سایمن لوی

همین داستان‌هاست که می‌خوام فیلم‌شونو بسازم. مثل فیلم شکسپیر. ولی واقعی نیستن، سیلیا، هستن؟ (تکه‌ای از نوار فیلم را برمی‌دارد و مانند نقابی دور چشم‌هایش می‌پیچد.) منظورم اینه که چطور ممکنه واقعی باشن وقتی این همه آدم هستن که هی عاشق می‌شن و فارغ می‌شن؟ عاشق، فارغ، مدام، و هر دفعه هم مطمئن به نظر می‌رسن. (بریده‌ی نوار فیلم را...

چی می‌شد اگه می‌تونستیم زمانو برگردونیم ــ پاکش کنیم! کلاً پاکش کنیم! ــ و از نو شروع کنیم ــ فکر می‌کنی ممکنه…؟ ممکنه زمانو جوری پاک کنیم که انگار اصلاً اتفاق نیفتاده؟