شاه دزد وزیر

شاه دزد وزیر

شاه دزد وزیر جدیدترین دستپخت سازندگان بازی رومیزی زار است و البته از آن شکنجه‌ی دوران کودکی که از سر ناچاری اسمش را بازی گذاشته بودیم، تنها نامش را به عاریه گرفته و در کل ماجرایش چیز دیگری است! حس و حال بازی سرحال و باصفاست. آدم‌ها بلوف می‌زنند و مچ همدیگر را می‌گیرند و پته‌ی هم را روی آب می‌ریزند و کارت‌ها را از صاحبشان جدا می‌کنند و خلاصه بلبشویی است کاملا به ضرر آنهایی که حواس جمع و جوری ندارند و به سود آنانکه شش‌دانگ در بازی هستند. با اینکه بازی شباهت‌هایی به ماسکرید معروف دارد ولی تجربه‌اش از جهاتی متفاوت است. روند بازی اینجا سریع‌تر است و تعداد نقش‌ها کمتر و خلاصه بازی زودتر تمام می‌شود. در عین اینکه بومی و دلنشین و باورپذیر نیز هست. این ویژگی سبب شده شاه دزد وزیر روح داشته باشد. روحی که با دقت نظر و وسواس در بخش‌های مختلف بازی دمیده شده و آنرا ارتقا داده. نقش‌های بازی شامل شاه و دزد و وزیر و داروغه و جلاد و رعیت می‌شود که هرکدام توانایی خود را دارند. نکته جالب بازی این است که این ۶ نقش همیشه در بازی حضور دارند، حتی در بازی‌های با تعداد کمتر از شش بازیکن.

در هر دور از بازی تمام ۶ نقش بازی شامل شاه، دزد، وزیر، جلاد، داروغه و رعیت در بازی حضور دارند حتی اگر تعداد بازیکنان کمتر از ۶ باشد. هر بازیکن بازی را با ۳ سکه شروع می‌کند و در نوبتش می‌تواند: کارت نقش خودش را در ازای یک سکه ببیند یا کارت تمام بازیکنان را به چپ یا راست بچرخاند (و یا با روبرو عوض کند) یا از قابلیت نقش خودش استفاده کند (یا بلوف بزند). هر کدام از کارت‌های بازی قابلیتی دارند مثلا شاه می‌تواند از خزانه سکه بردارد، یا دزد از همسایه‌هایش سکه می‌دزدد، جلاد نقش دیگری را حدس می‌زند و پول‌هایش را می‌گیرد و … هر زمان سکه‌های وسط بازی تمام شد بازی بلافاصله تمام می‌شود و بازیکنی که سکه‌ی بیشتری داشته باشد برنده‌ی بازی می‌شود.