نوشتن مادام بوواری

نوشتن مادام بوواری

درباره نویسنده گوستاو فلوبر:

گوستاو فلوبر نویسنده کتاب نوشتن مادام بوواری، (Gustave Flaubert) (زاده ۱۲ دسامبر ۱۸۲۱ – درگذشته ۸ مه ۱۸۸۰) از نویسندگان تأثیرگذار قرن نوزدهم فرانسه بود که اغلب جزو بزرگترین رمان‌نویسان ادبیات غرب شمرده می‌شود. نوع نگارش واقع‌گرایانهٔ فلوبر، ادبیات بسیار غنی و تحلیل‌های روان‌شناختی عمیق او از جمله خصوصیات آثار وی است که الهام‌بخش نویسندگانی چون گی دو موپاسان، امیل زولا و آلفونس دوده بوده‌است. او خود تأثیرگرفته از سبک و موضوعات بالزاک، نویسندهٔ دیگر قرن نوزدهم است؛ به‌طوری‌که دو رمان بسیار مشهور وی، مادام بواری و تربیت احساسات، به ترتیب از زن سی ساله و زنبق درهٔ بالزاک الهام می‌گیرند.

آثار فلوبر به دلیل ریزبینی و دقت فراوان در انتخاب کلمات، آرایه‌های ادبی، و به‌طور کلی زیبایی‌شناسی ادبی، در ادبیات زبان فرانسوی کاملاً منحصربه‌فرد می‌باشد. کمال‌گرایی وی به اندازه‌ای بود که هفته‌ها به نوشتن یک صفحه وقت سپری می‌نمود، و به همین دلیل، در طول سالیان نویسندگی خود تعداد کمی اثر از خود بر جای گذاشت. او پس از نوشتن، آثار را با صدای بسیار بلند در اتاق کار خود، که آن را فریادگاه می‌نامید، می‌خواند تا وزن، آهنگ و تأثیر واژگان و جملات را بسنجد. او بسیاری از شهرت خود را مدیون نوشتن نخستین رمانش مادام بوآری در سال ۱۸۵۷ است. فلوبر فرزند یک جراح تجربی بود، کسی که در رمان مادام بواری نقشی کلیدی دارد.

درباره کتاب نوشتن مادام بوواری:

مادام بواری، از مطرح ترین رمان های کلاسیک فرانسوی است که در زمان انتشارش سروصدای زیادی به پا کرد و هنوز که پس از ده ها سال منتشر می شود، محل بحث و گفتگوهای منتقدان و حتی روان شناسان است. رمان درباره زنی است که بر لبه عشق و خیانت، آزادی و بی قیدی، رهایی و بندگی می لغزد و فرجامی پرشور و البته تراژیک می یابد. کتاب حاضر به قلم گوستاو فلوبر – نویسنده مادام بوواری – و درباره خصایص این رمان ماندگار است.

كتاب نوشتن مادام بوواری علاوه بر مقدمه اندره ورساي شامل يك نامه نه چندان مستند و طولاني است كه كولاژي است از نامه هاي متعددي كه فلوبر براي محبوبش (لوييز كوله) در فاصله سال هاي ١٨١٥تا ١٨٨٥نوشته يعني نزديك به ٢٥٠نامه. در خلال اين نامه طولاني ما با چگونگي شكل گيري طرح و شخصيت هاي رمان معروف فلوبر، «مادام بواري» آشنا مي شويم، كتابي كه نه تنها براي اهالي ادبيات همراه يكي از نقطه عطف هاي سال هاي مطالعه شان بوده و سرمشق سبك بسياري از نويسندگان بعدي است، بلكه در زندگي خود نويسنده هم نقطه طغيان او عليه خودش و رمانتيسيسم موجود در قلمش بوده.

به تعريف خود فلوبر مادام بواري كتابي است درباره هيچ كه با نيروي دروني سبكش به خودش تكيه مي كند مانند زمين كه بي هيچ تكيه گاهي خود را در هوا نگه مي دارد. براي فلوبر نوشتن چيزي فراتر از يك ميل يا حتي نياز است. خارشي مدام زخمي در قلب، او خود را جدا از ميز كارش يك ابله مي داند. مادام بواري حاصل دو سال رياضت فلوبر است كه در خلال اين نامه ها از لحظات درد و شعفش براي «لوييز» مي گويد.

قسمتی از کتاب نوشتن مادام بوواری:

باید عاشق‌ات بود که امشب برایت نوشت، چون از پا در آمده‌ام. سرم به شدت درد می‌کند. از ۲ بعد از ظهر بوواری را می‌نویسم. در بزاد آنها هستم، درست در وسط، در میان. عرق کرده‌ام و گلویم گرفته. این یکی از روزهای نادر زندگی‌ام است که آن را تماما در وهم گذرانده‌ام. امروز عصر، ساعت شش، در لحظه‌ای که کلمه‌ی حمله‌ی عصبی را می‌نوشتم، چنان عصبی بودم، چنان شدید نعره می‌زدم و چنان عمیق چیزی را که زن کوچکم تجربه می‌کرد حس می‌کردم که ترسیدم به خودم هم یک حمله‌ی عصبی دست بدهد.

از پشت میزم بلند شدم و پنجره را گشودم تا آرام بگیرم. سرم گیج می‌رفت. اکنون درد شدیدی در زانوها، کمر و سرم حس می‌کنم. مانند مردی هستم که زیاده‌روی کرده (به خاطر عبارت پوزش می‌خواهم)، یعنی در نوعی سستی سرشار از سر خوشی. گلویم خراشیده از بس تمام طول شب، بر حسب عادت اغراق آمیزم، در حال نوشتن فریاد زده‌ام. برای اینکه نگویند من هیچ وقت مشق [نوشتن] نمی‌کنم، گاهی وقت‌ها چنان [برای نوشتن] تقلا می‌کنم که لازم می‌شود قبل از خواب، دو سه فرسخ پیاده‌روی کنم.