جنبش دانشجویی 1960 مجموعه چشماندازهایی از تاریخ معاصر جهان شماره 3
درباره مجموعه چشماندازهایی از تاریخ معاصر جهان:
به یاد آوردن هر رویدادی بستگی به نحوۀ به خاطر سپردن آن دارد. بهترین درک از تاریخ حاصل کندوکاو چشم‌اندازهای مختلف است: دوره‌های زمانی متفاوت، فرهنگ‌های متفاوت، ایدئولوژی‌های متفاوت.
مجموعه کتاب‌های «چشماندازهایی از تاریخ معاصر جهان» از دیدگاه‌های مختلف به رویدادهای سرنوشت‌ساز تاریخ معاصر می‌پردازد. هر جلد با استفاده از منابع دست اول و دوم، اطلاعات زمینه‌ای، مباحث پیرامونی و روایت‌های اول شخص افراد نگاهی دارد به یکی از رویدادهای مهم تاریخ معاصر جهان. تمام کتاب‌های این مجموعه دارای فهرست مطالب توضیحی، گاهشمار، کتاب‌شناسی و نمایه است. «چشماندازهایی از تاریخ معاصر جهان» به دانشجویان و پژوهشگران کمک می‌کند تا مهارت‌های فکری و نقادانۀ خود را بهبود بخشند و بر آگاهی خود از جهان بیفزایند و درک بهتری از دیدگاه‌های بین‌المللی در خصوص رویدادهای تاریخی پیدا کنند.
درباره کتاب جنبش دانشجویی 1960:
موضوع کتاب «جنبش دانشجویی دهه ١٩٦٠»، همان‌طور که از نامش مشخص است، شکل‌گیری و چرایی تاسیس جنبش‌های اعتراضی دانشجویان جهان در دهه ١٩٦٠ است. پیش از دهه ١٩٦٠ به جوانان توجه چندانی نمی‌شد و حکومت‌ها در دست افراد سالخورده بودند. اما در دهه مورد اشاره، شرایط ناگهان تغییر کرد و چاشنی انفجاری که در جهان رخ داد، دانشجویان بودند. آنها که به تنگ آمده بودند، نظم جهانی را به هم زدند و رهبری جنبش‌های معترض را به عهده گرفتند. در تمام سال‌های این دهه دانشجویان برای حمایت از حقوق بشر، صلح، آزادی و اصلاحات آموزشی و همچنین علیه کاستی‌هایی که حاصل اقدامات بزرگترهایشان بود مبارزه کردند.
کتاب «جنبش دانشجویی دهه ١٩٦٠» به اعتراضات و تحولاتی که از پی این جنبش شکل گرفت می‌پردازد. مقالاتی که در این‌اثر گردآوری شده‌اند، شرح فردگرایی خارق‌العاده کنشگران جوانی را شامل می‌شوند که خود را به ایجاد نوع جدیدی از دموکراسی آمریکایی متعهد می‌دانستند. دانشجویان، با به خطر انداختن بورس تحصیلی، مدرک دانشگاهی، شغل و حتی زندگی خود، یک خط مقدم برای مبارزه تشکیل دادند تا حقوق مدنی کسب کنند و با خونسردی، منطق و شجاعت بدون خشونت، خواسته‌های خود را پیگیری کنند.
کتاب پیش‌رو سه بخش اصلی دارد که هرکدام از این‌بخش‌ها چند دیدگاه یا مقاله را شامل می‌شوند. بخش اول، «زمینه تاریخی جنبش‌های دانشجویی دهه ١٩٦٠» است که پنج دیدگاه را شامل می‌شود. این‌دیدگاه‌ها به این‌ترتیب‌اند: «بررسی جنبش دانشجویی در دهه ١٩٦٠»، «دانشجویان طرفدار جامعه دموکراتیک از اهداف و آرمان‌هایشان می‌گویند»، «رئیس‌جمهور در مورد لزوم شرکت جوانان آمریکایی در جنگ ویتنام می‌گوید»، «مقاومت دانشجویی در دهه ١٩٦٠» و «آغاز دیرهنگام اما گسترده اعتراضات دانش‌آموزی».
