ایرادی در کار است (لانومالی)

ایرادی در کار است (لانومالی)

درباره نویسنده اروه له ته‌لیه:

اروه لو ته لیه (Hervé Le Tellier) نویسنده کتاب ایرادی در کار است (لانومالی)، نویسنده قرن بیستم میلادی اهل فرانسه است. او معتبرترین جایزه ادبی فرانسه را برای نوشتن رمان ناهنجاری (L’Anomalie) یا دقیقتر گفته شود “ایرادی در کار است” در سال ۲۰۲۰ از آن خود کرد. اِروه لوتلیه، آفریننده داستانی که ازسویی، بیانگر دل شوریدگی و نیست انگاری و پوچی آغاز هزاره سوم است _نویسنده از علاقمندان آلبر کامو و ایوان گونچارف، خالق آبلومف است._ و از سوی دیگر، شکلی  پلیسی ـ اجتماعی و پردازشی به سبک سینمای علمی ـ تخیلی­ دارد.

در کنار ادبیات، شعر و رمان عاشقانه (برنده جایزه سال  2004) وی دارای مدارک عالی تحصیلی در زمینه­ های زبانشناسی، فلسفه و ریاضیات است. همچنین طنزنویسی تلخ (برنده  جایزه سال 2013) و روزنامه ­نگاری شناخته شده در حوزه­ ی نقدِ آشپزی و سینما است. لوتلیه از سال 1992 عضو نهضت ادبی اولیپو Oulipo است، که در سال 1960 توسط رمون کِنو و فرانسوا لو لیونه بوجود آمد. پیشینه فرهنگی و ادبی ـ علمی درخشان و تجربه دیرنه او در اولیپو موجب شد که در سال 2019 ، اِروه  لوتلیه به ریاست این نهضت ادبی برگزیده  شود.

درباره کتاب ایرادی در کار است:

داستان کتاب ایرادی در کار است (لانومالی)، در روزگار کنونی جریان دارد، طی سال 2021 میلادی، در دوران همه گیری کرونا، انتخابات امریکا و… بلک مردی است با دو هویت، دو هویت که تفاوت شان به اندازه تفاوت میان زمین و آسمان است. او از یک سو قاتلی با کاری بسیار بسیار تمیز است که با صحنه سازی های بی نقص افراد را به شکلی طبیعی به سوی مرگ رهسپار می کند و پول خوبی به جیب می زند و در سویی دیگر مردی است که همسر و فرزندانی دارد و شرکت خوش آوازه ی پاریسی غذاهای گیاهی آماده ی تحویل در خانه ها را مدیریت می کند، مردی که زیاد سفر می کند و در زندگی روزمره اش هم چون پدرهای دیگر خرید روزانه می کند، فرزندانش را به مدرسه می برد، با همسرش وقت می گذراند و تلاش می کند تا کسب و کار خود را مدیریت کند و بسط بدهد.

پروازی با دویست و چهل و سه مسافر معمولی پس از تحمل باران طوفان زای شدید می خواهد در فرودگاه جان کندی فرود بیاید اما دستور این گونه صادر می شود که هواپیما در یک مقر نظامی به زمین بنشیند و تمام مسافرین و خدمه پرواز تحت نظر ماموران امنیتی واقع شوند؛ این در حالی است که درست سه ماه پیش پروازی با همین مسافرها و تحت همین شرایط در فرودگاه جان کندی فرود آمده و این یکسان بودن شرایط و آدم ها و تفاوت میان برخورد با آن ها خبر از وقوع پدیده ای نامرسوم دارد…

رمان «ایرادی در کار است» به عقیده‌ی قریب به اتفاق منتقدین ادبی نقطه‌ی اوجی است برای نهضت ادبی اولیپو و یکی از شاخص‌ترین رمان‌های قرن بیست و یکم ادبیات فرانسه.

این رمان بخشی از وجود ما را کاوش می‌کند که همیشه سعی داشتیم از آن فرار کنیم. شاهکاری ماندگار که در آن منطق و خرافات در مقابل هم قرار می‌گیرند.

