درباره تجدد، سیاست، فرهنگ
درباره نویسنده عباس میلانی:
عباس میلانی نویسنده کتاب درباره تجدد، سیاست، فرهنگ، با نام کامل عباس ملک زاده میلانی (متولد ۱۳۲۸) مورخ، ایران شناس و نویسنده‌ای ایرانی و ساکن آمریکا است. میلانی مدیر برنامهٔ مطالعات ایرانی در دانشگاه استنفورد و استاد فراخوانده دانشکدهٔ علوم سیاسی آن دانشگاه است. او همچنین همکار و یکی از سرپرستان پروژه دموکراسی ایران در موسسه هوور است. وی برادر محسن میلانی است. میلانی در ۱۳۴۵ از دبیرستان فنی اوکلند فارغ التحصیل شد و مدرک لیسانس خود را در علوم سیاسی و اقتصاد از دانشگاه برکلی، کالیفرنیا دریافت نمود و در ۱۹۷۴ دکترای خود را در رشته علوم سیاسی از دانشگاه هاوایی گرفت.
او پس از اخذ مدرک دکتری، در سالهای ۱۳۵۴–۱۳۵۶ استاد دانشگاه ملی ایران (دانشگاه شهید بهشتی کنونی)او از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۶ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود. پس از آن نیز مدتی استاد تاریخ و علوم سیاسی و رئیس دانشکده در دانشگاه نوتردام دو نامور در کالیفرنیا بود. تا این که در سال ۱۳۸۰ به عنوان یکی از پژوهشگران موسسه هوور انتخاب شد و بدین ترتیب نتردام را به مقصد استنفورد ترک کرد. عباس ملک زاده میلانی در دوران تحصیلات یکی از اعضای سازمان انقلابی حزب توده ایران و تشکیلات کنفدراسیون دانشجویان ایرانی بود.
عباس میلانی در سال ۱۳۵۶ به اتهام عضویت در سازمان‌های کمونیستی، بدست ساواک دستگیر و در دادگاه نظامی به یک سال زندان محکوم شد و پس از مدتی با ارائه لایحه‌ای در ۱۲ صفحه و اظهار پشیمانی تقاضای عفو کرده و با وساطت فرح دیبا (پهلوی)، تحت شرایط ویژه آن زمان مورد عفو شخص پادشاه قرار گرفت. از کارهای نخست او، ترجمه کتاب مرشد و مارگاریتا بود. بعدها کتاب معمای هویدای او در ایران و خارج ایران بحث‌های زیادی برانگیخت، اما مهم ترین کتاب او تجدد و تجدد ستیزی در ایران است.
در سال ۲۰۰۹ میلادی، دانشگاه سیراکیوز اقدام به انتشار کتابی در حیطه تاریخ معاصر ایران به قلم عباس میلانی کرد. کتاب ایرانیان نامدار، عنوان کتابی است که به نقش افراد اثرگذار در دوران سلطنت محمدرضا شاه پهلوی می پردازد. در ژانویهٔ سال ۲۰۱۱ میلادی، کتاب میلانی به نام شاه محمدرضا پهلوی دربارهٔ زندگی محمدرضاشاه پهلوی در آمریکا به زبان انگلیسی منتشر شد. نسخه فارسی و کاملتر و اصلی این کتاب در سال ۲۰۱۳ میلادی با نام نگاهی به شاه (کتاب) نگاهی به شاه در کانادا، اروپا و آمریکا چاپ شد. این کتاب مستند نگاهی به آخرین پادشاه ایران دارد.
درباره کتاب درباره تجدد، سیاست، فرهنگ:
کتاب درباره تجدد، سیاست، فرهنگ، گزیده‌ای از نوشته‌ها، سخنرانی‌ها و گفتگوهای میلانی طی ۴ دهه اخیر است که به گفته خودش، زبان و سیاق کلامشان یکسان نیست. برخی ضرب‌آهنگ یک‌گفتگو را دارند، بعضی روایت مکتوب یک‌سخنرانی‌اند و چندتای دیگرشان هم از ابتدا مقاله بوده‌اند. اما به‌رغم گوناگونی لحن و موضوع، همه گرد یک‌مساله واحد دور می‌زنند و آن چالش تجدد در ایران و پیوند تنگاتنگ تحولات فرهنگی‌سیاسی و زیبایی‌شناسی در این‌زمینه است. تحولات جهانی هم تجدد هم بر این‌فرایند بومی تاثیر می‌گذارند.
