داستان توسعه در ایران ( دفتر دوم )
از پیروزی انقلاب اسلامی (بهمن 1357) تا دولت یازدهم (خرداد 1392)
اواسط سال 1397 جلد اول کتاب داستان توسعه در ایران انتشار یافت و خوشبختانه مورد استقبال و حسن توجه خوانندگان قرار گرفت. در این میان در بعضی محافل و برای بعضی از اهل نظر نسبت به نام کتاب و اطلاق نام توسعه بر آنچه که در داستان ساخت و ساز در ایران در بیش از یک قرن در آن کتاب آمده بود سوال و ابهام پیش آمده بود. آیا آنچه که در آن سال ها اتفاق افتاد و مسیری که ایران طی کرد شایسته نام توسعه بود؟ توسعه با آن بار معنایی که امروز به مفهومی عام و شامل و جامع از پیشرفت در همه زمینه های اقتصادی فرهنگی، اجتماعی و سیاسی شناخته می شود. ما همچنان بر این نظریم که این فاصله عظیم بین ابتدا و انتهای دوره مورد مطالعه را میتوان توسعه نامید ولی با اما و اگرهای زیاد، و حتما که شایسته نام توسعه پایدار نمی باشد که دیدیم که پایدار هم نبود و همچنان نیست. تبدیل کشوری که نه حاکمیت سراسری داشت و نه امنیت داخلی، نه از بهداشت و درمان در آن خبری بود و نه از آموزش عمومی، نه مجلس قانونگذاری وجود داشت و نه دادگستری، نه امکان دسترسی حتی زمینی بین نقاط کشور میسر بود و نه از تلفن و تلگرام اثری، نه آب آشامیدنی سالم در اختیار شهروندان بود و نه برق، …………. و آنچه که بسیاری از ما از سال های قبل از انقلاب در خاطر داریم قطعا توسعه بود..
اگر در ابتدای دوره مورد مطالعه سفر از آبادان به تهران حتی زمینی میسر نبود ولی در انتهای آن پرواز مستقیم از آبادان به آمریکا برقرار شده بود. اگر چه که هدف اصلی آن دادن سرویس به شرکت های آمریکایی فعال در صنعت نفت بود. این همان توسعه است ولی شاید در مواردی ناموجه و ناپایدار.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.