. میلر به شکستن قالب‌های ادبی متعارف شهرت داشت و در رمان‌هایش، شخصیت پردازی، نقدهای اجتماعی، تفکرات فلسفی و عرفان را با هم ترکیب می‌کرد. این نویسنده همچنین، سفرنامه و نقد ادبی می‌نوشت و به نقاشی با آبرنگ نیز علاقه‌مند بود.

درباره کتاب روزهای آرام در کلیشی:

هنری میلر نویسنده‌ای است سراپا مدرن، در طلب مدرنیته‌ای نرم و سیال، بی‌هویت؛ چراکه همان‌طور که در مانیفست کمونیست آمده: «هرآنچه سخت و استوار است، دود می‌شود و به هوا می‌رود.» مدرنیته ناقص است و میلر شیفته‌ی همین نقصان است؛ شیفته‌ی آلودگی، اشتباه، گناه. او در دورانی می‌زیست که فرآیند پاک‌سازی، اغلبِ دولت‌های جهان را شیفته‌ی خود کرده بود: نازی‌ها در پی پاک‌سازی اروپا از یهودیان بودند، شوروی استالینی در پی پاک‌سازی مظاهر بورژوایی بود، سیستم‌های بهداشتی مدرن در پی پاک‌سازی بشر از ویروس‌ها و باکتری‌ها، و امریکا در پی پاک‌سازی امریکا از کمونیست‌ها و سیاهان. در رمان کوتاه اما شگفت‌آور «روزهای آرام در کلیشی» هنری میلر از قضا نشان می‌دهد که هیچ‌چیز به‌جز میکروب و آلودگی و اختلاط و بی‌هویتی نمی‌تواند متمدنانه باشد.

قسمتی از کتاب روزهای آرام در کلیشی:

در پاریس روز که تمام می‌شد، به طرزی غیرارادی شروع می‌کردم به آمیختن با جمعیت. اینجا جمعیت، خالی از هر رنگی، هر تفاوت کوچکی، هر تمایزی، مرا به سمت خودم می‌راند، برمی‌گرداند مرا به اتاقم، به تخیلم، در جست‌وجوی عناصر آن زندگی حالا از دست‌رفته‌ای که وقتی باهاش بیامیزی و جذبش کنی، می‌تواند دوباره این خاکستری‌های طبیعی ملایم را، که این‌همه برای آفرینش وجودیِ پایدار موزون ضروری است، بیافریند.