یک چیز قابل تحسین وجود دارد که همیشه از دانش ، هوش و حتی نبوغ پیشی می‌گیرد و آن عدم درک است. در ژوئن ۲۰۲۱ ، رویدادی دیوانه‌کننده در پرواز پاریس-نیویورک زندگی صدها زن و مرد را زیر و رو می‌کند. فرود اجباری و قرنطینه کردن مسافران و خدمه نشان می‌دهد که چیزی “ناجور” و نامرسوم مشاهده شده، نوعی “آنومالی” Anomalie  و ناهمخوانی در این رویدادِ مرموز ذهنیت متخصصان را مشغول و نگران کرده است. به زبانی دیگر، چیزی در این قضیه می‌لنگد و “ایرادی در کار است”.

به اعتقاد متخصصین ادبیات، مکتب ادبی اولیپو که خود را از ابتدا به عنوان لابراتوار و آزمایشگاه “آفرینش ادبی باالقوه” معرفی کرده است و مرزهای مصنوعی میان جهان ادبیات، هنر و زمان را برداشته در رمان “ایرادی در کار است” به اوج رسیده است.

اِروه لوته‌لیه به گونه‌ای این شاهکار را خلق کرده است که در کنار پایبند بودن به سبک‌های ادبی مدرن، بر محدودیت‌های ادبی هوشمندانه غلبه کرده و خواننده را با ترکیبی از ژانرهای مختلف ادبی از یک داستان هیجان‌انگیز، علمی‌تخیلی و عامه‌پسند گرفته تا یک رمان روانشناسی و فلسفی با رویکردی درون‌نگر که مملو از اشارات ادبی‌ست مواجه می‌کند و داستانی تحسین‌برانگیز و درخشان را در مقابل خواننده می‌گذارد تا با خواندنش لذت وافر ببرد. به همین خاطر کتاب طیف وسیعی از مخاطبین از متخصصین ادبی گرفته تا خواننده عام را به خود جلب کرده و فروشی چند میلیون نسخه‌ای در مدت زمانی کوتاه داشته است.

کاندید شدن در مهم‌ترین جوایز ادبی جهان و برنده شدن جایزه معتبر گُنکور سال ۲۰۲۰ فرانسه در کنار ترجمه شدنش به بیش از ۳۷ زبان، نشان‌دهنده‌ی این است که خواننده‌ی کتاب با یک شاهکار ادبی روبروست.

قسمتی از کتاب ایرادی در کار است:

بلک می داند که زمان نقشی بنیادین دارد. گذراندن پانزده دقیقه در آشیانه کافی ست تا بتواند از نقطه ضعف دستگاه امنیتی بهره برداری کند و بگریزد و هفت دقیقه برای اینکه با خودروی قدیمی اف- با وجود گذاشتن رد پا در پارکینگ پایگاه هوایی، این خودرو هنوز مرسوم ترین وسیله نقلیه است.- خود را به نیویورک برساند. کوله پشتی که همچنان تنها بار سفرش است و در کنار آن گوشی همراه یک بار مصرف خود که در پاریس خریده بود را در اختیار خدمه ی پرواز هواپیما قرار نداد. و از نمونه برداری برای آزمایش ژنتیک دی. ان. ای هم توانست بگریزد. پس از آنکه در ساعت دوی بامداد به نیویورک رسید، گذرنامه استرالیایی پرواز رفت خود را در زباله دانی خیابان انداخت، خودرو را در خیابانی نیمه تاریک گذاشت و پس از پاک کردن اثر انگشت هایش از روی فرمان و صندلی و برای احتیاط بیشتر، آن را به آتش کشید.

یک شب تابستان است با گرمایی توان فرسا، اما بلک شگفت زده در روزنامه ی مربوط به 24 ژوئن می بیند که درجه حرارت نشان از گرمایی منطقی دارد و نه شدید. سپس به یک کافه اینترنت شبانه روزی در منهتن می رود و خبرهای آخرین ماه ها را دنبال می کند و در می یابد که روز بیست و یک مارس در دهکده ی کوگ شخصی به نام فرانک استون به قتل رسیده است؛ یکی قراردادش با بلک را به مرحله ی اجرا گذاشته است. می خواهد نگاهی به حساب های بانکی مخفی خود بیندازد، که در می یابد همه ی رمز واژه ها تغییر کرده است. در صفحه ی فیسبوک، سری به رستوران پاریسی خود و سپس صفحه فلورا می زند. روی عکسی که در تاریخ 20 ژوئن به اشتراک گذاشته شده، مردی خیلی شبیه خودش را می بیند که دخترش را روی زانوان خود نشانده و نوار زخم بندی روی پیشانی دارد. و فلورا زیر عکس اسب کوچکشان، زیرنویس کرده: “پونی، این شکارچی درنده.”