«مباحث پیرامونی جنبش‌های دانشجویی دهه ١٩٦٠» هم عنوان دومین بخش کتاب است که هشت دیدگاه را در خود جا داده است: «کمونیست‌ها جوانان را فریب داده‌اند و از درون ایالات متحده را تهدید می‌کنند»، «دانشجویان سیاهپوست دانشگاه‌های جنوب کشور با برگزاری اعتراضات بدون خشونت خطرهای بزرگی را به جان خریدند»، «تبدیل قدرت سیاه به جنبش»، «دانشجویان نمی‌دانند به چه اعتراض می‌کنند»، «جنبش آزادی‌بخش زنان به دست خودشان شکل می‌گیرد»، «پادفرهنگ، ١٩٦٤- ١٩٦٥»، «روگردانی جوانان از سیاست‌های رادیکال و رو آوردن به مذاهب عرفانی» و «درباره جنبش‌های اعتراضی دهه ١٩٦٠ مبالغه شده است».
چهار دیدگاه از دیدگاه‌های کتاب «جنبش‌های دانشجویی دهه ١٩٦٠» هم در بخش سوم با عنوان «روایت‌های فردی» درج شده‌اند. عناوین این‌دیدگاه‌ها هم به این‌ترتیب هستند: «سخنان خشم‌آلود ماریو ساویو، سخنگوی دانشجویان کالیفرنیایی که برای محاکمه احضار شده بود»، «تجربیات یک دختر از فمینیسم در دهه ١٩٦٠»، «بازبینی دوران گذشته از زبان یکی از رهبران گروه دانشجویان طرفدار جامعه دموکراتیک» و «نسل شورش».
قسمتی از کتاب جنبش دانشجویی 1960:
روز ششم ماه مه، که به عنوان روز برگزاری جلسه تنبیهی تعیین شده بود، هزاران دانشجو در اعتراض به خشونت نیروهای پلیس در روز چهارم ماه مه و اشغال دانشگاه سوربن در بلوار سن میشل جمع شدند و تظاهراتی برپا کردند. علی‌رغم حمایت گسترده مردم پاریس (با گذشت زمان تعداد افراد بیشتری به صف تظاهرکندگان پیوستند) هنگامی که جمعیت به نزدیکی دانشگاه سوربن رسید، نیروهای پلیس بی‌رحمانه به مردم حمله کردند.
این بار دانشجویان نگریختند و هنگامی که پلیس از گاز اشک‌آور استفاده کرد، تظاهرکنندگان با دستمال‌های مرطوب صورتشان را پوشاندند و در ستون‌های طولانی پشت هم قرار گرفتند و آجر و سنگ‌هایی را که از جدول‌های کنار خیابان کنده بودند دست به دست به افرادی که در صفوف جلو و مقابل افراد پلیس ایستاده بودند می‌رساندند. دانشجویان بیش از هفت ساعت به حملاتشان ادامه دادند.
سرانجام وقتی تعداد نیروهای پلیس بیشتر شد، موفق شدند تظاهرکنندگان را عقب برانند. تمام منطقه به صحنه تعقیب و گریز شورشیان و نیروهای پلیس تبدیل شده‌بود، پلیس به همه کسانی که آنجا بودند اعم از دانشجویان، تماشاچیان، ساکنان منطقه و حتی کارکنان خدمات اضطراری پزشکی حمله می‌کرد. زد و خورد بین گروه‌هایی از دانشجویان و نیروهای پلیس تا پاسی از شب ادامه داشت… دانشجویان با اتکا بر راهکارهای پارتیزانی – زیرا بسیاری از آنها بلانکیست بودند- در ساحل چپ مبارزاتشان را آغاز کردند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.