ایام محبس
درباره نویسنده علی دشتی:
علی دشتی نویسنده کتاب ایام محبس، (زاده ۱۱ فروردین ۱۲۷۶ در کربلا – درگذشته ۲۵ دی ۱۳۶۰ خورشیدی در تهران) پژوهشگر، نویسنده، اندیشمند، مترجم، منتقد ادبی، روزنامه‌نگار، دیپلمات ایرانی و از اعضای مجلس شورای ملی و مجلس سنای ایران در دوره‌ای از دودمان پهلوی بود. وی همچنین در دوره‌ای سفیر دولت شاهنشاهی ایران در مصر شد. علی دشتی پس از انقلاب ۱۳۵۷ ایران، در حالی که که در میانهٔ دههٔ هشتاد زندگی‌اش بود، دستگیر، زندانی، شکنجه و در دادگاه انقلاب اسلامی به اتهام نوشتن کتاب بیست و سه سال و نقد اسلام، به اعدام محکوم شد.
درباره کتاب ایام محبس:
قسمتی از کتاب ایام محبس:
دلم می خواست بیابان وسیع و خلوتی به من می دادند تا این فریادهایی که در تنگای سینه ام خفه شده است آنجا سرداده و سینه را از فشار این طوفان بی رحم آسوده کنم.
دلم می خواست کنار ساحل خروش انگیز دریائی نشسته و اشک هائی که پرده چشم را نزدیک است از هم پاره کند بر روی امواج گریان آن بریزم.
آه اگر می توانستم این روح عصبانی را تشریح کنم، اگر می توانستم به اعماق این گرداب پر از اسرار فرو روم، اگر می توانستم این طوفان پریشان را تجزیه کنم، اگر می توانستم نعره های او را به گوش مادی بشر برسانم…
افسوس کلمات کوچک و محدود، و ضجه های یک روح متشنج بزرگ و عظیم است. آیا می دانیم مافوق این ثوابتی که سطح نیلگون آسمان را منقش کرده است چیست؟ آیا ما می دانیم منتهی الیه صفحه پهناور آسمان کجاست؟
آیا بال های افق پیمای وهم می تواند یک قدم از عرصه ابدیت را به پیماید، آیا ما می توانیم تشنج و پیج شکن های گردباد را بنویسیم؟ آیا این امواج نامعدودی که بر شن زار ساحل نیست و نابود می شود از کجا می آیند؟
اگر عقل محدود و کوچک بشر توانست از میان این مشکلات مظفر و منصور بیرون آید بیان گنگ و منطق ناقص من هم می تواند بگوید در بعضی از ایام دقایق حبس چه بحران ها و هیجان ها و چه ناکامی ها موجود است. بعضی اوقات نفس کشیدن سخت، نشستن دشوار، راه رفتن مشکل، مطالعه غیرممکن، قلم و دست و دماغ عاصی می شود و بی قراری جان را به لب می رساند.
در عالم حیات هیچ چیز مشابهی موجود نیست که من بگویم این دقایق مانند آنها است. می گویند حالت احتضار و سکرات مرگ خیلی دشوار است، در دست و پای شخص مصلوب یک تشنج خیلی شدید و عنیف مشاهده می شود. شاید این دقایق مثل آنها باشد. روی هم رفته گمان می کنم این اولین پله جنون است که به انسان دست می دهد. اگر کمی این حمله عصبانی دوام پیدا کند، شاید جنون کامل یعنی استراحت مطلق نصیب انسان گردد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.