در باب زندگی مینیمالیستی
درباره نویسنده فومیو ساساکی:
فومیو ساساکی (Fumio Sasaki) نویسنده کتاب در باب زندگی مینیمالیستی، (متولد 1979) نویسنده، ویراستار و مینیمالیست ژاپنی است. وی مدیر مسئول سابق Wani Books ژاپن و بنیانگذار وب سایت Minimal & ism است.
درباره کتاب در باب زندگی مینیمالیستی:
در فصل نخست کتاب نگاهی به تعریف کلمه مینیمالیست و اینکه مینیمالیست بودن دقیقا چه معنایی دارد شده است. همچنین مولف شرح میدهد که چرا معتقد است جمعیت مینیمالیستها در سالهای اخیر افزایش پیدا کرده است.
در فصل دوم کتاب نویسنده این سوال را طرح میکند که اصلاً چرا گردآوردن چیزهایی زیاد برای ما اولویت دارد. در این فصل مولف به عادات و علایق مان به عنوان انسان میپردازد. همچنین به معنایی که داشتههایمان برای ما دارند پرداخته میشود.
در فصل سوم، چندین قانون و تکنیک پایه برای کاستن از داراییهای مادی ارائه میشود. مولف در این بخش روشهایی را برای دور انداختن چیزهای مختلف تدوین کرده و علاوه بر آن فرصتی برای آن گروه از مینیمالیستها تهیه کرده که میخواهند از شر چیزهای بیشتری خلاص شوند. همچنین نویسنده شیوههای درمانی ابداع کرده برای آن دسته از مینیمالیستهایی که به دور انداختن وسایلشان معتاد شدهاند.
فصل چهارم نیز درباره تغییراتی است که مولف هنگام کاستن از داشتههایش تا حداقل ممکن پشت سر گذاشته است. در این فصل علاوه بر نتایج روان شناسانه مولف میکوشد تا اتفاقات مثبتی را که به دلیل مینیمالیست شدنش برایش رخ داده و همچنین آن احساس شادمانی که از وجودش آگاهی بیشتری پیدا کرده را شرح دهد.
فصل پنجم نیز دریچهای میگشاید به اینکه چرا تغییراتی که نویسنده پشت سرگذاشته باعث شادمانی او شده و به طور کلی در طول مسیر تغییرات چه چیزهایی درباره شادمانی یاد گرفته است.
در این کتاب مولف کوشیده تعریفی که از مینیمالیسم ارائه داده در دو قالب بیان شود: نخست کاهش وسایل ضروری به حداقل و دوم دور انداختن وسایل اضافهمان تا بتوانیم روی چیزهایی تمرکز کنیم که واقعاً برایمان اهمیت دارد. مولف افرادی که این گونه زندگی میکنند را مینیمالیست میخواند.
قسمتی از کتاب در باب زندگی مینیمالیستی:
من از طرفداران عکاسی آنالوگم. نمی توانید تصورش را هم بکنید که چقدر برای فیلم دوربین و چاپ عکس هزینه کردهام. همیشه دوربین عکاسی کوچک و ساده ام را در کیفم همراه خود داشتم و عاشق عکاسی بودم، اما چیزی که در آن مهارت نداشتم نظم دادن به وسایل بعد از اتمام کار بود. عکس ها و نگاتیوها را پس از چاپ بی هیچ نظم و ترتیبی در کیسه های مختلف تلنبار میکردم و دیگر نمیشد گفت آن عکس ها چه زمانی گرفته شده اند. کیسه ها را در کمد لباسم می گذاشتم و حتی برایم عذاب آور بود آنها را بیرون بکشم.
به محض اینکه تصمیم گرفتم مینیمالیست شوم با اسکن اسنپ تمام عکسهایم را به همراه نامههایی که از افراد مختلف دریافت کرده بودم اسکن کردم و همه چیز را به صورت دیجیتال درآوردم. حالا اگر حس و حالش را داشته باشم به راحتی عکسها را روی کامپیوترم میبینم.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.