تپلی (و بیست داستان دیگر)

تپلی (و بیست داستان دیگر)

درباره نویسنده گی دو موپاسان:

گی دو موپاسان (Guy de Maupassant) نویسنده کتاب تپلی (و بیست داستان دیگر)، با نام کامل آنری رنه آلبر گی دو موپاسان (Henri René Albert Guy de Maupassant) (زادهٔ ۵ اوت ۱۸۵۰ – درگذشتهٔ ۶ ژوئیهٔ ۱۸۹۳) در سال ۱۸۵۰ در شاتو میرومنیل در تورویل-سور-ارک به‌دنیا آمد. او در کنار استاندال، انوره دو بالزاک، گوستاو فلوبر و امیل زولا یکی از بزرگ‌ترین داستان‌نویسان قرن نوزدهم فرانسه به‌شمار می‌آید. او در طول زندگی نسبتاً کوتاه ۴۳ ساله‌اش حدود ۳۰۰ داستان کوتاه، ۶ رمان و نیز ۳ سفرنامه، یک مجموعه شعر و مجلدی از چند نمایشنامه نوشت؛ ولی نقطه اوج کارهای موپاسان داستان‌های کوتاه اوست که برخی از آنها نظیر تپلی (داستان کوتاه) از شاهکارهای ادبیات داستانی جهان شمرده می‌شوند. موپاسان استاد نوعی از داستان کوتاه است که به قول سامرست موآم «می‌توانید آن را پشت میز شام یا در اتاق استراحت کشتی نقل کنید و توجه شنوندگان خود را جلب نمایید.»

او تحت تأثیر ویکتور هوگو نخست اشعاری عاشقانه سرود. بعدها با لوئی بویه و گوستاو فلوبر آشنا شد و همراه آنها به بررسی آثار بالزاک پرداخت و پس از آن به شکل جدی به نویسندگی روی آورد. در سال ۱۸۹۲ پس از اقدام به خودکشی او را به بیمارستان روان‌پزشکی بردند و در سال ۱۸۹۳ در همان‌جا دیده از جهان برگرفت.

درباره کتاب ‌تپلی:

قسمتی از کتاب ‌تپلی:

نزدیک ساعت یک بعدازظهر، لوازو اعلام کرد که به شدت گرسنه است. مدتی بود که همگی از گرسنگی رنج می‌بردند و نیاز شدید به غذا، که هر دم افزون می‌شد، نطق همه را کور کرده بود. گاه یکی خمیازه می‌کشید و دیگری هم بی‌درنگ چنین می‌کرد. بدین‌سان، هریک، بنابر ادب و موقعیت اجتماعی خود، با صدا یا با حیا دهان می‌گشودند و همان دم دستشان را جلوی دهان گشوده‌شان، که بخار از آن بیرون می‌آمد، می‌گرفتند. تپلی بارها به پایین خم شد. انگار زیر دامنش در پی چیزی می‌گشت. لحظه‌‌ای مکث می‌کرد، اطرافیانش را نگاه می‌کرد و بعد آرام قد راست می‌کرد…