بخوان، دفن ناشده، آواز بخوان

بخوان، دفن ناشده، آواز بخوان

درباره نویسنده جاسمین وارد:

جاسمین وارد (Jesmyn Ward)  نویسنده کتاب بخوان، دفن ناشده، آواز بخوان است.او رمان‌نویس آمریکایی و استاد زبان انگلیسی در دانشگاه تولین است. او برای دومین رمان خود به نام نجات استخوان‌ها، برنده سال ۲۰۱۱ جایزه کتاب ملی و ۲۰۱۲ جایزه Alex و همچنین در سال ۲۰۱۷ موفق به دریافت دومین جایزه کتاب ملی برای کتاب آواز اجساد بی‌گور شد. او اولین زن برنده دو جایزه کتاب ملی برای بخش داستان است.

درباره کتاب بخوان، دفن ناشده، آواز بخوان:

کتاب بخوان، دفن‌ناشده، آواز بخوان روایتی گیرا و جذاب از سفری است که در طی زمان روی می‌دهد و از می‌سی‌سی‌پی، این مقر خشونت نژادی در آمریکا، پایگاهی برای گذر زمان می‌سازد.

رمان تلاش کرده تا چنان روایتی از گذشته و حال ارائه دهد که گویی زمان نسیمی است که در مکان سیالانه می‌پیچد و میان حال و گذشته چونان سرگردانی بی‌مقصد تاب می‌خورد. این داستان حول شخصیت جوجو نوجوان سیزده ساله‌ای شکل می‌گیرد که در کشاکش نوجوانی و جوانی در پی نقش مردانه‌تری است. جوجو  به همراه خواهر کوچکترش و پدر برزگ خود پاپ در می‌سی‌سی‌پی زندگی می‌کنند. مادر 17 ساله او که معتاد است با پدر سفیدپوست جوجو که خود محکوم به زندان است، ازدواج کرده، لئون که گاهی پس از مصرف مواد مخدر تحت الهامات آزاردهنده‌ای از سوی برادر فوت شده‌اش قرار می‌گیرد، در میان مواد و خانواده نمی‌تواند به فرزندان متعهد بماند و خانه را برای کسب مواد ترک می‌کند و داستان نیز روایت پرتلاطم این خانواده فروپاشیده است.

رمان که به تعبیر ساندهو (منتقد کتاب نشریه گاردین) روایت شاعرانه از تاریخ خونین آمریکا است، با تصویری عجیب آغاز می‌شود. جوزف در سالگرد سیزدهمین سال تولد خود، سالی که بناست مردانگی عضلانی راه خود را به احساس مردانگی گشاید، در کنار پدر بزرگ خود مشغول کشتن یک بز است. خون، نجاست و خشونت همه چیزی است که می‌توان با آنها می‌سی‌سی‌پی را تصویر کرد.

می‌سی‌سی‌پی روایت تاریخی تبعیض و شکافی است که به طرز ماهرانه‌ای توانسته میان آن شکاف و هاویه اسطوره‌ای یونانیان و روایت مشوش چنان نسبتی برقرار کند که گویی در خروش و تلاطم می‌سی‌سی‌پی طنین اجساد دفن‌ناشده است از اعماق مغاک دریا به گوش می‌رسد.

تلاقی جذاب میان مردگان و زندگان که از رهگذر وهم ناشی از مصرف مواد و رویای کودکانه روی می‌دهد حتی از منطق روایی زمان طبیعی نیز درمی‌گذرد و پلی می‌سازد میان مرگ و زندگی. چنانکه گویی دیگر دوگانه مرگ و زندگی و تقابل آن‌ها جای خود را به میدان یکپارچه‌ای داده که در آن سیاه‌بختی مردگان و نومیدی زندگان آیینه تمام و کمال محذوفان در آمریکا است.

روایت رمان با آزادی پدر خانواده از زندان و قصد او برای جمع کردن خانواده و سفر در کرانه‌های رود می‌سی‌سی‌پی وارد ابعاد جدیدی می‌شود و در تلاقی سه‌تایی خروش نهانی دریا، سفر و خانواده متلاشی شده روایت جذاب و تامل برانگیز برکشده می‌شود.

 “بخوان، دفن ناشده، آواز بخوان” نخستین رمان جزمین وارد پس از دریافت جایزه ملی آمریکا است. وارد که پیش از این رمان‌های “نجات استخوان‌ها” و “مردانی که س تاندیم” را منتشر کرده بود، استاد نویسندگی خلاق در دانشگاه می‌سی‌سی‌پی است.

قسمتی از کتاب بخوان، دفن ناشده، آواز بخوان:

 خواستم از او بپرسم چی می‌بینی؟ اما نپرسیدم. دهانم را بستم . منتظر ماندم تا حرف بزند. اگر از او می‌پرسیدم موقع نگاه کردن به من واقعا چه می‌بیند، ممکن بود شنیدن جوابش وحشت زده‌ام کند؟ جوانمرگی؟ برای همیشه محروم ماندن از عشق؟ یا در صورت زنده ماندن، با کمری خم شده از کار و زندگی سخت؟ پیر شدن با دهان کج و کوله از چشیدن طعم آنچه در جشنواره زندگی نصیبم شده: سبزی خردل و خرمالوی نپخته تند و تیز شده با طعم امید واهی و خسران؟”