تاریخ عرب در قرون جدید
درباره نویسنده ولادیمیر لوتسکی:
ولادیمیر لوتسکی (V. Lutsky) نویسنده کتاب تاریخ عرب در قرون جدید، (1906-1962) مورخ شرق شناس-عرب شناس روسی است. او در خانواده یک کارمند بانک به دنیا آمد. در سال 1923 در حالی که دانشجوی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه روستوف بود، به دلیل اشاعه افکار صهیونیستی دستگیر و از اتحاد جماهیر شوروی تبعید شد.
درباره کتاب تاریخ عرب در قرون جدید:
جنبش های ملی عرب از آغاز حاکمیت امپراطوری عثمانی تا دوران استعمار اروپائیان.
کشورهای عربی در طول تاریخ کمتر توانسته‌اند موفقیتی سیاسی و نظامی را از آن خود کنند. این کشورها اغلب در مواجه با چالش‌های منطقه‌ای پیش رو از رقیبان خود شکست خورده‌اند. مهمترین چالش‌های سیاسی و نظامی اعراب، مقابله با ایران، اسرائیل و امپراطوری عثمانی بوده‌است که مصداق آنها نیز جنگ ایران و عراق و نزاع اعراب و اسرائیل و اشغال غالب کشورهای عرب خاورمیانه توسط ارتش امپراطوری عثمانی در خلال جنگ جهانی اول بوده که به گواه تاریخ در همه این منازعات، اعراب بازنده جنگ بوده‌اند.
یکی از دلایل ضعف کشورهای عربی در مقابل همسایگان خود، عدم اتحاد با یکدیگر بوده‌است. جمال عبدناصر شخصی بود که سعی داشت اتحاد میان اعراب را عملی سازد که موفق به این کار نشد. دلیل دیگر نبود عزم جدی اعراب برای قدرتمند شدن در منطقه آسیای غربی را می‌توان در ترجیح دادن آنها به پناه بردن به زیر سایه پیروزی‌هایشان در زمان دوران طلایی اسلام دانست. همچنین دلیل دیگر را می‌توان در بی‌اعتمادی آنها به یکدیگر در احترام گذاشتن به مرزهای سیاسی یکدیگر دانست.
قسمتی از کتاب تاریخ عرب در قرون جدید:
بدینگونه در طی نزدیک به یکصد سال تقریباً تمامی ممالک عربی به جز مراکش در غرب و عربستان داخلی و عمان در شبه جزیره‌ی عربستان ضمیمه‌ی امپراتوری عثمانی گشتند و در حدود سه یا چهار قرن در زیر یوغ عثمانیان به سر بردند تا سرانجام در قرن نوزدهم و بیستم میلادی یوغ استعماری به مراتب خشن تری – تسلط دوباره سرمایه داری اروپا – جانشین آن گردید. انگیزه‌ی فئودال‌های ترکیه عثمانی در تسخیر ممالک عرب بیش از هر چیز تمایل به تحمیل نظام فئودالی استثمار بر مردمان این کشورها و ثانیاً سودجویی از مزایای حاصله از موقعیت کشورهای عرب در خطوط بازرگانی جهانی بود.
عثمانیان با تسلط بر الجزائر، تونس و لیبی توانستند بازرگانی با کشورهای اروپایی را گسترش دهند و حتی در مدیترانه راه بر کشتی‌های ممالک مزبور بسته از آنها باج ستاندند در آن زمان که عصر انباشت آغازین سرمایه بود دزدی دریایی بخشی از تجارت دریایی را تشکیل می‌داد مصر و سوریه و عراق نیز در آن زمان، در شمار مراکز بسیار مهم بازرگانی میان اروپا و مشرق بودند و گرچه کشف مسیر دریایی مستقیم به هند (دور زدن دماغه‌ی امید) از اهمیت این کشورها تا لیکن باز هم تسلط بر راههای بازرگانی کشورهای مذکور، سودهای هنگفتی فراهم می‌آورد…
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.