آوانگاردیسم
درباره نویسنده پل وود:
پل وود (Paul Wood) نویسنده کتاب آوانگاردیسم، متولد سال 1949، فیلسوف آمریکایی است.
درباره کتاب آوانگاردیسم:
دانشنامه نظريه هنر (2002) يک متن مرجع و ممتاز در حوزه مباني نظري هنر است که به سرويراستاري پل اسميث و کارولين وايلد توسط انتشارات بلک‌ول به چاپ رسيده است. اين دانشنامه در قالب 4 فصل – با عناوين ’سنت و آکادمي‘، ’پيرامون مدرنيسم‘، ’نظريه انتقادي و پست‌مدرنيسم‘، و ’تفسير و نهاد هنر‘ – و در 40 مقاله تدوين شده است. هر يک از مقالات نوشته يکي از شاخص‌ترين نظريه‌پردازان در آن موضوع خاص است. هرچند نويسندگان غالباً از اساتيد برجسته دانشگاه‌هاي انگلستان و آمريکا هستند، اما دانشنامه از حيث روش¬شناسي محدود به سنت (فلسفه) تحليلي نيست؛ در انتخاب سرفصل‌ها و موضوعات سعي شده است که هر دو رويکرد تاريخي و مسئله‌محور لحاظ شود و در پرداختن به مسائلي که ذيل هر سرفصل و موضوعي آورده شده، گرچه روش تحليلي غلبه دارد، اما نظريات مربوط به سنت (فلسفه) اروپايي به طور جامع و بي‌طرفانه طرح شده¬ است.
در آخر، امتياز ديگري که مي‌توان به دانشنامه نظريه هنر نسبت داد اين است که با وجود حجم محدودش، در آن توازن استادانه‌اي ميان دغدغه وسعت و عمق محتوا – چالشي که نويسندگان متون مقدماتي، آموزشي و دانشنامه همواره با آن دست به گريبان‌اند – برقرار شده است، به طوري که در آن هم تقريباً همه مسائل اصلي اين حوزه پوشش داده شده و هم اين مسائل با عمق کافي مورد بررسي قرار گرفته است.
قسمتی از کتاب آوانگاردیسم:
در نوشته‌های مربوط به هنر مدرن، آوانگارد اصطلاحی فراگیر اما از حیث معنا متغیر است. این اصطلاح نظامی کهن وقتی در ابتدای قرن نوزدهم برای اولین بار به هنر اطلاق گردید در معنایی به کار برده شد که متضاد با معنای بعدی‌اش در نیمه دوم قرن بیستم، یعنی زمان گسترش کاربردش، بود. از جنگ جهانی دوم به بعد این ایده به طور کلی همچون برچسب یا عنوانی برای جنبش مدرن و به خصوص معادلی برای مدرنیسم به کار رفته است: تلقی‌ای که هنر مدرن را حوزه‌ای مستقل قلمداد می‌کند که به جای تبادل اطلاعات درباره یک جهان بیرونی بزرگتر و ساخته شده از کنش‌های تاریخی خود را وقف تولید آثار زیبایی شناختی کرده است.
به هر حال، معنای اصلی این اصطلاح در ابتدای قرن نوزدهم در فضایی سیاسی آشکار شد که مطابق آن سوسیالیست‌های آرمان گرایی چون هنری دو سن سیمون و شارل فوریه هنر را وسیله‌ای در خدمت پیشرفت اجتماعی می‌دانستند. پیش از ۱۸۸۴، یعنی سال انقلاب‌ها، گوستاو کوربه، آوانگارد برجسته، در برابر آنچه هدف بیهوده هنر برای هنر می‌خواند، کار خود را هنر رئالیستی متعهد به جامعه معرفی کرد…
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.