راهی نیست؟

راهی نیست؟

درباره نویسنده نویل شوت:
نویل شوت، رمان‌نویس و مهندس پرواز، مدیر یک کارخانه هواپیماسازی بود. نویل شوت نوروی در ژانویهٔ ۱۸۹۹ در ایلینگ انگلستان زاده شد و ۱۲ ژانویهٔ ۱۹۶۰ در ملبورن استرالیا درگذشت. در زندگی سی سالهٔ ادبی اش، ۲۵ کتاب نوشت که نخستین آن‌ها Marazan است. با اقتباس از راهی نیست؟ و شهری چون آلیس، که از آثار برجستهٔ‌ او به شمار می‌روند، فیلم‌هایی ساخته شده است: در آسمان راهی نیست، به کارگردانی هنری کاستر، با بازی جیمز استیوارت و مارلین دیتریش (۱۹۵۱)، و شهری چون آلیس به کارگردانی جک لی، با بازی ویرجینیا مکنا و پیتر فینچ(۱۹۵۶). از دیگر آثارش: جاده‌ی تنهایی (۱۹۳۲)؛ ویرانشهر (۱۹۳۸)؛ پاستورال (۱۹۴۰)؛ در ساحل (۱۹۵۷).
شوت، که مدیر یک شرکت هواپیماسازی نیز بود، در آثارش بسیار از مضامین هوانوردی بهرده می‌برد. رمان‌های او به قوّت قصه‌پردازی مشهورند. او نویسنده‌ای‌ست که سرراست قصه‌اش را می‌گوید و با استواری و استادی مضامین و پیرنگ داستان‌هایش را بسط می‌دهد. کمتر از خط عمل قصه خارج می‌شود و از لفاظی و فلسفه‌پردازی صریح می‌پرهیزد. و چنین است که راسل او را امیرزاده‌ی قصه‌‌گویان انگلیسی معرفی می‌کند.

قسمتی از کتاب راهی نیست؟:
وقتی كه مسئول قسمت سازه يي موسسه هواپيمايي سلطنتي در فارنبورو شدم، سي و چهار سال بيشتر نداشتم. اين موضوع در ابتدا مشكلات كوچكي برايم به بار آورد، چرا كه سن بيشتر اعضاي پژوهشگر اين بخش بسيار بيش از من بود و بيشتر آنها اين انتصاب را چيز عجيب و غريبي مي دانستند. گذشته از اين، از ميان كارمندان فارنبورو هم انتخاب نشده بودم، من كار را از اداره تنش فلزات در صنعت هواپيمايي شروع كرده بودم و از بوسكوم داون كه سه سال در آنجا معاون فني پروازهاي آزمايش بودم، به فارنبورو منتقل شده بودم. البته پيش از آن، چندين بار به فارنبورو آمده بودم و تا اندازه اي با برخي از كارمندان بخش جديدم آشنا شدم؛ آنها هميشه براي من جمع عجيب و غريبي بودند. بعدها هم كه از نزديك با آنها آشنا شدم، همچنان بر اين عقيده باقي ماندم. با آنكه انتصاب من از بيرون موسسه بود، اعضاي آنجا را داراي روحيه بالايي براي همكاري ديدم، اما همه آنها آدمهاي پا به سن گذاشته اي بودند كه بيشتر…