ایران و اندیشههای دینی
درباره کتاب ایران و اندیشههای دینی:
نوشتاری که پیش روست بیش از هرچیز به بررسی اندیشههای دینی پدید آمده در ایران می‌پردازد. از آن رو که اندیشههای دینی زاییده‌ی پیرامون زندگی و فرهنگ هر مردم است، در گام نخست از آغازین دوران زندگی ایرانیان و پیوند آنان با خویشاوندان و همسایگان تا روزگار هخامنشی سخن آمده است. پس از بررسی اندیشههای دینی بنیادین در ایران باستان به ویژه دین زرتشت ، روی سخن به داد و ستد اندیشههای ایرانی با دین‌ها و اندیشههای گوناگونی می‌رود که با ایرانیان سایش داشته‌اند. تأثیرپذیری دین‌ها و اندیشه‌ها از یکدیگر، جستار چشمگیری برای دارندگان کیش‌های بزرگ است. برای یک ایرانی چنین چیزی شاید گیراتر باشد، چرا که یکی از جستارهای بنیادی در این زمینه، تأثیر یهودیت و مسیحیت از اندیشههای دینی ایران است. پژوهش در این زمینه، نیازمند دانشی دوسویه است که از یک سو فرهنگ و اندیشه‌ی ایرانی را در برمی‌گیرد و از سوی دیگر، باورها و اندیشههای دین‌هایی را شامل می‌شود که با ایرانیان در برخورد بوده‌اند. هدفی که در اینجا دنبال می‌شود، این است که با به کارگیری پژوهش‌های انجام شده در این زمینه و با نگاه به نوشتارهای دینی به مانند اوستا، تورات، انجیل و یا آفرینه‌های فرزانگان یونان باستان، به داد و ستد و وام گیری اندیشه‌ها از یکدیگر پرداخته شود. پژوهش در روند اندیشههای دینی، نیازمند بررسی سرچشمه‌ها و شناخت دیدگاه‌های گوناگون است.
قسمتی از کتاب ایران و اندیشههای دینی:
دیرینه‌ترین یادمانی که در یاد ایرانیان به جای مانده، زادگاه بسیار سرد و یخبندان ایشان است. این سرزمین آغازین آریانام ويجه ( = خاستگاه آریاییان) نام داشته که در پارسی میانه و امروزی ایران ویج شده است. به گفته‌ی اوستا، ایران ویج سرزمینی کوهستانی بوده، ده ماه از سال زمستان دارد.
همچنین ایران ویج با بهرود یا دایتی شناخته می‌شود. بهرود یا دایتی در ایران ویج سرچشمه گرفته و روان است. ایرانیان کوه‌های برافراشته‌ای که پیرامون آنها را در ایران ویج گرفته بود، کوه‌های بلند هرا یا هرابرز (البرز) نامیدند. آنها هرابرز را نخستين کوه هایی پنداشتند که در میانه‌ی جهان سربرآورده، ستارگان و خورشید و ماه به گرد آنها می‌چرخیدند. دامنه‌ی هرا سرزمین‌هایی در خود داشت که به آب‌های بی‌کران یا دریای فراخكرت ( = اقیانوس جهانی) می‌رسیدند. همچنین به سرزمین‌هایی گستره داشت که در سوی پگاه گلگون (شرق) بودند.
دورنمای نیاکان ایرانیان در دامنه‌ی کوه‌های هرا چهر می‌گیرد. هوشنگ پیشدادی را در دامنه و یا بر ستیغ رشته کوه هرا و جمشید را در بلندای کوه هکر در کوه‌های هرا می‌یابیم. در ایران ویج از بلندای کوه هکر، بلندترین کوه هرا، رود اردوی سور پاک و آناهید سرچشمه می‌گرفت.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.