خزان سلطان

رجب طیب اردوغان نزدیک به دو دهه است که بر ترکیه حکومت کرده است. در اینجا، سونر کاگاپتای، یک مقام برجسته در کشور، بینش هایی را در مورد مرحله بعدی حکومت اردوغان ارائه می‌دهد. رو به کاهش پایگاه حمایتی او در داخل، همراه با افزایش مخالفت، تأثیر همه گیری کووید-19، و اقتصاد ضعیف ترکیه، به نظر می‌رسد که قدرت او را تهدید کند.

او چگونه واکنش نشان خواهد داد؟

در این تحلیل زیرکانه، کاگاپتای اردوغان را مخترع سیاست پوپولیستی بومی در قرن بیست و یکم معرفی می‌کند. رئیس جمهور ترکیه می‌داند که چگونه رای دهندگان را قطبی کند تا پایگاه خود را تقویت کند و چگونه از تاکتیک‌های ظالمانه استفاده کند در حالی که قطبی سازی به تنهایی نمی تواند در انتخابات پیروز شود. کاگاپتای ادعا می کند که اردوغان به قدرت خواهد چسبید و هزینه های سنگینی برای شهروندان، نهادها و متحدان ترکیه خواهد داشت. پویایی های مرتبط، که پیامدهایی بسیار فراتر از مرزهای ترکیه دارد – و آنچه برای ایالات متحده به تصویر می‌کشد – کتاب خزان سلطان را برای همه علاقه مندان به ترکیه و ژئوپلیتیک دهه آینده ضروری می‌کند.

اردوغان از زمانی که برای نخستین بار در دههٔ ۱۹۹۰ در جایگاه شهردار استانبول در عرصه ملی وارد سیاست شد، خود را به عنوان مردی فقیر از پایین شهر معرفی کرد. اردوغان مانند رهبران پوپولیست پیشین ترکیه مانند سلیمان دمیرل و بلند اجویت، بنیان هویت سیاسی خود را بر دفاع از مردم عادی و صیانت از منافع آن‌ها در برابر فرادستان قرار داد. اما برای درک خط مشی اردوغان، نخست باید تربیت و سابقه فعالیت سیاسی او را، در کشوری که زیر سلطه ایدئولوژی لائیسیته بنیانگذار آن یعنی مصطفی کمال آتاترک قرار داشت، دریابیم. اردوغان در سال ۱۹۵۴ در خانواده‌ای تنگدست، متدین و سنتی در محله کارگری قاسم پاشای استانبول به دنیا آمد. والدین او از استانی سنت‌گرا در کرانه دریای سیاه استان ریزه به استانبول مهاجرت کرده بودند. شخصیت پدر وی را می‌توان به شدت مستبد قلمداد کرد. در یک چنین محیط فقیر و مذهبی، آن هم…