قطار سریع‌السیر توکیو

قطار سریع‌السیر توکیو

درباره نویسنده سیچو ماتسوموتو:

سیچو ماتسوموتو (Seichō Matsumoto) نویسنده کتاب قطار سریع‌السیر توکیو، (زاده ۲۱ دسامبر ۱۹۰۹ – درگذشته ۴ اوت ۱۹۹۲) (متولد کیوهارو ماتسوموتو) نویسنده ژاپنی بود که به محبوبیت داستان‌های پلیسی در ژاپن مشهور است. آثار ماتسوموتو با ترکیب عناصر روانشناسی انسان و زندگی عادی، زمینه جدیدی را گشودند. آثار او اغلب بازتابی از زمینه اجتماعی گسترده‌تر و نیهیلیسم پس از جنگ است که دامنه را گسترش داد و فضای این ژانر را تاریک‌تر کرد. افشای فساد او در میان مقامات پلیس و جنایتکاران، افزوده جدیدی به این عرصه بود. موضوع تحقیق نه تنها جرم بلکه جامعه متاثر نیز بود.

اگرچه ماتسوموتو یک نویسنده پرکار خودآموز بود، اولین کتاب او تا چهل سالگی چاپ نشد. در 40 سال بعد بیش از 450 اثر منتشر کرد. آثار ماتسوموتو شامل رمان‌های تاریخی و غیرداستانی بود، اما داستان‌های رمزآلود و پلیسی او بود که شهرت او را به عنوان یک نویسنده در سطح بین‌المللی تثبیت کرد.

ماتسوموتو با محبوبیت این ژانر در میان خوانندگان کشورش، به پرفروش‌ترین و پردرآمدترین نویسنده ژاپن در دهه 1960 تبدیل شد. تحسین شده ترین رمان های پلیسی او، از جمله ده تا سن (1958؛ نقاط و خطوط، 1970). Suna no utsuwa (1961؛ Inspector Imanishi Investigates, 1989) و Kiri no hata (1961; Pro Bono, 2012) به چندین زبان از جمله انگلیسی ترجمه شده اند. او در سال 1952 جایزه آکوتاگاوا، در سال 1970 جایزه کیکوچی کان و در سال 1957 جایزه اسرار نویسان ژاپن را دریافت کرد. او از سال 1963 تا 1971 به عنوان رئیس انجمن راز نویسان ژاپن فعالیت کرد. ماتسوموتو همچنین با کارگردان فیلم یوشیتارو نومورا در اقتباس از هشت رمان او برای فیلم، از جمله قلعه شن، همکاری کرد.

درباره کتاب قطار سریع‌السیر توکیو:

یک مقام ارشد در یک وزارتخانه که به رسوایی آلوده شده است. رسید ماشین غذاخوری نامی که در فهرست مسافران گم شده است. و مرد و زن جوانی در یک ساحل در یک خودکشی ظاهری کشته شدند. نقاط قطع شده، اما نه به یک کارآگاه مصمم که به جستجوی خطوطی می‌پردازد که زنده‌ها و مردگان را به هم پیوند می‌دهند.

قسمتی از کتاب قطار سریع‌السیر توکیو:

در شب ۱۳ ژانویه، تاتسوئو یاسدا یکی از مشتری‌هایش را برای شام به کویوکی، رستورانی به سبک ژاپنی در آکاساکای توکیو، دعوت کرد. مهمانش رئیس بخش یکی از وزارتخانه‌های دولتی بود.

تاتسوئو یاسدا مدیر شرکت پاسدا بود، شرکت ماشین آلاتی که در سال‌های اخیر رشد چشمگیری کرده بود و رو به رونق به نظر می‌رسید. معاملات زیادی با بعضی سازمان‌های دولتی داشت و بعضی‌ها می‌گفتند دلیل رشد سریعش هم همین است. همین رابط‌های کاری بودند که پاسدا اغلب اوقات در کویوکی از آنها پذیرایی می‌کرد.

این رستوران به هیچ وجه از بهترین رستوران‌های آکاساکا نبود. شاید به همین خاطر فضایش برای مشتری‌ها دوستانه و غیررسمی بود. علاوه بر این، پیشخدمت‌هایی که در اتاق‌های خصوصی‌اش کار می‌کردند فوق‌العاده کاربلد بودند. یاسدا را از مشتری‌های خوبشان می‌دانستند.