در پی پایان
درباره نویسنده ایان رید:
ایان رید (Iain Reid) نویسنده کتاب در پی پایان، متولد سال 1980میلادی در کانادا میباشد که برنده جایزه RBC Taylor Emerging Writer Award در سال 2015 بود. وی شغل نویسندگی را پس از فارغ التحصیلی از دانشگاه، با انتشار مقالات و ستونهایی در مجلههای ملی و روزنامهها آغاز کرد. اولین رمان او “در پی پایان” در سال 2016 منتشر شد. یک فیلم از نتفلیکس توسط چارلی کافمن از این کتاب اقتباس شده است. دومین رمان وی بنام “دشمن” توسط سیمون و شاستر منتشر شد.
درباره کتاب در پی پایان:
گلوب و میل: «کندوکاو مخوفی در خصوص هویت، پشیمانی و حس تمنا، به طرز خوشایندی دهشتناک است.»
مجلهی زندگی به سبک کانادا: «این اثر با پرداختن به مضمون های عشق، انزوا، ناراحتی روحی و ترس،یک داستان هولناک و مهیج روان شناختی و کاملا مسحور کننده است.»
داستان کتاب «در پی پایان»، از زبان دختری روایت میشود که اسمش را نمیدانیم. او با دوستش جیک همسفر میشوند تا والدین جیک را ملاقات کنند. در حالی که جیک امیدوار است این سفر رابطهشان را جدیتر و نزدیکتر کند، دختر در فکر پایان دادن به رابطه است. با همهی این احوال، نمیتوان «در پی پایان» را داستانی عاشقانه دانست که صرفا میان روابط این دو نفر سپری میشود. بلکه این کتاب، اثری است بسیار ژرف؛ و پر است از تأملات فلسفی عمیق و تأثیرگذار دربارهی عشق، هویت، انزوا، معنا و وجود. – پایان تلخِ یک تلخیِ بیپایان: راوی «در پی پایان» همان ابتدا، از پایانی سخن میگوید که انگار بر وفق مرادش نبوده و گویی، پایان ماجرا از همان ابتدا مشخص بوده است.
«ایان رید» در این کتاب، تمام سرنخهای پایان داستانش را در لابهلای فصول کتاب و میان دیالوگهای شخصیتها گنجانده و میتوان ادعا کرد که در این اثر، هیچ اتفاقی بیسبب نمیافتد و هیچ سخنی بیهوده بیان نمیگردد. به طوری که پایان تلخ ماجرا، یگانه حقیقت ممکن است.
وقتی که هیچ شخص دیگری نیست، چه کاری میتوانیم انجام بدهیم؟ زمانی که کوشیدهایم خودمان به تنهایی از عهدهاش بربیاییم؟ زمانی که ما همیشه تنها هستیم، چه کاری باید بکنیم؟ زمانی که هیچ شخص دیگری نیست و همیشه تنهاییم؟ در آن صورت، زندگی به چه معناست؟ اصلا معنایی هم دارد؟ در آن صورت، یک روز به چه معناست؟ یک هفته؟ یک سال؟ یک عمر؟ یک عمر چیست؟ همهچیز معنای دیگری پیدا میکند.
چهار سال پس از انتشار کتاب و در سال ۲۰۲۰، «چارلی کافمن» کارگردان شهیر آمریکایی، فیلمنامهای بر اساس این رمان نوشت و آن را کارگردانی نمود. کافمن در اقتباس خود از «در پی پایان»، وجوه رازآلود و گاه ترسناک اثر را پررنگتر کرده و به نمادها و نشانههای بصری و محتوایی کار نیز افزوده است. نتیجهی کار، فیلمی است در خور توجه.
قسمتی از کتاب در پی پایان:
پس از دسر پدر و مادر جیک تند و فرز از جا پریدند، میز را جمع کردند و راهی آشپزخانه شدند. به طوری که من و جیک را تنها گذاشتند. ما بدون آنکه حرف خاصی بزنیم، همینطور نشستیم. صدای پدر و مادرش را از آشپزخانه میشنیدم. خب صدایشان را نمیشنیدم. نه به طور خیلی دقیق و واضح. نمیفهمیدم دقیقا چه میگویند. گرچه لحن صدایشان را میشنیدم. آنها جروبحث میکردند. انگار مطلبی از گفتگوی سر شام ما بدجوری اوج گرفته بود. دعوای خیلی شدید و پر تب و تابی بود. خوشحالم که جلوی من اتفاق نیوفتاد و همینطور هم جلوی جیک.
خیلی آهسته از جیک پرسیدم : «اونجا چه خبره؟»
– «کجا؟»
سیفون را میزنم و صبر میکنم. هنوز آمادگی کامل ندارم که به آن بیرون برگردم. با دقت به جزئیات چیزهای دور و برم نگاه میکنم. وان و دوش هست. حلقههایی روی میلهی دوش هست. ولی اثری از پردهی حمام نیست. یک سطل زبالهی کوچولویی هم هست. با یک سینک. انگار همهاش همین است. همه چیز بسیار تمیز و خیلی هم مرتب است. رنگ سفید کاشیها دیواری عین سفیدی کف زمین است. من سراغ کمد آینه میروم. یا همانجایی که باید آینه باشد. درش باز میشود. به جز یک بطری قرص نسخهدار قفسهها کاملا خالی است. در کمد را میبندم. روشناییاش خیلی زیاد است…
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.