بنیادهای اومانیسم رنسانس
درباره نویسنده والتر اولمان:
والتر اولمان نویسنده کتاب بنیادهای اومانیسم رنسانس است. والتر اولمان (1983- 1910) پژوهشگر اتریشی در دهه سی به انگلستان مهاجرت کرد و تا آخر عمر همانجا ماند. او یک مرجع شناخته شده در اندیشه سیاسی قرون وسطی و به خصوص تئوری قانون است و در این راه دست به انتشار آثار بیشماری به زبان انگلیسی زد. در میان آثار اولمان، کتاب حاضر جز کارهای متأخر اوست که در سال 1977 میلادی نوشته شد. اولین کتابش در سال 1946 چاپ شد و بنابراین به نحوی این کتاب اوج بلوغ فکری نویسنده را نمایندگی میکند.
درباره کتاب بنیادهای اومانیسم رنسانس:
اومانیسم در لغت به معنای دلبستگی به مسائل مربوط به نوع انسان است اما ما قصد نداریم آن را ترجمه کنیم زیرا تمام کتاب درباره این مفهوم صحبت میکند و معنایش در آخر برای خواننده روشن خواهد شد.
رنسانس در لغت به معنای تجدید حیات یا احیای مجدد یا نوزایش یا بازگشت است ولی با R بزرگ دورهای تاریخی (حدوداً 1400 الی 1600 میلادی) اروپا است. بنابراین اومانیسم رنسانس در ظاهر به جنبشی در اروپا که در احیای مجدد فرهنگ و ادب قدیم پیشقدم شده است اشاره میکند.
اما در این کتاب که عنوان کامل اش بنیادهای قرون وسطایی اومانیسم رنسانس است اولمان قصد دارد نشان دهد که این جنبش ریشه در قرون دوازدهم و سیزدهم دارد و نخست با احیای مجدد انسان طبیعی (رنسانس اومانیست) به شکل جنبش سیاسی شهروندی ظهور کرده و بهتدریج در رنسانس ثانوی شکل فرهنگی به خود گرفته است.
او می گوید که این رنسانس اومانیست را بدون بررسی زمینه کلیساشناسی آن نمیتوان شناخت. توضیح آنکه در الهیات مسیحی کلیساشناسی جزء الهیات اصولی و به معنای مطالعه کلیسا، آغازگاه مسیحیت، رابطهاش با مسیح، نقش کلیسا در رستگاری ابدی، مقرراتاش، تقدیرش و رهبریاش است. اما اولمان آن را به معنای کنش، زندگی و استدلال برحسب تظاهرات عینی مسیحیت میگیرد که میتواند به معنای عام الهیات یعنی شناخت خداوند و همچنین مذهب و دستگاه باورها نیز باشد.
اولمان توضیح میدهد که در مسیحیت اعتقاد دارند که انسان پس از ارتکاب گناه از بهشت رانده و به زمین هبوط کرده است. در این طبیعت زمینی او «گناهکار» و موجودی حیوانی است که به اصلاح نیاز دارد. این دگرگونی با ظهور مسیح آغاز میشود.
او برای توضیح آن از مناسک غسل تعمید استفاده میکند. و میگوید آن موجود حیوانی اصلاح نشده در این غسل داده میشود. و بدین ترتیب تولدی تازه مییابد. و اصلاح می شود. تا قبل از آن انسان تولدی جسمانی یا طبیعی داشته است. ولی پس از غسل تعمید گناهانش بخشیده و تولدی روحانی مییابد. و بدین ترتیب عضوی از جماعت واحد کلیسای خداوند میشود. این مهم به خصوص دردوره سلطنت شارلمانی که به رنسانس کارولنژین معروف است، اتفاق می افتد.
از قرن یازدهم به بعد در فرآیندی که در کتاب به تفصیل به آن پرداخته میشود. در یک تصادف تاریخی موسوم به «جدال انتصاب» انسان طبیعی رفته با آب تعمید دوباره باز میگردد. و سوار بر سرنوشت خود موجب جنبش اومانیست میشود.
قسمتی از کتاب بنیادهای اومانیسم رنسانس:
مقام والای غسل تعمید و تأثیرات آن بر جامعه دوره گذار خیلی بیش از آن چیزی است. که پژوهشگران مدرن قبول دارند. هرچند نویسندگان تمام دوران تقدس مراسم و مناسک آن را برجسته نمودهاند. ولی از زاویه صرفا اجتماعی و تاریخی، غسل تعمید یک ویژگیای دارد. که در کالبد مسیحیت جای مخصوص اشغال کرده است: یک عمل قانونی متعالی که باور داشتند. به واسطه آن انسان عضو جامعهای میشود. که خداوند شالوده آن را ریخته است.
گفته میشد که با غسل تعمید انسان دستخوش تولدی روحانی میشود. آب غسل تعمید در استعاره، هستی طبیعی او را شسته و با خود میبرد. و از او «مخلوق تازه»، «انسان نوین» و در یک کلمه موجودی کاملا متفاوت و دگرگون میساخت. معنای غسل تعمید، در کلامی دیگر از پولس قدیس، دوباره خلق شدن بود. یعنی اگر طبیعت و تولد جسمانیاش را عوض نمیکرد. اعتلا میبخشید. در واقع خود پولس این خلق دوباره را نوسازی نامید، به عبارت دیگر تولد تازه…
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.