معرفتشناسی مکتب اتریش و کارآمدی نظام بازار
درباره نویسنده سیدامیرحسین شکرآبی:
سیدامیرحسین شکرآبی نویسنده کتاب معرفتشناسی مکتب اتریش و کارآمدی نظام بازار، متولد 1374 است.
درباره کتاب معرفتشناسی مکتب اتریش و کارآمدی نظام بازار:
علم اقتصاد تاریخ پرفراز و نشیبی داشته است؛ از روزگار باستان تاکنون، یعنی زمانی که ارسطو به امور تدبیر خانه پرداخت تا قرن هفدهم میلادی که مرکانتیلیستها ظهور کردند، افکار و عقاید مختلفی در جریان بود، اما شدت تفاوت‌ها به گونه‌ای نبود که جدال‌های عمیقی را برانگیزد. در قرن هجدهم که اقتصاد سیاسی بعد از انتشار کتاب «ثروت ملل» آدام اسمیت شکل گرفت، جرقه‌های بزرگترین مناقشات اقتصادی نیز زده شد. اسمیت که بیشتر به عنوان معلم اخلاق شناخته می‌شد تا اقتصاددان، با ارائه نظریه های دست نامرئی و تقسیم کار توانست افکار جدیدی را در عرصه اقتصاد وارد کند. بعد از اسمیت، کسانی چون ژان باتیست سی، ریکاردو و مالتوس افکار او را هریک به نحوی اشاعه دادند.
چنانچه در فصل نخست این کتاب بررسی خواهد شد، خلأهای تفکرات اقتصاددانان کلاسیک (خصوصا در حوزه نظریه ارزش کار) توسط نئوکلاسیک ها پر شد، اما همان خط دستمایه سوسیالیستها و کمونیست‌ها شد تا بخش مهمی از عقاید خود را روی آن بنا کنند. البته، در بین نئوکلاسیکها نیز اتفاق آرا وجود نداشت، بخشی از این نئوکلاسیکها با وجود پذیرش هسته اصلی اقتصاد کلاسیک -یعنی اعتقاد به بازار آزاد- بعدها به مداخلات دولتی گرایش پیدا کردند. در قرن بیستم این روند شدت گرفت؛ تا جایی که حتی جان مینارد کینز ندای سوسیالیسم لیبرال را سر داد. در این میان تنها چیزی که روز به روز کم فروغ تر می شد اعتقاد به بازار آزاد بود.
قسمتی از کتاب معرفتشناسی مکتب اتریش و کارآمدی نظام بازار:
تلقی‌های موجود از مفهوم بازار آزاد در مکاتب اقتصادی یکسان نیست. بنابر این، نیاز به تعریف دقیق از مفهوم بازار آزاد ضروری است. در این بین، عمده نظریه پردازی ها میان جریان اصلی و مکتب اتریش رقم خورده است. برای بررسی تفاوتهای اصلی بازارگرایی مکتب اتریش و جریان اصلی علم اقتصاد، لازم است به پیشینه مشترک آنها رجوع کنیم. معروف است که آدام اسمیت پایه گذار اقتصاد کلاسیک و مهم ترین تئوریزه کننده بازار آزاد است. البته این ادعای گزافی نیست، اما برای درک بهتر از اینکه بازار آزاد مدنظر اسمیت، و کسانی که راه او را ادامه دادند چه بوده باید به برخی مبانی او رجوع کنیم؛ نخستین آموزه حیاتی اسمیت «تئوری تقسیم کار» بود.
بر اساس این تئوری، کارهایی که در یک جامعه بدوی بر عهده یک تن قرار دارد در کشورهای پیشرفته معمولا توسط چند تن انجام می‌گیرد، یعنی اگر به جای اینکه فرایند تولید توسط یک نفر انجام شود، توسط گروهی از افراد صورت بگیرد، شاهد افزایش حجم تولید خواهیم بود. مثلا فرض کنید در یک کارخانه یک نفر از صفر تا صد تولید سنجاق را انجام می‌دهد و n تعداد سنجاق در یک روز تولید می‌کند، اما اگر ۵ نفر هر کدام بخشی از فرایند تولید یک سنجاق را بر عهده بگیرند (تقسیم کار صورت بگیرد)، شاهد تولید روزانه n5 سنجاق خواهیم بود. از منظر اسمیت، تقسیم کار منبع اصلی ثروت است…
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.