داریوش مادی
درباره نویسنده استیون اندرسون:
استیون اندرسون (Steven Anderson) نویسنده کتاب داریوش مادی، یک محقق و معلم کتاب مقدس است. او همچنین نویسنده کتاب «راهنمای تفسیری کتاب مقدس دکتر اندرسون» است که یک مجموعه کتاب هشت جلدی است.
درباره کتاب داریوش مادی:
داریوش مادی یکی از شخصیت‌های تاریخی است که درباره‌اش حرف و حدیث وجود دارد و گاهی او را با داریوش‌های دیگر تاریخ اشتباه گرفته‌اند. استیون اندرسون نویسنده این‌کتاب می‌گوید داریوش مادی یکی از شاهان مرموز ایران باستان است و هویتش با استناد به مدارک و شواهد چندان معلوم و شفاف نیست. کتابش هم برای شناساندن هویت این‌پادشاه باستانی نوشته شده و در آن از مدارک و نوشته‌هایی از گزنفون، هرودوت، توسیدید، بروسوس، آیسخولوس، ارسطو، کتزیاس، هارپوکراسیون استفاده شده که جزء اسناد کلاسیک تاریخ‌پژوهی هستند. اما برای نوشتن این‌کتاب از اسناد و متن‌های اکدی هم استفاده شده که نمونه‌های بارز آنها عبارت‌اند از استوانه کوروش، روایت منظوم، رویدادنامه نبونئید، استوانه سیپّار نبونئید یا متن رؤیا، استل حرّان، پیشگویی دودمانی و …
کتاب‌های عهد عتیق به‌ویژه دانیال از دیگر منابع و مدارکی هستند که اندرسون برای نوشتن این‌کتاب از آنها بهره برده است. چون این‌شخصیت در فصول ۶ تا ۹ کتاب دانیال حضور دارد.
دوره تاریخی مورد بررسی در کتاب «داریوش مادی» مربوط به دوران گذار از حکومت مادها به پادشاهی هخامنشی است. استیون اندرسون این‌دوره را دوران مادی_پارسی می‌نامد و این‌تذکر را هم می‌دهد که با وجود این‌کتاب کتابش درباره داریوش مادی است، اما شخصیت‌های دیگری مثل کوروش دوم (کوروش کبیر) و نبونئید واپسین شاه امپراتوری بابلی نو نیز حضور پررنگی در آن دارند؛ به‌ویژه وقتی سخن از متون نوشته‌شده به خط میخی و زبان اکدی است و اشاره‌هایی هم به داریوش یکم هخامنشی و پیوند او با داریوش مادی شده است.
علاوه بر دغدغه اثبات وجود داریوش مادی، فرازهایی از کتاب پیش‌رو درباره تاریخ‌نگاری یا قصه‌نوشتن‌های هرودوت تاریخ‌نگار معروف یونانی هستند که بسیاری از صاحب‌نظران درباره واقعی یا تخیلی‌بودن فرازهایی از تاریخ او صحبت کرده‌اند.
کتاب «داریوش مادی» ۵ فصل اصلی دارد که به‌ترتیب عبارت‌اند از: «بیان مساله»، «روایت هرودوت و گزنفون از بر تخت‌نشستن کوروش»، «روایت هرودوت و گزنفون از داریوش مادی، کتاب دانیال»، «واکاوی دیگر منابع باستانی درباره داریوش مادی» و «برایند».
قسمتی از کتاب داریوش مادی:
در نگاه نخست، هیچ گونه وجه اشتراک ملموس و مشهودی میان داریوش مادی کتاب دانیال و هیچ‌یک از شخصیت‌های روایت هرودوت از داستان کوروش وجود ندارد. این امر منجر به چهار فرضیۀ یکی‌انگاری شده است که در ادامه به آنها می‌پردازیم. دو فرضیۀ مهم (یعنی فرضیه‌هایی با موافقان بسیار) یکی دانستنِ داریوش با گوبرو و گوروش است، و دو فرضیۀ کم‌اهمیت‌تر(یعنی فرضیه‌هایی با موافقان اندک) یکی دانستنِ داریوش با کمبوجیۀ دوم آستیاک است.
داریوش به منزلۀ گوبَرو
تلاش برای یکی دانستن داریوش و گوبرو، همان‌طور که در فصل یکم یادآوری شد. دیدگاه غالب مفسران مسیحیت انجیلی دربارۀ کتاب دانیال در یک ربع نخست سدۀ بیستم میلادی بود. هرودوت نامی از گوبرو در رویدادنامۀ نبونئید «گوبرو» و «اوگبرو» خوانده شده است و گزنفون از او با عنوان گُبریاس یاد کرده است.
فرضیه‌های یکی دانستن داریوش مادی و گوبرواشکال متفاوتی دارد، اما استدلال بنیادین در همۀ ترتیبات یکسان است: ۱. گوبرو فرمانده گماشته‌شدۀبابل(یا ایالت بابل) از سوی کوروش بود ومسئول انتصاب مقامات و صاحب‌منصبان در بابل به شمار می‌رفت. ۲. این احتمال وجود دارد که به گوبرو لقب «شاه» داده باشند؛ ۳. گوبرو ممکن است مادی بوده باشد؛ ۴. این امکان وجود داردکه افزون بر گوبرو نام «داریوش» را نیز به وی داده باشند…
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.