فواد نظيری

مرا صدایی نبود، تا تو درآمدی تا تو درآمدی لرزان، در میان کفهای دریای خروشان؛ از جزایر سنگین و زرین نیستی، از قعر قصه ها که ورق به ورق غوطه می خورند در آب، به خاک، به ربع مسکو حکومت های بدسگال.