نوشتن با جوهر باروت (اخبار ارنست همینگوی در روزنامههای روزگار او در آمریکا)
درباره نویسنده علیرضا ساعتچیان:
علیرضا ساعتچیان نویسنده کتاب نوشتن با جوهر باروت، متولد سال 1342، نویسنده و مترجم ایرانی می‌باشد.
درباره کتاب نوشتن با جوهر باروت:
اخبار گردآوری و ترجمه‌شده در کتاب «نوشتن با جوهر باروت»، چنانکه در یادداشت ابتدای کتاب ذکر شده، «برگرفته از آرشیو روزنامههای بیش از ده ایالت امریکا، از روزنامۀ نیویورک تایمز تا روزنامۀ محلی جزیره کیوست، در دوران زندگی ارنست همینگوی است.»
در کتاب «نوشتن با جوهر باروت» تصویرهایی از زندگی شخصی و حرفه‌ای همینگوی را تماشا می‌کنیم؛ تصویرهایی که بعضی از آن‌ها تداعی‌گر داستان‌های همینگوی نیز هستند. از همین رو بعضی قسمت‌های این کتاب را می‌توان به‌عنوان مکملی بر آثار همینگوی خواند که اطلاعاتی درباره بعضی نکات مربوط به پشت صحنه و منشاء این آثار می‌دهند.
از طریق کتاب «نوشتن با جوهر باروت» می‌توان دریافت که داستان‌های همینگوی چقدر ریشه در تجربۀ زیستۀ او دارند و همچنین می‌توان با مقایسۀ بعضی اخباری که در این کتاب درباره کارها و تفریحات و سرگرمی‌ها و تجربه‌های واقعی همینگوی آمده با آثار او، ارزیابی کرد که زندگی و تجربه‌های واقعی این نویسنده چقدر در فرایند تبدیل به داستان، تحول یافته‌اند.
در کتاب «نوشتن با جوهر باروت» همچنین همینگوی را عصبانی از روایت‌ها و توصیف‌های اغراق‌آمیزی می‌بینیم که پیرامون او ساخته و پرداخته شده‌اند؛ مثل روایت‌هایی که از همینگوی قهرمان جنگ ساخته‌اند، در حالی که همینگوی خود می‌گوید که قهرمان جنگ نبوده و به این دلیل در زمان جنگ جهانی اول در ایتالیا به‌عنوان راننده آمبولانس خدمت کرده که احتمال کشته‌شدن را در ایتالیا کمتر از فرانسه می‌دیده است.
قسمتی از کتاب نوشتن با جوهر باروت:
خبرهایی از هالیوود هالیوود – فرانک بورزیگی، کارگردان سینما، این اطمینان را به ما داده است که هالیوود با اقتباس رمان پرفروش وداع با اسلحه اثر ارنست همینگوی، خوانندگان این کتاب را دلسرد نخواهد کرد.
نخستین موفقیت کارگردانی بورزیگی ساخت فیلم‌هایی با مضامین انسانی بود، مثل ماجراهای عاشقانه پسر و دختری که پس از گذر از فراز و نشیب‌های پی در پی، مسیرشان اغلب به خوشی منتهی می‌شود. او می‌گوید:
«وداع با اسلحه را داستان عاشقانه‌ی شاهکار می‌دانم و با همین مضمون به اقتباسی سینمایی تبدیل خواهد شد.»
این رمان در پس زمینه به دوران جنگ جهانی در ایتالیا باز می‌گردد. زمان و مکان رمان در فیلم حفظ خواهد شد اما تمرکز اصلی دوربین روی ماجرای عاشقانه پرستاری به نام کاترین و سربازی به نام فردریک خواهد بود که نقش آنان را هلن هیز و گری کوپر ایفا می کنند.
بدیهی است که پایان داستان وداع با اسلحه مشکلی برای دست اندرکاران اثر سینمایی به حساب می‌آید؛ رمان با مرگ کاترین به پایان می‌رسد و نویسندگان فیلمنامه، بورزیگی و گلیزر، خواهان حفظ صحنه آخرند. با این حال در استودیوی فیلمسازی، نگرانی‌هایی وجود دارد و آن عامه پسندی…
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.