نه مقاله در جامعهشناسی تاریخی ایران
درباره نویسنده محمدعلی همایون‌کاتوزیان:
محمدعلی همایون‌کاتوزیان (متولد ۲۶ آبان ۱۳۲۱ (خورشیدی)، تهران) که در ایران وی را به نام همایون کاتوزیان و در خارج از ایران با کوته‌نوشت نام؛ هما کاتوزیان، نیز می‌شناسند، اقتصاددان، تاریخ‌نگار، کاوشگر علوم سیاسی و منتقد ادبی است. زمینهٔ تحقیق مورد علاقهٔ او مسائل مربوط به ایران است. تحصیلات رسمی دانشگاهی کاتوزیان در اقتصاد و جامعهشناسی است. او به‌طور همزمان مطالعاتش را در زمینهٔ تاریخ و ادبیات ایران تا سطح پیشرفتهٔ آکادمیک ادامه داده است و نتایج این مطالعات را می‌توان در تنوع آثار چاپ شده از او دید. تا کنون از او بیش از هفت کتاب در زمینهٔ تاریخ و ادبیات ایران به زبان انگلیسی به چاپ رسیده است.
کاتوزیان در تهران به دنیا آمد و پس از فراغت از تحصیل در دبیرستان البرز و گذراندن یک سال در دانشگاه تهران، برای خواندن رشتهٔ اقتصاد به انگلستان رفت. او در سال ۱۹۶۷ لیسانس خود را از دانشگاه بیرمنگام دریافت کرد. در سال ۱۹۶۸ فوق لیسانس را از دانشگاه لندن و در سال ۱۹۸۴ دکترایش را از دانشگاه کنت در کانتربری گرفت. در سال‌های بین ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۶ در انگلستان، ایران، کانادا و ایالات متحده اقتصاد درس داد. او در حال حاضر Research Fellow (پژوهشگر پسا دکترا/دستیار آموزشی) در کالج سنت آنتونی، و عضو هیئت علمی مؤسسه شرق‌شناسی دانشگاه آکسفورد است. کاتوزیان یک پسر و یک دختر دارد که هر دو در آکسفورد زندگی می‌کنند.
درباره کتاب نه مقاله در جامعهشناسی تاریخی ایران:
محمدعلی همایون‌کاتوزیان: آنچه در این کتاب ملاحظه می‌فرمائید مجموعه نه مقاله از رشته مقالاتی است که در دوره‌ای نزدیک به سی سال از قلم اینجانب انتشار یافته است. برخی از مقالات دیگر اینجانب نیز پیش از این – در سه کتاب گوناگون – توسط نشر مرکز انتشار یافته است. مقالات دیگری نیز هست که شاید در آینده ترجمه و منتشر گردند. خیلی از مقالات حاضر در طول سال‌های اخیر برای نخستین بار در مجله اطلاعات سیاسی – اقتصادی انتشار یافته‌اند.
قسمتی از کتاب نه مقاله در جامعهشناسی تاریخی ایران:
پیامد همه شرایط پیش گفته، برای تحولات اجتماعی – اقتصادی دراز مدت ایران را می‌توان در عبارت «نبود استمرار» خلاصه کرد.
ممکن بود دولت‌های ایران نیرومند یا ضعیف باشند. ممکن بود حاکمان، زیرک یا کودن، ولخرج، قناعت پیشه، یا خسیس، دادگر یا بیدادگر، قادر به تأمین آرامش، امنیت و رونق، یا نالایق و بی عرضه باشند. بنابراین، اعمال قدرت خودسرانه بدین معنا نبود که در طول تاریخ نتيجه وجودی دولت و حکمرانان یکسان بوده است. برعکس، درست به همان دلیل که قدرت، سرشتی خودسرانه داشت بسیار وابسته به شخصیت فرمانروا (و سازمان دولت وی) بود و شاید همین مهم‌ترین عامل تبیین کننده فراز و نشیب‌های بزرگ و پرشتابی بود که در زندگی جامعه و اقبال کشور بروز می‌کرد.
جریان رویدادها در امپراتوری هخامنشی پس از داریوش یکم (و شاید خشایارشاه)، در امپراتوری ساسانی پس از شاپور یکم و خسرو انوشیروان، در دوران غزنویان پس از سلطان محمود (و شاید سلطان مسعود)، و در زمان سلجوقیان پس از ملکشاه (و شاید سلطان سنجر)… در حکومت صفویان پس از شاه اسماعیل یكم و شاه عباس یکم (و شاید شاه عباس دوم)، در دوران افشاریان پس از نادر، در حکومت خاندان زند پس از کریمخان، در دوران قاجار پس از آغامحمدخان …
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.