نهاد پادشاهی در ایران باستان
درباره نویسنده تورج دریایی:
تورج دریایی (Touraj Daryaee) نویسنده کتاب نهاد پادشاهی در ایران باستان، استاد «تاریخ ایران و جوامع پارسیزبان» و رئیس مرکز مطالعات ایراویراستاری نشریهٔ نامهٔ ایران باستان و انتشار مقالات در گاهنامههای مهم ایرانشناسی از دیگر فعالیتهای اوست. تورج دریایی در سال ۱۹۶۷ میلادی (۱۳۴۶) در تهران به دنیا آمد و دوران دبستان و دبیرستان خود را در ایران و یونان گذرانده و در سال ۱۹۹۹ از دانشگاه کالیفرنیا در لُسآنجلس دکترای تاریخ دریافت کرد. او در صفحه شخصی خود در مورد پیشینه خانواده خود نیز توضیح داده و آنگونه که از این اطلاعات برمیآید او از نوادگان ناخدا ابراهیم دریایی، ناخدای کشتی پرسپولیس است که در بوشهر فعالیت داشت. کشتی پرسپولیس نخستین ناو جنگی نوین بود که دولت ایران در زمان ناصرالدینشاه وارد خلیج پارس کرد.
دریایی در گفتگو با روزنامه توقیفشدهٔ اعتماد ملی، انگیزهاش از پژوهش تاریخ ساسانیان را، وقف زندگی علمی خود به تاریخ ساسانیان میداند و دربارهٔ علت آن گفتهاست: «برای اینکه فراموش شدهاند؛ در ایران به نوعی، و در خارج کاملاً. به هر حال باید یک منجی داشته باشند.»
درباره کتاب نهاد پادشاهی در ایران باستان:
کتاب حاضر شامل مجموعه مقالاتی در خصوص مفهوم نهاد پادشاهی و سلطنت در ایران باستان میشود که زیر نظر دکتر تورج دریایی (دانشگاه ارواین-کالیفرنیا) گردآوری شده است. شاید اغراق نباشد اگر ادعا کنیم که درک مفهوم نهاد پادشاهی در ایران باستان، مهمترین عامل شناخت ما از سیر تاریخی ایران زمین در این دوران است. در تمام طول تاریخ باستانی ایران، شخص پادشاه نقشی محوری داشته و نگارش تاریخ و فرهنگ ایران باستان بدون در نظر گرفتن جایگاه نهاد پادشاهی امری غیرممکن خواهد بود.
بررسی دقیق مفهوم نهاد پادشاهی در ایران باستان نیازمند آن است که این مفهوم از دریچه منابعی نگریسته شوند که بازتاب نگاه خود شاهان ایرانی نسبت به ماهیت وجودی مقام خودشان بوده است. شاهان باستانی ایران چه درکی از خود داشتند و این درک را چگونه بازتاب میدادند؟ بدون تردید چنین درکی را تنها میتوان از طریق منابع دست اول تاریخی به دست آورد که در این مورد شامل کتیبههای سلطنتی و به خصوص سکهها است. متون و همچنین نقوش درج شده در این منابع هر کدام کلیدی برای رسیدن به پاسخ پرسشهای پیشرو در خصوص مفهوم نهاد پادشاهی در ایران باستان است.
قسمتی از کتاب نهاد پادشاهی در ایران باستان:
دیر زمانی است، به ویژه از دهه هفتاد سده بیستم میلادی و در دوران رژیم شاه سابق ایران، امپراتوری هخامنشی به عنوان یک امپراتوری مبتنی بر صلح و آرامش میان ملتها معرفی شده است. اعلامیه سیاسی مندرج در استوانه کوروش اولین ابزار این ادعا به شمار میرود و در سالهای اخیر این استوانه بدون هیچگونه هراسی نخستین اعلامیه حقوق بشر و اساس و پایه دارای هخامنشی» دانسته شده است.
تحول یک تاریخ نگاری دیگر نیز در این دوره نقش مهمی بازی کرده است؛ بر اساس این تاریخ نگاری، اسکندر به سبب کشتار جمعی و ویرانی در سراسر قلمرو امپراتوری محکوم شده است. در مقابل، همین جریان تاریخ نگاری تأکید کرده است که اسکندر واقعیت تحسین برانگیز «صلح پارسی» که بخش لاینفک و جدایی ناپذیر ایدئولوژی پادشاهی هخامنشی محسوب میشود را نابود کرده است.
لیکن حقایق تاریخی بسیار پیچیدهتر است. غالبا چنین مشاهده شده که به جز صحنه نبرد داریوش در نقش برجسته صخره بيستون و نبرد اسطورهای با حیوانات در تخت جمشید، عنصر جنگ در نقش برجستههای…
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.