تروتسکی (کاهن معبد سرخ)
تروتسکی همچون ستاره دنباله‌دار روشنی از آسمان سیاست گذر کرد. او نخستین بار در سال ۱۹۱۷ در معرض توجه جهانی قرار گرفت. او، بنا به عقیده عموم، بهترین خطيب انقلاب روسیه بود. او کمیته نظامی انقلابی‌ای را رهبری کرد که براندازی دولت موقت در جریان انقلاب اکتبر را به مرحله اجرا در آورد. او بیش از هر فرد دیگری در بنیانگذاری ارتش سرخ نقش داشت. او به دفتر سیاسی حزب د تعلق داشت و تأثیر عمیقی بر استراتژی‌های نظامی، سیاسی و اقتصادی حزب به جا گذاشت. او چهره اصلی در سالهای اولیه انترناسیونال کمونیستی بود. همه جهان پیروزی انقلاب اکتبر را مرهون همکاری وی و لنین می‌دانستند.
او و لنین مشکلات خاص خودشان را با یکدیگر داشتند. تروتسکی در دوران قبل از ۱۹۱۷ دشمن بلشویسم شده بود. و بسیاری از بلشویک ها هنوز این دشمنی را به یاد داشتند. و حاضر به فراموش کردن آن و بخشیدن تروتسکی نبودند. سال ۱۹۲۲ که لنین در بستر مرگ افتاد، بقیه اعضای دفتر سیاسی دچار این نگرانی شدند که مبادا تروتسکی بخواهد جانشین لنین شود و قدرت فائقه را به تنهایی از آن خویش کند. نبردهای جناحی بعدی تأثیر مصیبتباری بر تروتسکی به جا گذاشت. و او در سال ۱۹۲۹ از اتحاد جماهیر شوروی تبعید شد تا بقیه عمر خود را در قالب یک پناهنده سیاسی در کشورهای ترکیه، فرانسه، نروژ و مکزیک بگذراند.
تجزیه و تحلیل‌های تروتسکی درباره ریشه‌های انحراف و کج‌روی در حکومت شوروی همواره در خارج از شوروی تأثیرگذار بوده است. سازمان‌های تروتسکیستی در هر کجا که شرایط سیاسی مناسب بود رشد و نمو کردند. استالین، رهبر اتحاد شوروی، تروتسکی را به مثابه فردی که به انقلاب اکتبر خیانت کرده توصیف کرد. و در جریان دادگاه‌های نمایشی سالهای ۱۹۳۶ تا ۱۹۳۸ اتهامات سنگینی را علیه او مطرح کرد. و در نهایت به تشکیلات اطلاعاتی و امنیتی خود دستور داد او را ترور کنند. این تشکیلات در سال ۱۹۴۰ موفق به کشتن تروتسکی شد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.