امر نو
درباره نویسنده بوریس گرویس:
بوریس گرویس (Boris Groys) نویسنده کتاب امر نو، با نام کامل بوریس افیموویچ گرویس (متولد 19 مارس 1947) منتقد هنری، نظریه پرداز رسانه و فیلسوف است. وی در حال حاضر استاد برجسته جهانی مطالعات روسی و اسلاوی در دانشگاه نیویورک و همکار ارشد تحقیقات در دانشگاه هنر و طراحی کارلسروهه در کارلسروهه، آلمان است. وی استاد زیبایی، تاریخ هنر و تئوری رسانه در دانشگاه هنر و طراحی کارلسروهه / مرکز هنر و رسانه در کارلسروهه و استاد تحسین بین المللی در تعدادی از دانشگاه های ایالات متحده و اروپا از جمله دانشگاه پنسیلوانیا، دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و انستیتوی هنر کورتولد لندن بوده است.
درباره کتاب امر نو:
در دوران به اصطلاح پسامدرن ما، هیچ موضوعی به اندازه نومایگی نابهنگام به نظر نمیرسد. جست و جوی امر نو عموما با ناکجا و امید و آرزو برای آغازی نو در تاریخ و دگرگونی اساسی شرایط هستی انسان در آینده پیوند دارد. امروزه به نظر میرسد درست همين امید تقریبا به كل از بین رفته است. دیگر به نظر نمیرسد که آینده نویدبخش چیزی اساسا نو باشد. در عوض، ما واریاسیون های بیپایان آنچه را از قبل وجود دارد پیش خود تصور میکنیم.
از نظر عدهی زیادی یأس آور است که آینده را به صورت بازتولید بیپایان گذشته و اکنون تصور کنیم. از نظر عدهای دیگر عصر جدیدی در فعالیت اجتماعی و هنری در حال ظهور است، عصری رها از قید و بند احکام امر نو و انواع ایدئولوژیهای آینده گرای ناکجایی و تمامیت طلب. در هر حال، اکثر نویسندگان معاصر بر این باورند که مشکل امر نو تقریبا به تمامی حل شده است.
قسمتی از کتاب امر نو:
نیاز به امر نو در درجه اول زمانی پدید میآید که ارزشهای کهنه بایگانی شوند و بنابراین از تأثیر مخرب زمان مصون باشند. جایی که بایگانی وجود ندارد با وجود فیزیکی بایگانیها در خطر است، مردم به جای نوآوری ترجیح میدهند سنت را صحیح و سالم انتقال دهند یا از اصول و افکاری یاری بگیرند که اموری مستقل از زمان و بدین اعتبار همیشه بلافاصله دست یافتنی و ثابت تلقی میشوند. این قبیل اصول و افکار ظاهرة بی زمان اموری «حقیقی» فرض میشوند با این توقع که حتی اگر تکیه گاه فرهنگیشان نیز از بین برود، پابرجا میمانند یا دوباره کشف خواهند شد. هنر کلاسیک از قواعد رسمی خاصی پیروی می کند یا به نمایش تقلیدآمیزی از طبیعت توسل میجوید تا طبیعتی را که جنبههای اساسی آن تغییرناپذیر تلقی میشوند به وفادارانهترین صورت ممکن منعکس سازد.
به همین شکل از تفکر انتظار میرود که سنتی اسطوره ای یا قوانین ثابت منطق را پاس دارد. علاقه به امر نو فقط زمانی پدید میآید که به نظر برسد وسایلی اجتماعی و فنی برای حفظ امر کهنه تضمین شده باشند، چرا که آن وقت تولید آثار همان گویانه و فرعی که صرفا تکرارکننده چیزیاند که از دیرباز در بایگانیها بوده است امری زائد و غیرضروری به نظر میرسد. بنابراین امر نو فقط زمانی دیگر نشانه خطر نیست و بدل به اقتضایی مثبت میشود که هویت سنت نه به اعتبار ماندگاری ایده آل و فرضی حقیقت، بلکه بر اساس رسانهها و ترتیبانی فنی – حفظ و برای همه دست یافتنی شده باشد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.