حیات چیست؟
درباره نویسنده پل نرس:
پل نرس (Paul Nurse) نویسنده کتاب حیات چیست، با نام کامل سِر پائول ماکسیم نرس (زاده ۲۵ ژانویه ۱۹۴۹) نسلشناس و زیستشناس یاختهای اهل انگلستان است. وی در سال ۲۰۰۱ به خاطر کشف اینکه مولکولهای پروتئین بر تقسیم سلولها کنترل دارند، بههمراه تیم هانت و لیلند هارتول برنده جایزه نوبل فیزیولوژی و پزشکی شد.
درباره کتاب حیات چیست:
زنده بودن واقعاً به چه معناست؟ خلاصه کلام، حیات چیست؟
زیستشناسان اغلب از صحبتکردن دربارهٔ مفاهیم بزرگ و نظریههای کلی طفره میروند. اما کتاب حیات چیست؟ پنج مفهوم بزرگ در علم زیست شناسی میخواهد از دید علم زیستشناسی به این پرسش بزرگ پاسخ دهد.
پنج مفهومی که در این کتاب شرح داده میشود، عبارتاند از: «سلول»، «ژن»، «تکامل از طریق انتخاب طبیعی»، «حیات به مثابهٔ شیمی» و «حیات به مثابهٔ اطلاعات». نهتنها ضمن توضیحدادن دربارهٔ اینکه آنها از کجا پیدایشان شده است، چرا اهمیت دارند و چگونه بر روی هم تأثیر میگذارند، بلکه میخواهد نشان بدهد که آنها هنوز هم امروزه براساس کشفیات جدید دانشمندان که در سرتاسر دنیا صورت میگیرد بیش از بیش در حال تغییر و تحول هستند. همچنین میخواهد به شما نشان بدهد که درگیرِ اکتشافات علمی بودن، چه طعم و مزهای دارد. بنابراین دانشمندانی را به شما معرفی میکند که این پیشرفتها را رقم زدند. در ضمن نویسنده داستانهایی از تجارب تحقیقاتی خودش در آزمایشگاه برایتان تعریف میکند و از حدس و گمانهزنیها، نومیدیها، خوششانسی و لحظاتِ کمیاب اما شگفتانگیزی از فکر بکرهای یکسره جدیدی بگوید.
فعالیتهای انسانی ما دارد اقلیم و بسیاری از اکوسیستمهایی را که از آن پشتیبانی میکنند، به سمت آستانهٔ تحملشان و حتی فراتر از آن سوق میدهد. برای حفظ حیات به همین صورتی که آن را میشناسیم، ما به همهٔ اطلاعات و دانشی نیاز داریم که میتوانیم آنها را با مطالعهٔ دنیای زنده کسب کنیم. به همین دلیل است که در سالها و دهههای پیش رو، زیستشناسی به طور روز افزونی در انتخابِ اینکه مردم چگونه زندگی کنند، متولد شوند، تغذیه کنند، بهبودی یافته و از پاندمیها جان سالم به در ببرند، ما را یاری خواهد رساند. این کتاب بعضی از این کاربردهای دانش زیستشناسی و بده و بستانهای دشوار، عدم قطعیت اخلاقی و تبعاتِ ناخواستهٔ احتمالیشان را شرح میدهد. اما در ابتدا به این سوال جواب میدهد که حیات چیست و چگونه کار میکند.
قسمتی از کتاب حیات چیست:
«اندکی بعد از مواجههام با پروانهٔ زرد رنگ، برای اولین بار سلولی را در مدرسهمان مشاهده کردم. معلممان جوانههای سبز شدهٔ پیاز و ریشههای له شدهٔ آنها را در زیر اسلاید میکروسکوپ گذاشته بود تا اجزای تشکیل دهندهشان را ببینیم. معلم الهامبخش زیستشناسیمان، کیت نیل به ما توضیح داد که سلولها، واحدهای بنیادین زیستشناسی را میبینید. و آنها آنجا بودند: ردیفهایی صاف و ساده از سلولهای جعبه مانند که با نظم و ترتیب در ستونهایی چیده شده بودند. فکر اینکه رشد و تقسیمِ این سلولهای کوچک به تنهایی برای نفوذ کردن ریشههای پیاز در دل خاک و فراهم کردن آب و موادغذایی لازم برای رشد گیاه و پا برجایی آن کافی هستند، بسیار الهامبخش بود.
هر چه بیشتر دربارهٔ سلولها یاد میگرفتم، بیشتر و بیشتر شگفتزدهام میکردند. سلولها از حیث اندازه و شکل تنوعی باورنکردنی دارند. اغلب آنها به قدری کوچک هستند که با چشم غیرمسلح دیده نشوند – آنها حقیقتاً ریز هستند. سه هزار عدد از سلولهای خاص نوعی باکتری انگلی که مثانه را آلوده میکنند، میتوانند در داخل شکافی یک میلیمتری تجمع کنند. بعضی از سلولها هم بسیار بزرگ هستند. اگر یک تخم مرغ برای صبحانه دارید، بدانید که همهٔ زردهٔ آن، یک سلول منفرد است. بعضی از سلولهای درون بدن ما نیز عظیمالجثه هستند. برای مثال، سلولهای عصبی خاصی وجود دارند که از پایین ستون فقرات تا نوک انگشت شست پایتان کشیده شدهاند. این بدین معناست که این سلولها میتوانند تا یک متر طول داشته باشند!
با وجود شگفتانگیزی این تنوع، من بیشتر به وجوه اشتراک همهٔ سلولها علاقه دارم. دانشمندان همیشه علاقه داشتهاند که واحدهای بنیادین را شناسایی کنند، بهترین مثال آن، اتم به عنوان واحدهای بنیادینِ ماده است. معادل اتم در زیستشناسی، سلول است. سلولها نه تنها واحدهای ساختاری بنیادین همهٔ موجودات زنده میباشند، بلکه واحدهای عملیاتی بنیادینِ حیات نیز هستند. منظور این که سلولها کوچکترین موجوداتی هستند که همهٔ ویژگیهای اصلی حیات را دارند. این موضوع، بنیانِ چیزی است که زیست شناسان آن را نظریه سلول مینامند: تا جایی که ما میدانیم، هر آنچه که بر روی سیارهمان زندگی میکند، یا یک سلول است یا اینکه از مجموعهای از سلولها ساخته شده است. سلول، کوچکترین چیزی است که میتوان مشخصاً لقب زنده را بدان نسبت داد.»
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.