پیله تنیدم به سکوت

پیله تنیدم به سکوت

درباره نویسنده هانیه وطن خواه:

هانیه وطن‌خواه نویسنده کتاب پیله تنیدم به سکوت، متولد  1373 است. 

درباره کتاب پیله تنیدم به سکوت:

به من زخم می‌زنی اما از رو نمی‌روم، شده‌ام مادری که درد دارد؛ اما نمی‌نالد، یکی نیش می‌زند، دیگری نیشتر، پیله تنیدم به سکوت که ببینی‌ام، که حرف‌ها را از زیر زبانم بیرون بکشی، من تنیده شده‌ام به سکوتی که پیله‌اش بوی بی‌پروانگی می‌دهد، تو بیا کمی نوازش به جانم بریز، کمی عشق در بغلم بینداز، کمی خاک لباس‌هایم را بتکان، پشت من بعد این همه آدم به تو حداقل گرم باشد نازنینم …

قسمتی از کتاب پیله تنیدم به سکوت:

کمی خم شدم و فنجان چایم را از روی میز برداشتم. سنگینی نگاهش نه عذابم می‌داد، نه مرا به تشویش می‌انداخت. من برای رسیدن به این روزی که برابرش بنشینم و پا روی پا بیندازم و در آرامش خاطر چایم را بنوشم، خیلی سختی کشیده بودم.

لبی از فنجان چای تر کردم و فنجان را همراه با طمانینه‌ی خاصی که ثمره هم نشینی با خاندان پیرزاد بود، پایین آوردم و در دستم چرخی دادم و با لب‌هایی که کمی کش آمده بود گفتم:

– جناب سهیلی گفتن مشتاق دیدن من بودین.

از ابتدای آمدنم، آرنج دست‌هایش را به میز تکیه داده بود و در حالی که انگشتانش را به هم گره زده بود، لب هایش را به دستانش چسبانده بود. حالت زیبایی بود و مطمئنا با آن اخم هایی که از بدو دیدنم به هم گره خورده بودند، زیباتر هم می شد. صدایش بعد از آن سالم دست و پاشکسته اولین بار بود، که در اتاق طنین انداخت.

– مطمئنا هر کسی فرش های ما رو می بینه مشتاق دیدن طراح ارشد کارخونمون میشه، من که جای خود دارم.

– جدای از اشتیاقتون برای دیدنم، جناب سهیلی گفتن اعلام کردین قرارداد جدید رو فقط با خودم می بندین.

– درسته.

– وکیل من اختیار تام دارن.

از پشت میز بزرگ و کنده کاری شده اش برخاست و قدم های محکمش را به سمت مبل چرم روبروی من جهت داد …