راحله فاضلی

چیزی دارد در این «خانواده ی دوست داشتنی» فرو می ریزد. چیزی که همه بدان واقف اند، اما هر کس تقلا میکند با چشم فروبستن بر روند پیش رونده ی آن، مواجه شدن با این خرابی را به تأخیر اندازد؛ «ژوستین: ما حق داریم یه کم امیدوار باشیم. گابریل: مثل تونس. مثل مصر. حداقل اونجا یه اتفاقی داره می افته....