کردستان سرخ
در بحث از کردهای قفقاز آنچه مسلم است و همگان بر آن اتفاق نظر دارند این است که سلسله کرد شدادیان در نیمه قرن چهارم هجری تا اواخر سده بعد بر بخش‌هایی از قفقاز حکومت کرده‌اند. اینکه حضور اوليه کردها در قفقاز از چه زمانی بوده و یا اینکه بعد از انقراض حکومت شدادیان سرنوشت آنان تحت تأثیر چه شرایطی قرار گرفت از جمله مسائلی هستند که نمی‌توان پاسخ قاطعی به آنان داد و صرفا می‌توان این احتمال را مطرح کرد که سرنوشت آنان نیز همچون سرنوشت اقوام متعدد شمال و شمال غرب ایران تحت تأثیر ورود ترکان سلجوقی به آن حدود قرار گرفت و هویت آنان نیز همچون دیگر ساکنان اران و آذربایجان تحت تأثیر زبان و فرهنگ تازه‌واردین قرار گرفت. مقدسی، جغرافیدان قرن چهارم معتقد بود که در آذربایجان ۷۰ زبان وجود دارد. آنچنان که می دانیم با ورود سلجوقیان به آذربایجان در نیمه قرن پنجم هجری تنوع زبانی آذربایجان و ترکیب جمعیتی آن دگرگون شد و هیچ دلیلی برای رد این فرضیه وجود ندارد که همین دگرگونی در قفقاز نیز روی داده باشد و هویت کردهای آنجا نیز همچون دیگر اقلیت‌های آن سامان به نفع ساکنان جدید منطقه نسبتا یا کاملا از بین رفته باشد. به هر ترتیب، ظاهرا بعد از انقراض شدادیان نام و نشانی از بقای کردها در این ناحیه مشاهده نمی‌شود. البته پرداختن دقیق‌تر به این امر موضوع پژوهشی مستقل است و جایی بیشتر در نوشتار حاضر ندارد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.