مگره و مردمان محترم (نقاب 117)
درباره نویسنده ژرژ سیمنون:
ژرژ سیمنون (Georges Simenon) نویسنده کتاب مگره و مردمان محترم، با نام اصلی ژرژ ژوزف کریستین سیمنون (زاده ۱۳ فوریهٔ ۱۹۰۳ – درگذشته ۴ سپتامبر ۱۹۸۹) نویسنده بلژیکی بود. از وی که به خاطر نوشتن رمانهای پلیسی شناخته می‌شود نزدیک به ۵۰۰ رمان و شمار بسیاری آثار کوتاه منتشر شده‌است. سیمنون، پدیدآور شخصیت کارآگاه ژول مگره یکی از سرشناس‌ترین کارآگاه‌های ادبیات پلیسی جهان است.
سیمنون نه فقط به دلیل داستان‌های پلیسی فراوان و آفریدن چهره‌ای چون سربازرس مِگره شهرت دارد بلکه در مقام ترسیم‌گر اماکن و فضاهایی بس متفاوت، و آن هم با یک رنگ‌آمیزی دقیق و مشخص، معروف است. او از آداب و رسوم متفاوت می‌نویسد و به توصیف زبان گروه‌های متفاوت اجتماعی – به ویژه طبقات متوسط و دشواری‌های پرشمار خانوادگی آن‌ها – می‌پردازد. به‌علاوه برای هر داستانی که خلق می‌کند، فضای آن حوزه را نیز به نحوی واقعی بازسازی می‌کند؛ فضایی مشابه نوعی واقع‌گرایی شاعرانه که مشخصۀ سینمای فرانسه در سال‌های دهۀ 1930 است؛ شهرهایی آکنده از مه و باران، با آدم‌هایی ترحم‌انگیز که به سوی سرنوشتی تراژیک رهسپارند. دنیایی را که ترسیم می‌کند، دنیایی تیره و تاریک است ولی این تیرگی و تاریکی، به خاطر انسانیتِ نهفته در وجود هر انسان – حتی اگر یک قاتل باشد – تا حدودی تلطیف می‌شود.
رمانهای ژرژ سیمنون آمیزه‌ای از پرداخت استادانه و کالبدشکافی هوشمندانه روان انسان هاست. وی ترس‌ها، عقده‌های روانی، گرایش‌های ذهنی، و وابستگی‌هایی را توصیف می‌کند که در زیر نقاب زندگی معمولی و یک نواخت روزمره، پنهان هستند و ناگهان با انفجاری غیرمنتظره به خشونت و جنایت منجر می‌شود. منتقدان ادبی، ژرژ سیمنون را صدای اکثریت خاموش و «یک نابغه ادبی سده ۱۹ (میلادی) می‌دانند که در شرایط آوارگی و غیرانسانی سده ۲۰ (میلادی) می‌زیست.
درباره کتاب مگره و مردمان محترم:
گاردین: «یکی از بزرگترین نویسندگان قرن بیستم. ژرژ سیمنون در واداشتن ما به درون بی‌نظیر بود، اگرچه این توانایی با درخشش او در جذب وسواس گونه ما در داستان‌هایش پوشانده شد.»
«مگره و مردمان محترم» درباره پرونده قتل یک‌کارخانه‌دار بازنشسته است که باعث می‌شود پای سربازرس به خانه او کشیده شود. نکته این‌پرونده این است که همه آدم‌های درگیر در آن، محترم‌اند و مظنونی بین‌شان به چشم نمی‌آید.
اسم کارخانه‌دار رنه ژوسلن است که در نبود همسر و دخترش، با دامادش دکتر فابر شطرنج بازی کرده است. همسر و دختر ژوسلن به تئاتر رفته و منزل نبوده‌اند. وقتی پدرزن و داماد مشغول بازی شطرنج هستند، تلفنی ناشناس، دکتر را به بالین بیماری می‌خواند که وجود خارجی ندارد و به این‌ترتیب، شرایط برای حضور قاتل در خانه فراهم می‌شود که بررسی‌های اولیه نشان می‌دهند بدون هرگونه استفاده از زور وارد شده و با اسلحه کمری خود به ژوسلن شلیک کرده است.
قسمتی از کتاب مگره و مردمان محترم:
«منو متهم به دروغگویی می‌کنید؟»
لب‌هایش کمی می‌لرزید. بی‌گمان فشار زیادی به خودش وارد می‌کرد تا مقابل مگره‌ای که رنگ رخساره‌اش برافروخته بود، ثابت و باوقار باقی بماند. اما لاپوانت هم گرفته و ناراحت، نمی‌دانست به کجا نگاه کند.
«شاید به دروغگویی نه، ولی به از قلم‌انداختن بعضی چیزها… مثلا من یقین دارم که شوهرتون در مسابقات اسبدوانی شرط‌بندی می‌کرده …»
«دونستن این چه کمکی می‌تونه بهتون بکنه؟»
«اگر شما هیچ‌اطلاعی از این‌موضوع نداشتید، اگر شما هرگز چنین سوءظنی به او نبردید، مشخص می‌کنه که اون می‌تونسته چیزی رو از شما مخفی نگه داره. و اگه او اینو از شما مخفی نگه داشته …»
«شاید به فکرش نرسیده که راجع به این موضوع با من حرف بزنه.»
«اینکه می‌گید شاید اگر اون یک یا دوبار، تصادفی، بازی کرده بود پذیرفتنی بود. ولی اون مشتری پروپاقرص این‌جور جاها بوده که هفته‌ای چندهزار فرانک در مسابقات اسبدوانی شرط‌بندی می‌کرده …»
«می‌خواهید چه نتیجه‌ای بگیرید؟»
«شما جوری وانمود کرده بودید که انگار همه‌چی رو درباره اون می‌دونید، و خودتون هم چیزی رو از اون مخفی نمی‌کردید…»
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.