تاریخ فلسفه راتلج (جلد8)

فلسفه‌ی قاره‌ای، که در سده بیستم شکل گرفت، بیشتر چهل تکه‌ای است از رشته‌های گوناگون تا بافته‌ای یک دست. پدیدارشناسی، هرمنوتیک، اگزیستانسیالیسم، ساخت باوری، نظریه‌ی انتقادی، واسازی – این‌ها جنبش‌های مهمی‌اند که در اروپای قاره‌ای بین سال‌های ۱۹۰۰ تا دهه‌ی ۱۹۹۰ بسط یافتند، هر چند تأثیرشان به هیچ وجه به مکانی جغرافیایی محدود نشد. اندیشه‌ی قاره‌ای نشان داده که به شدت قابلیت صدور دارد و مرزهای اروپا را در می‌نوردد تا واکنش‌های قدرتمندی را عموما در جهان اندیشه برانگیزاند.
در چهارده مقاله‌ی این مجلد به ترسیم و ارزیابی برخی موضوعات و تجربیات فلسفه‌ی قاره‌ای می‌پردازیم. پنج مقاله‌ی نخست جنبش‌های دوقلوی پدیدارشناسی و اگزیستانسیالیسم را در بر می‌گیرد و از هوسرل و هایدگر به سارتر، مرلو پونتی و سارتر ادامه می‌یابد. در جستارهای بعدی به جریان‌های خاص اندیشه‌ی قاره‌ای در حوزه‌هایی مانند علم، مارکسیسم، زبان شناسی، سیاست، زیبایی شناسی، فمینیسم و هرمنوتیک می‌پردازیم. فصل نهایی درباره‌ی پسامدرنیسم سبک و سیاقی را برجسته می‌کند که طی آن بسیاری از دغدغه‌های اندیشه‌های قاره‌ای در نوعی ضدشالوده باوری رادیکال به اوج می‌رسد.
در مجلد حاضر، برای پژوهندگان فلسفه و دانش رشته‌های مرتبط، مقدمه‌ای فراخ به تاریخ فلسفه‌ی راتلج و دانش پژوهانه به این دوره و نیز تفسیرهایی بدیع از این نویسندگان را در نظر گرفته‌ایم. این مجلد شامل واژه‌نامه‌ای از اصطلاحات فنی و جدولی برای گاهشماری رخدادهای فلسفی، علمی و سایر رویدادهای فرهنگی است.
ریچارد کرنی استاد فلسفه در یونیورسیتی کالج دوبلین و استاد مدعو در کالج بوستون است. او مؤلف بوطیقای مدرنیته (۱۹۹۴)، بوطیقای تخیل (۱۹۹۱)، بیداری تخیل (۱۹۸۸)، جنبش‌های مدرن در فلسفه‌ی اروپایی (۱۹۸۶) و گفت‌وگوهایی با متفکران معاصر قاره‌ای (۱۹۸۴) است.