ابله محله (ژه)
درباره نویسنده کریستیان بوبن:
کریستیان بوبَن (Christian Bobin) نویسنده کتاب ابله محله، نویسنده فرانسوی زاده ۲۴ آوریل ۱۹۵۱ در شهر لو کروزو است. او همواره علاقۀ وافری به شهر زادگاه خود دارد. او پس از تحصیل در رشته فلسفه به کارهای گوناگونی مبادرت ورزید: از کار در یک کتابخانه شهری در اوتن یک موزه در لو کروزو تا روزنامه‌نگاری برای یک نشریهٔ محلی.
او در 1977 به نویسندگی روی آورد و تاکنون بیش از 60 اثر تألیف کرده‌است. کودکی، عشق و تنهایی دستمایه خلق بیشتر آثار اوست. آثار بوبن مانند زنجیر به هم پیوسته‌اند، هر یک تصویر دیگری را روشن ساخته و در کنار هم، تابلوی زندگی و افکار نویسنده را شکل می‌دهند. برای او تجربه‌های ساده زندگی ـ کودکی، عشق، تنهایی ـ دستمایه خلق آثاری عاشقانه‌است. بوبن بیش از آن که به مضامین و کلمات اهمیت دهد، به آوا و لحن کلام می‌پردازد؛ با این حال نوشته‌های او سرشار از اندیشه‌اند. اندیشه‌ای که از زندگی عاشقانه‌اش و از عشقش به زندگی سرچشمه می‌گیرد. برای بوبن نوشتن، سراییدنِ آواهاست.
در ایران کریستیان بوبن با کتاب ستایش هیچ (éloge du rien) در سال ۱۳۷۳ و کتاب چهره دیگر (Ľ Autre visage) در سال ۱۳۷۴ با ترجمه پیروز سیار معرفی شد. اما بوبن با کتاب رفیق اعلی (Le Très- Bas) با ترجمه همین مترجم به معروفیت دست یافت. بعد از آن تب ترجمه آثار او در کشور شدت گرفت، زیرا به فاصلۀ چند سال تقریباً نیمی از آثار او به فارسی ترجمه شد. چند رمان او حتی بیش از یک مترجم دارد. برای مثال رمان ژه (Geai) علاوه بر همین عنوان، با عنوان ابله محله یا دی‍وان‍ه‌ب‍ازی (La folle allure) یا عنوان دی‍وان‍ه‌وار نیز منتشر شده است.
درباره کتاب ابله محله:
قهرمان داستان ابله محله “آلبن” پسرک هشت ساله متفاوتی است که در طول داستان شاهد بزرگ شدن جسم و روح او هستیم. و شخصیت دوم داستان “ژه” بانوی دریاچه سن-سیکست است، بانوی با لباسی قرمز و لبخندی زیبا که باعث می‌شود آلبن به ابله یا دیوانه بودن متهم شود.
درونمایه اصلی اکثر آثار بوبن عشق است. او که فلسفه خوانده، در نوشتن از عشق آنچنان قلمی روان و نافذی دارد که به طور کاملا ناخودآگاه بر جان انسان اثر کرده و برای مدتی او را به فکر وا می‌دارد.
او عاشق لبخند زنی مرده در زیر آبهای دریاچه می‌شود، زنی که هر لحظه و همیشه با اوست. با او بیدار می‌شود، با او حرف می‌زند، با او زندگی می‌کند و با او می‌خوابد. دنیایی که بوبن در این کتاب تصویر می‌کند، دنیای آشنای اکثر کسانی است که به خاطر داشتن نگاهی متفاوت نسبت به اکثریت جامعه، محکوم به تنهایی یا دیوانه بودن هستند.
دنیای آلبن دنیایی روشن و بسیار زیباست. او عاشق است و این عشق را در همه ذرات هستی می‌بیند و درک می‌کند. او مانند هر انسان دیگر رشد کرده و بزرگ می‌شود، اما نسبت به اطرافیان خود دنیایی متفاوت دارد و همین باعث می‌شود که از نظر اکثریت، دیوانه و حتی ابله لقب گیرد.
نگاه متفاوت و زیبای او به زندگی، آنهم در این دوران که همه با زندگی مشکل داشته و با او به بن بست رسیده‌اند، نور امیدی است برای کسانی که هنوز احساس زنده بودن دارند و هنوز هم با تمام توان برای داشتن یک زندگی متفاوت می‌جنگند.
قسمتی از کتاب ابله محله:
زنی که وجود ندارد اما برایش نامه‌های عاشقانه می‌نویسند. زنی که به دلیل لبخند زدنش، وجود دارد، صرف‌نظر از این که شیوه زندگی‌اش عجیب است، زیر دو سانتیمتر یخ. فقط همین؟ نه، مسئله فقط این نیست: آلبن هشت ساله را، به معنای واقعی کلمه، زن‌ها احاطه کرده‌اند. اسم آنها بابی، کوین و پريون است. خود پریون برای احاطه کردن آلبن کافی است. یک زن به تنهائی وقتی که عاشق باشد، زمین و آسمان را پر می‌کند، حتی اگر این زن عاشق مانند پریون، دخترکی هشت ساله باشد. اما فعلا پریون را کنار بگذاریم. او در مدرسه است و کنار آلبن نشسته. البته که کنار آلبن نشسته. آن دو دخترک بدجنس، آن دو جادوگر را نگاه کنید.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.