کتاب پیش‌رو ۳ بخش اصلی دارد که مقالات و نوشته‌ها را در بر می‌گیرند. بخش اول «سیاست و حکومت در امریکا»، بخش دوم «تحولات و موانع تجدد در ایران» و بخش سوم «برشی از زندگی و کارنامه برخی از فرهنگ‌سازان» نام دارد.
بخش اول، دربرگیرنده ۲ مقاله «ریگان و پایه‌های قدرت او» و «چالش‌های دموکراسی در امریکا» است. در بخش دوم هم این‌مقالات به چاپ رسیده‌اند: «بحثی دیگر درباره تجدد در ایران»، «سنت و تجدد در ادبیات فارسی»، «میراث ایران در تجدد غرب»، «تساهل و تولرانس مذهبی در ایران»، «شاه، جنبش تجدد و دشمنان آن»، «بررسی و تحلیل اسناد جدید محرمانه منتشرشده در امریکا درمورد ایران» و «چالش‌های بنیان‌های نظری دموکراسی و تئوکراسی».
سومین‌بخش کتاب «درباره تجدد، سیاست، فرهنگ» هم دربرگیرنده ۸ مطلب است که به این‌ترتیب‌اند: «تولد و تجدد بیضایی»، «سخنانی درباره بهرام بیضایی در جشنواره تیرگان»، «تجدد مسکوب»، «اخوان ثالث و مساله تجدد»، «درباره گفتگوی برنامه پرگار با ابراهیم گلستان»، «مصاحبه فیروزه خطیبی با عباس میلانی»، «گفتگوی روجا اسدی با عباس میلانی» و «گفتگوی ماندانا زندیان با عباس میلانی».
قسمتی از کتاب درباره تجدد، سیاست، فرهنگ:
سید قطب معتقد بود که تجدد یک پدیده کاملا کذب غربی است و به درد جهان مسلمان نمی‌خورد. یعنی اندیشه او نقد جدی هر آن‌چیزی است که شاه طرفدارش بود. جریان مذهبی این‌نوع تفکر را کاملا آزادانه در کتاب‌های خود چاپ میکردند. حتی ساواک هم کتاب‌هایشان را سانسور نمی‌کرد: تنها مجله‌هایی که در آن‌دوران بدون سانسور چاپ می‌شد، مجله‌هایی بود که از حوزه درمی‌آمد. آن‌وقت اگر کوچک‌ترین اشاره‌ای به صمد بهرنگی می‌کردید، سانسور می‌شد.
اما در همان‌زمان اینان ده‌ها هزار نسخه از کتاب‌های خود را چاپ می‌کنند و هیچ‌کس هم کاری ندارد. بعد از اینکه من اینها را خواندم، اصلا برایم شگفت‌انگیز بود که اولا چقدر فکر منظمی پشت آن است و چه نقد اساسی‌ای دارد به همه آن‌چیزی که شاه دارد انجام می‌دهد. پروژه شاه در ایران، یک‌نوع پروژه تجدد معیوب بود. شاه می‌خواست ایران را متجدد کند به این‌معنا که شهرنشین باشد، سرمایه‌داری باشد، زنان در آن آزادی داشته باشند، اقلیت‌های دینی در آن آزادی داشته باشند، زندگی خصوصی افراد آزادانه باشد. (مثلا در دوران شاه فروغ فرخزاد و ابراهیم گلستان یک رابطه علنی دارند. همه می‌دانند و هیچ‌کس به ایشان کاری ندارد.)
در ۱۹۶۲ شاه سعی کرد قانونی را بگذراند که اقلیت‌های دینی بتوانند به کتاب خودشان قسم بخورند. یک نفر از نیروهای دموکرات ایران به دفاع از این‌سیاست برنخاست. زیرا همه فکر میکردند دعوا یک‌چیز دیگر است. دعوا سیاسی است. ولی دعوای تجدد فرهنگی و اقتصادی و آموزشی به حاشیه رفت؛ جایی که در خیلی از این‌زمینه‌ها شاه داشت مسیر تجدد را به پیش می‌برد. گفتم تجدد معیوب چون تجدد دموکراسی هم لازم دارد و شاه دموکراسی را نمی‌پذیرفت. به‌علاوه مفهوم شاه از تجدد، تفاوت مهمی هم با تلقی رضاشاه داشت. موضع رضاشاه این بود که روحانیت و اسلام مانع تجدد است؛ اما برای محمدرضا خطر کمونیسم در ایران، خطر اصلی برای الگوی او از تجدد غربی بود. در حالی اگر کتاب‌های سید قطب را بخوانید می‌بینید که به‌گونه‌ای بنیادی مساله تجدد را زیر سوال برده است.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.