انسان گروه

انسان گروه

درباره نویسنده داگلاس راشکوف:

داگلاس راشکوف (Franz Gabriel Nauen) نویسنده کتاب انسان گروه، (متولد 18 فوریه 1961) نظریه پرداز رسانه، نویسنده، ستون نویس، مدرس، نویسنده گرافیک و مستندساز آمریکایی است. او بیشتر به خاطر ارتباطش با فرهنگ اولیه سایبرپانک و حمایت از راه حل های منبع باز برای مشکلات اجتماعی شهرت دارد.

راشکوف بیشتر به عنوان یک نظریه پرداز رسانه ای شناخته می‌شود و به دلیل ایجاد اصطلاحات و مفاهیمی از جمله رسانه های ویروسی (یا ویروس رسانه) ، بومی دیجیتال و پول اجتماعی معروف است. او ده کتاب در زمینه رسانه ، فناوری و فرهنگ نوشته است. او اولین ستون سندیکای مربوط به فرهنگ سایبری را برای سندیکای نیویورک تایمز و همچنین ستون های معمولی برای روزنامه های گاردین لندن، آرتور، دیسکاور و مجلات آنلاین Daily Beast ،TheFeature.com و مجله صنعت ملاقات One+نوشت.

راشکوف در حال حاضر استاد تئوری رسانه و اقتصاد دیجیتال در دانشگاه شهر نیویورک، کالج کوئینز است. او قبلاً در دانشگاه The New School در منهتن و ITP در مدرسه هنرهای Tisch دانشگاه نیویورک سخنرانی کرده است، جایی که وی آزمایشگاه روایت را ایجاد کرد. او همچنین به صورت آنلاین برای آکادمی MaybeLogic تدریس کرده است. داگلاس رشدکوف ششمین متفکر تأثیرگذار جهان توسط MIT اعلام شده است، تنها پس از استیون پینکر، دیوید گرابر، برنده جایزه نوبل دانیل کانمن، تیلو سرازین و ریچارد فلوریدا.

درباره کتاب انسان گروه:

داگلاس راشکوف در کتاب «انسان‌گروه»، با نگاهی انتقادی به رابطۀ میان قدرت و فناوری، از دستور کاری سخن می‌گوید که در فناوری‌های نوین تعبیه شده تا این فناوری‌ها هرچه بیشتر به خدمت منزوی کردن انسان و تسلط بر او درآیند.

کتاب «انسان‌گروه» نقدی است بر نقش اینترنت و فناوری‌های دیجیتال در منزوی کردن انسان و انهدام جامعۀ مدنی؛ نقشی که به‌اعتقاد داگلاس راشکوف از جانب قدرت‌های مسلط و بازار به فناوری واگذار شده است و البته فناوری خود نیز پتانسیل پذیرش چنین نقشی را دارد.
راشکوف در کتاب «انسان‌گروه» معتقد است که با برملا کردن دستور کارِ ضد انسانی‌ای که در فناوری و انواع نهادهای فرهنگی تعبیه شده است می‌توان از بحرانی که انسانیت و جامعۀ مدنی را به‌شدت تهدید می‌کند نجات یافت.

کتاب «انسان‌گروه» هرچه را که انسان را به تنهایی و انزوا بکشاند عاملی مخرب انسانیت و هرچه را که نیروی جمعی انسان را تقویت کند و انسان‌ها را گرد هم آورد عامل شکوفایی و توسعۀ انسانیت و بروز توانایی‌های فردی و جمعی آدمی معرفی می‌کند.

کتاب «انسان‌گروه» دعوتی‌ست به بازیابی احساسات و تفکر و مشارکتی که اینترنت و رسانه‌های اجتماعی، برخلاف اهداف و کارکردهای اولیه‌شان، از آدمی دریغ کرده‌اند. این کتاب از کنترل‌پذیرتر بودن انسان منزوی و تنها سخن می‌گوید و این را دلیلی می‌بیند بر اینکه قدرت‌های مسلط کارکرد جمعی و ارتباطی اینترنت را به کارکردی منزوی‌ساز بدل کرده‌اند و از اینترنت ابزاری ساخته‌اند برای بُریدن پیوندها و ارتباطات میان آدمیان و انهدام طبیعت جمعی آدمی.

نویسندۀ کتاب «انسان‌گروه» بر این عقیده است که انسان تنها و منزوی انسانی است که به‌راحتی می‌توان بر او سلطه یافت، پس راه رهایی در این است که انسان‌ها باهم بودن و زیست اجتماعی و گروهی را تمرین کنند و به طبیعت اجتماعی خود بازگردند و دربرابر عواملی که آن‌ها را به جانب انزوا سوق می‌دهند مقاومت کنند.

راشکوف در کتاب «انسان‌گروه» مرگ جمع را معادل مرگ تمدن و جامعۀ مدنی می‌داند و به انسانِ امروز هشدار می‌دهد که آگاهانه از پذیرش انزوایی که نهادهای فرهنگی و بازار و فناوری‌ و سیاست و قدرت به او تحمیل می‌کنند تن زنند.

استدلال‌هایی که راشکوف در کتاب «انسان‌گروه» برای اثبات گرایش طبیعی آدمی به زندگی جمعی و گروهی می‌آورد صرفاً متکی به زمینه‌های فرهنگی و اجتماعی نیستند. او در این کتاب گرایش انسان به مشارکت و زندگی جمعی را خصلتی زیست‌شناختی و برآمده از قانون تکامل می‌داند و با نگاهی انتقادی به تفسیر صرفاً رقابتی از تکامل، این دیدگاه را بیان می‌کند و شرح می‌دهد که تکامل صرفاً یک فرایند رقابتی و حذفی نیست و مشارکت و کار جمعی و گروهی نقشی مؤثر در روند تکامل موجودات دارد و موجودات برای بقا نیاز به همزیستی و کار جمعی دارند.

در کتاب «انسان‌گروه» تاریخِ سوق داده شدن انسان از طبیعت اجتماعی به‌جانب انزوا و تنهایی از منظری فرهنگی و اجتماعی و زیست‌شناختی و سیاسی مورد بررسی قرار گرفته است. در این کتاب، تاریخ انزوا هم‌سو با تاریخ سلطه و هم‌پیوند با آن نشان داده شده است.

قسمتی از کتاب انسان گروه: