احیای مرگ
درباره نویسنده تونی والتر:
تونی والتر (Tony Walter) نویسنده کتاب احیای مرگ، استاد مطالعات مرگ در دانشگاه بث(University of Bath) است. وی پیش از آن یک نویسنده‌ی آزاد و استاد دانشگاه ریدینگ (University of Reading) بوده است. والتر دارای مدرک دکترا از دانشگاه آبردین و در حال حاضر سردبیر ژورنال Mortality و رئیس مرکز مرگ و جامعه (Centre for Death & Society) است. وی از اواخر دهه‌ی 80 تحقیقات خود را بر روی جامعه‌شناسی مرگ، مردن، عزاداری، مراسم ترحیم و انواع اعتقادات به زندگی پس از مرگ متمرکز کرده است. والتر همچنین مقالات بسیاری در رابطه با بازنمایی مرگ در هنر، تلویزیون و سایر رسانه‌ها دارد. وی در حوزه‌ی کاری خود با تعداد زیادی از باستان‌شناسان، مورخان، انسان‌شناسان و روان‌شناسان نامدار کار کرده و یکی از محققان برجسته در حوزه‌ی مطالعات مرگ محسوب می‌شود.
درباره کتاب احیای مرگ:
«احیای مرگ» یکی از مهمترین منابع کلاسیک در حوزه جامعه‌شناسی مرگ و مردن است که به‌وسیله یکی از برجسته‌ترین محققان این حوزه یعنی «تونی والتر» نوشته شده است. والتر دراین کتاب می‌پرسد آیا مرگ هراسی جهانی است که تنها از راه منابع سنتی اجتماع، دین و آیین می‌توان با آن مقابله کرد؟ یا مرگ موضوعی است که شخص پسامدرن می‌تواند آن را تعریف کند و به شیوه‌های بی‌شماری با آن مواجه شود؟
این کتاب از دو بخش تشکیل شده است. بخش نخست با عنوان «انجام این کار به شیوه من»، بیشتر جنبه نظری دارد. در این بخش، مرگ و مردن در بسترهای سنتی، مدرن و پسامدرن و در نسبت با مفاهیمی چون عقلانی‌شدن، پزشکی‌شدن، دنیوی‌شدن و فردگرایی بررسی شده است.
بخش دوم با عنوان «تداوم گوش‌سپردن»، بیشتر دارای جنبه کاربردی و عملی است. در این بخش بر سخن‌گفتن محتضران، بازماندگان و سوگواران و گوش‌سپردن به آنها از سوی اطرافیان و متخصصان تاکید شده است. مهمترین مباحث مطرح‌شده در این بخش عبارتند از: نظام‌هایی برای گوش‌سپردن، ماتم خوب، آسایشگاه‌ها، تعریف امر معنوی، مدل‌های مرگ خوب، مرگ طبیعی، اظهارگرایی، گروه سوگواری، ماتم‌زدایی، مراسم تشییع جنازه، مشاور سوگواری، مرگ خودخواسته و از بین بردن جسد.
به استناد این کتاب هنگامی که شیوه‌های سنتی و رویه‌های پزشکی مدرن نمی‌تواند تجربه محتضران و سوگواران را معنادار کند، شیوه خاصی از سخن گفتن در مورد مرگ در حال احیاشدن است که اقتدار نهایی را نه در اعمال سنتی و نه در تخصص پزشکی بلکه در «خود فرد» جستجو می‌کند. شیوه جدید احیاشده، شخصی است و به وسیله مراقبت تسکینی، مراسم تشییع جنازه زندگی‌محور و مشاوره سوگواری تسهیل می‌شود.
قسمتی از کتاب احیای مرگ:
قضات هنجارمندی در همه جا حاضرند. ما در جامعه‌ی معلم- قاضی، پزشک – قاضی، آموزگار- قاضی و مددکار – قاضی زندگی می‌کنیم؛ حکمرانی جهانی هنجارها بر آنها مبتنی است و هر فرد هر جا که خود را پیدا می‌کند بدن، حرکات، توانایی‌ها و دستاوردهایش موضوع این قضاوتند (فوکو ۱۹۷۷: ۳۰۴).
عقلانی شدن مرگ به خوبی در کتاب انجمن مصرف کنندگان با عنوان کارهایی که باید در هنگام فوت یک نفر انجام داد بیان شده است. این کتاب هیچ چیز در مورد کارهایی که باید در جهت آماده کردن روح برای زندگی بعدی انجام دهید و حتی عواطف محتمل به شما نمی‌گوید بلکه یکسره حرف از قالب‌هایی است که باید پر شود؛ فرایندهای دیوانسالارانه‌ای که باید به ترتیب و در روندی حقوقی طی شود تا جنازه دفن گردد. اگر شما در حواشی یک جامعه زندگی می‌کنید می‌توانید اغلب اوقات زندگی‌تان را بدون کاغذبازی سپری کنید اما نمی‌توانید بدون کاغذبازی مرگ را پشت سر بگذارید (پرایر ۱۹۸۹).
تمام این موارد برای بازماندگان بسیار واضح است. تا آنجا که آنها با خواست و اراده‌ی خویش از حوزه‌ی پزشکی به سمت برگزار کننده مراسم تشییع جنازه حرکت می‌کنند تا آنها را در هزارتوی دیوانسالاری یاری دهد. یک کتاب در مورد تشریفات نشان می‌دهد که چگونه پزشک شما را به مباشر ارجاع می‌دهد و «در این راه، شخصی که کاملا از رویه‌های مناسب بی‌اطلاع است از یک مقام مسئول به مقام مسئول دیگری پاس داده می‌شود و با اطلاعات ارزشمندی راهنمایی می‌شود» (ويلوبی ۱۹۳۶).
عقلانیت دیوانسالار به همین نحو به پشت صحنه نیز نفوذ می‌کند. در آمریکا، برگزاری مراسم تشییع جنازه در سالن آغاز شد زیرا حمل و نقل تابوت و عزاداران در مسیر بزرگراه‌های شلوغ لس آنجلس به قبرستانهای اغلب دور دست به کابوسی سازمانی تبدیل شده بود.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.