دین مانویان
درباره نویسنده فرانسیس کراوفورد بورکیت:
فرانسیس کراوفورد بورکیت (Francis Crawford Burkitt) نویسنده کتاب دین مانویان، (زاده ۳ سپتامبر ۱۸۶۴ – درگذشته ۱۱ مه ۱۹۳۵) یک الهیدان انگلیسی بود. بورکیت به عنوان پروفسور نوریس در رشته الهیات در دانشگاه کمبریج از سال 1905 تا اندکی پیش از مرگش، منتقد سرسخت مفهوم «متن سزارین» متمایز عهد جدید بود که توسط B.H. Streeter و دیگران مطرح شد.
درباره کتاب دین مانویان:
مانوی دینی است که در قرن سوم پس از میلاد توسط پیامبران مانی بنیانگذاری شد. آیین مانوی کیهانشناسی دوگانهای مفصلی را آموزش میدهد که مبارزه بین یک جهان خوب و معنوی نور، و یک جهان بد و مادی تاریکی را توصیف میکند. نور از طریق یک فرآیند مداوم که در تاریخ بشر اتفاق می افتد، به تدریج از عالم ماده حذف می شود و به عالم نور، از آنجا که آمده، باز می گردد. اعتقادات آن بر اساس جنبش های مذهبی محلی بین النهرین و گنوسیزم است. مانی را به عنوان آخرین پیامبر پس از زرتشت، گوتاما بودا و عیسی گرامی می دارد .آیین مانوی به سرعت موفق شد و در مناطق آرامی زبان گسترش یافت. این دین بین قرن سوم و هفتم رشد کرد و در اوج خود یکی از گستردهترین ادیان در جهان بود.
کلیساها و کتب مقدس مانوی تا شرق چین و در غرب تا امپراتوری روم وجود داشتند. این دین به طور خلاصه رقیب اصلی مسیحیت قبل از گسترش اسلام در رقابت برای جایگزینی بت پرستی کلاسیک بود. در آغاز با امپراتور دیوکلتیان، پیرو مذهب روم، مانوی توسط دولت روم مورد آزار و اذیت قرار گرفت و سرانجام در امپراتوری روم از بین رفت. مانوی در شرق بیشتر از غرب باقی مانده است. اگرچه تصور میشد که سرانجام پس از قرن چهاردهم در جنوب چین محو شده است، همزمان با زوال کلیسای شرق در مینگ چین، مجموعهای از شواهد وجود دارد که نشان میدهد مانوی در برخی مناطق چین ادامه دارد. به ویژه در استان فوجیان، که در آن آثار متعددی از مانوی در طول زمان کشف شده است.
قسمتی از کتاب دین مانویان:
یکشنبه، بیستم مارس ۲۶۲ میلادی، شهر سلوکیه – تیسفون تعطیل بود؛ به مناسبت جشن تاجگذاری شاهنشاه جدید، شاپور اول، که پدرش اردشیر شانزده سال پیش اشکانیان را سرنگون کرده بود و امپراتوری ساسانی را بنیان گذاشته بود. تقدیر این بود که شاپور خود بیش از سی سال سلطنت کند، یکی از امپراتورهای روم را در جنگ به اسارت بگیرد و شهر بزرگ انطاکیه را به یغما برد و بر سرزمینهای اطراف دریای روم چون حاکمی نظر افکند. اما تاریخ رسمی آغاز حکمرانی او به یادماندنی تر هم هست، از آن رو که عید بعثت دین مانوی است.
بیستم مارس ۲۶۲ میلادی بود که مرد جوانی مانی نام در اجتماعات خیابان ها و بازارهای تیسفون به اعلان دین تازهای پرداخت که خود پیامبر آن بود. توفيق او چندان بود که در طول یک قرن، در بحبوحه زوال دین یونانی – رومی و پیروزی آشکار مسیحیت، برای بسیاری ناظران محل تردید بود که مانویت نتواند بر آن هر دو غلبه کند. امروز هیچ مانویای باقی نمانده است. دین تازه نتوانست جای پایی در غرب بیاید او در زادگاه خود نابود شد. اما بیش از هزار سال زنده ماند، و مانند بسیار چیزهای باستانی و جالب توجه…
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.