انگلستان عصر ویکتوریا مجموعه تاریخ جهان شماره 84
«مجموعه تاریخ جهان» می‌کوشد چشم‌اندازی گسترده و ژرف از سیر تاریخ عرضه کند. این مجموعه با ارائه زمینه‌های فرهنگی رخدادهای تاریخی، خواننده را مجذوب خود می‌سازد. «مجموعه تاریخ جهان» اندیشه‌های سیاسی، فرهنگی و فلسفی تأثیرگذار را در گذر مشعل تمدن از بین‌النهرین و مصر باستان به یونان، روم، اروپای قرون وسطی و دیگر تمدن‌های جهانی تا روزگار ما پی می‌گیرد. این مجموعه نه تنها برای آشنایی خوانندگان با مبانی تاریخ تدوین شده است. بلکه همچنین در پی آگاه ساختن آن‌ها از این واقعیت است که زندگیشان بخشی از سرگذشت کلی انسان‌هاست.
هر جلد از این مجموعه برداشتی جامع و روشن از یک دوره مهم تاریخی را به خواننده ارائه می‌کند.
درباره کتاب انگلستان عصر ویکتوریا:
عصر ویکتوریا از دید انگلیسی‌ها یکی از باشکوه‌ترین و انقلابی‌ترین دوران‌های تاریخ این‌کشور است. در این‌دوره، تغییرات گسترده‌ای در شیوه کار کردن و جمع‌آوری ثروت و نحوه زندگی مردم بریتانیا پدید آمد و مردم از رفاه و آسایش برخوردار شدند. دانشمندان ارتش بریتانیا هم در جهان پرآوازه شدند و نظام طبقاتی که از قرون وسطی و فرمانروایی شاهان و بارون‌ها در انگلستان وجود داشت، برچیده شد. اما سال ۱۹۰۱ که سال پایان عصر ویکتوریاست، شرایط با ابتدای این‌دوران فرق کرده بود و شهروندان انگلیسی واقعا می‌توانستند به دستاوردهای علمی، صنعتی، تحصیلات، حق رای، پیروزی‌های نظامی و ادبیات ببالند؛ دستاوردهایی که نسل‌های بعدی این‌کشور حسرتش را خوردند.
کتاب «انگلستان عصر ویکتوریا» به‌جز دو بخش ابتدایی «رویدادهای مهم عصر ویکتوریا» و «پیشگفتار: جهانی نو»، ۶ فصل اصلی دارد که به این‌ترتیب‌اند: «فناوری و صنعتی‌شدن»، «جلال و شکوه انگلستان دوران ملکه ویکتوریا»، «پیامدهای صنعتی‌شدن در دوران ویکتوریا»، «اصلاحات دوران ویکتوریا»، «زندگی و فراغت در دوران ویکتوریا» و «افول انگلستان دوران ویکتوریا».
بازه زمانی اتفاقات این‌کتاب از سال ۱۸۳۷ یعنی زمانی که پس از مرگ ویلیام چهارم، ویکتوریا ملکه انگلستان شد، آغاز می‌شود و در نهایت در مقطع ۲۲ ژانویه ۱۹۰۱ که با مرگ ملکه ویکتوریا، عصر ویکتوریا به پایان رسید، تمام می‌شود.
قسمتی از کتاب انگلستان عصر ویکتوریا:
دولت بریتانیا هنوز جنگ با روسیه را به طور کامل به پایان نرسانده بود که درگیر شورش هند شد. هند که نگین امپراتوری بریتانیا شناخته می‌شد، از قرن هفدهم با انگلستان مرادوه داشت؛ از زمانی که کمپانی هند شرقی در آنجا حضور تجاری یافت.
پخش شایعاتی مبنی بر اینکه فشنگ‌های مخصوص یک سلاح جدید با چربی گاو روغن‌کاری می‌شود، حیوانی که نزد هندوها مقدس بود، باعث آزردگی خاطر هندوها شده بود. در ژانویه ۱۸۵۷ سه هنگ از سربازان هندی دست به شورش زدند. خیلی زود عده دیگری از سراسر کشور به آن‌ها پیوستند، و جرقه کشتار گسترده خانواده‌ها و سربازان انگلیسی زده شد.
این‌کشتار، مخصوصا کشتار زنان و کودکان، انگلستان را تکان داد و دولت مجبور شد نیروهایی برای سرکوب شورش به آنجا گسیل کند. ویکتوریا در اول ژوئیه ۱۸۵۷ در دفتر خاطراتش نوشت: «خبرهای ناخوشایندی از هند به گوش میرسد، شورش در حال گسترش میان سربازان بومی، کشتار غم‌انگیز اروپاییان در میروت و بدتر از آن در دهلی.» او بعدها در این باره به لئوپولد پادشاه بلژیک نوشت: «ما در اضطراب حزن‌انگیزی در خصوص هند به سر می‌بریم، که همه توجه ما را به خود معطوف کرده است. نمی‌توان به‌سرعت یا به تعداد کافی سرباز فراهم آورد.» و به لئوپولد گفت که کمتر خانواده‌ای پیدا می‌شود که یکی از اعضایش را در هند از دست نداده باشد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.