اسرار فیزیک مدرن زمان

قسمتی از کتاب اسرار فیزیک مدرن زمان:

به جهان هستی که فکر می‌کنیم، بیشتر به یاد فضا می‌افتیم، آن هم نه فضای فرامنظومه‌ای، بلکه فضای اطراف‌مان که اجسام مختلف در کجاها قرار دارند. به این نیز فکر می‌کنیم که جهان هستی رویدادی است که مدام اتفاق می‌افتد. از همان آغاز، میان فضا و زمان فرق می‌گذاریم.

ـ به نظر می‌رسد که فضا مهم‌تر باشد یا برای توصیف جهان هستی مناسب‌تر باشد، حال آن که زمان را برچسبی می‌پنداریم که به لحظه‌ای از جهان هستی می‌زنیم که داریم درباره‌اش صحبت می‌کنیم.

ـ در درس ۱، گفتیم که جهان هستی نوعی حلقه فیلم سینمایی را می‌ماند. مهم است اشاره کنیم که آنچه را ما جهان هستی می‌پنداریم، چیزی است که هم تک‌تک قاب‌ها و هم کل رشتهٔ قاب‌ها، یعنی این فیلم سینمایی، تعریف می‌کنند و این جهان هستی چهار بُعدی است که هم فضا را دارد و هم زمان را.

بر خلاف فضا، جهان هستی خود را بازآرایی نمی‌کند.

ـ در فضا، هر اتفاقی که در یک نقطه می‌افتد، کم و بیش هیچ رابطه‌ای با اتفاقی که در نقطهٔ دیگری می‌افتد ندارد. فضا قاعده‌ای ندارد که چه چیزی باید بعد از چیزی دیگر اتفاق بیافتد.

ـ از سوی دیگر، زمان بر آنچه بعد از یک لحظه در لحظهٔ دیگر رخ می‌دهد، حاکم است. سازوکار قوانین فیزیک چنین است: اگر هر چیزی را که جهان در یک لحظه انجام می‌دهد بدانیم، قوانین فیزیک به ما خواهند گفت که در لحظه‌ای بعد چه اتفاق می‌افتد. از آن لحظه به بعد هم قوانین فیزیک خواهند گفت که بعد چه اتفاقی خواهد افتاد، و همین‌طور الی‌آخر.

ـ قوانین فیزیک از لحظه‌ای شروع می‌کنند – حالت جهان هستی در لحظهٔ مفروضی در زمان – و با استفاده از معادلاتی که قوانین فیزیک هستند، به ما می‌گویند که در هر لحظه‌ای بعدی از زمان چه اتفاق می‌افتد.»