این جا کسی منتظرم نیست!

انتظار انصاف و عدالت از دیگران گاهی به شوخی تلخ می‌ماند مثل توقعی بی مورد که هیچ‌گاه اجابت نمی‌شود. انتظار عشق از کسی که به اندازه شما دوستتان ندارد گاهی به دلخوشی بی‌سرانجام شبیه است به امیدی واهی به روزی که هرگز نمی‌رسد. نه قضاوت‌های بی‌رحمانه و نه عشق‌های اجباری هیچ‌کدام نباید زندگی را دستخوش تغییر کند که اگر گرفتارشان شویم مثل نرسیدن‌های دائمی، خسته می ‌کند ما را!
پس خود را قانع کنیم به این که مردمان گاهی بی‌رحمانه ما را با خطای دیگران قضاوت می‌کنند و چوب می زنند حتی به گناهی ناکرده!
و قانع کنیم خویشتن را که عشق به اجبار پا نمی‌گیرد و اگر نباشد، هیچ‌گاه کسی در انتظار ما نخواهد بود نه این جا و نه هیچ جای دیگر!