درسو اوزالا

درسو اوزالا

درباره نویسنده ولادیمیر آرسنی‌یف:

ولادیمیر آرسنی یف (Vladimir Arsenyev) نویسنده کتاب درسو اوزالا،‏ (1872 – 1930) گردشگر، جغرافی‌دان، نویسنده و نظامی اهل امپراتوری روسیه بود. وی جستجوگر خاور دور بود که سفرهای خود را در سری کتاب‌هایش_ “По Уссурийскому Краю” و “Дерсу Узала” _ نقل کرده‌است. سفرهایی نظامی به اوسوری که عمدتاً با همراهی و راهنمایی یک شکارچی بومی به نام درسو اوزالا از سال ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۷ انجام شده بودند.

درباره کتاب درسو اوزالا:

کاپیتان (سروان) آرسنی‌یف در سال‌های ۱۹۰۲ تا ۱۹۰۷ از طرف دولت مرکزی تزاری آن زمان روسیه مأمور می‌شود برای کشف و نقشه‌برداری دورترین قسمت سیبری، یعنی شبه جزیره کامچاتکا و اوسوری (که چون گوشواره‌ای از گوش سرزمین پهناور روسیه در بالای کره شمالی و قسمت کوچکی از چین آویخته) همراه عده‌ای تحت فرمان به آن نواحی عزیمت کند و در طول همین سفرهاست که با درسو اوزالا، مردی از طایفه گلد، از اقوام بدوی پراکنده در آن ناحیه روبه‌رو می‌شود و نوعی رابطه مرید و مرادی با او پیدا می‌کند و درس‌های بسیاری در زندگی از او می‌آموزد.

کتاب آرسنی‌یف در مورد سفرهای او در حوضه رودخانه اوسوری در شرق دور روسیه است. درسو اوزالا یک شکارچی از مردمان نانای بود که در طول سال‌های ۱۹۰۲–۱۹۰۷ به عنوان راهنما برای اقدامات نقشه‌برداری آرسنی‌یف وی و گروهش را همراهی می‌کرد و آنها را از گرسنگی و سرما را نجات می‌داد. آرسنی‌یف او را مردی بزرگ توصیف کرده است، یک روح‌باور که حیوانات و گیاهان را با انسان برابر می‌بیند.

از سال ۱۹۰۷، آرسنی‌یف درسو را دعوت کرد تا در خانه‌اش در خاباروفسک زندگی کند، چرا که بینایی و دیگر حواس اوزالا با بالا رفتن سن شروع به ضعیف شدن کرده بودند و باعث ناتوانی او در شکار شده بودند. در بهار ۱۹۰۸، درسو با آرسنی‌یف وداع کرد و به خانه‌اش در سرزمین پریمورسکی برگشت؛ جایی که اندکی بعد در همان‌جا کشته شد. بر اساس کتاب آرسنی‌یف، درسو اوزالا در نزدیکی شهر کورفووسکی به قتل رسید و در یک قبر بی نشان در تایگا دفن شد.

کتاب «درسو اوزالا» در زبان اصلی به سال ۱۹۲۳ منتشر شد. آکیرا کوروساوا، کارگردان شهیر ژاپنی، به سال ۱۹۷۵ فیلمی شاهکار با اقتباس از این اثر به یادماندنی ساخت که در سال ۱۹۷۶ برنده اسکار بهترین فیلم غیرانگلیسی زبان شد.

قسمتی از کتاب درسو اوزالا:

در سال ۱۹۰۲، در رأس یک دستۀ شش نفری از سربازان سیبریایی عازم مأموریت شده بودم با چهار اسب ،بارکش از کنار رود سیموخوا که نزدیک دهکده شکوتوو و به خلیج اوسوری می ریزد عبور میکردیم. مأموریت ما کشف گردنه های تاتیانشان، سرچشمه چهار رود سیمو، دائوبی، مای و لفو و راه های کنار دریاچه خانکا و راه آهن اوسوری بود.

شکوتووو، در مصب رود سیموخو و بر کرانه راستش واقع شده است؛ از هنگامی که در یکی از کلبه های چینی محل جام شیشه یی کوچکی نصب شد، ساکنین محل، نام آنجا را درۀ شیشه یی .گذاشتند در آن جنگل های دورافتاده شیشه کمیاب ،بود نزدیک ترین کارخانه شیشه هزاران کیلومتر از آنجا فاصله داشت. شیشه آن قدر قیمت داشت که گاهی به جای پول به کار می رفت؛ و یک بطری خالی معادل مقدار زیادی آرد، نمک، ارزن و حتی پوست بود. کسانی که با هم دشمنی داشتند، خرده حسابها را با شکستن ظرف های شیشه یی یکدیگر تسویه می‌کردند از این رو جای تعجبی نیست که جام پنجره یک «فانزا» ای…