شعر فضا
درباره نویسنده تادائو آندو:
تادائو آندو (Tadao Ando) نویسنده کتاب شعر فضا، (زاده ۱۳ سپتامبر ۱۹۴۱، اوساکا) معمار برجستهٔ ژاپنی است. آندو معماری خودآموختهاست. قبل از اینکه با جدیت به معماری روی آورد مدتی رانندهٔ کامیون و قبل از آن بوکسور بود.
تادائو آندو در سال ۱۹۴۱ در اوساکای ژاپن به دنیا آمد، آندو از سن ۱۰-۱۷ سالگی در یک کارگاه نجاری کار میکرد. وی اغلب به ساخت مدلهای چوبی از کشتی و هواپیما می پرداخت، او صنعت و ساختار سنتی چوبی ژاپنی را از یک نجار که مغازهٔ او در خیابان مقابل خانهشان بود، فرا گرفت.
از سال ۱۹۶۲-۱۹۶۹، در دههٔ ۲۰ سالگی، آندو تصمیم به یادگیری خودآموز مستقیم معماری گرفت، که او را به خارج از ژاپن برای مشاهدهٔ معابد، مقابر و چای خانه ها، به اروپا، آفریقا و آمریکا برد. او معماری را با رفتن و دیدن ساختمانهای واقعی و مطالعهٔ کتابهایی در مورد کارهای معمارانی از قبیل : لوکوربوزیه، لودویش میس فن در روهه، آلوار آلتو، فرانک لوید رایت و لوئی کان یاد گرفت. وی قبل از بازگشت به اوساکا در سن ۲۸ سالگی و بازکردن دفترش، به عنوان استادیار در دانشگاههای توکیو، هاروارد, دانشگاه کلمبیا بودهاست.
تقریباً همه پروژههای وی، از بتن نمایان به عنوان ماده اولیه ساخته شدهاند. او برای به دست آوردن بتن نرم تمیز و کامل برای ساختمانهایش، دقت زیادی در ساخت و قالبگیری فرمهای بتنی میکرد. اکثر پروژههای آندو در ژاپن قرار دارند و بهطور متمرکز در اوساکا، جایی که او به دنیا آمده بزرگ شده و هماکنون زندگی و کار میکند. علاوه بر یک سری ساختمانهای مذهبی، وی موزهها، ساختمانهای تجاری که شامل ادارات، کارخانجات و مراکز خرید میباشد را طراحی کردهاست. به هرحال خط مشی حرفهای او با پروژههای مسکونی شروع شده.
درباره کتاب شعر فضا:
ما اغلب کارهای آندو را در مجالت مختلف معماری دیده و در افسون آن کارها، بارها گرفتار آمدهایم. برخی از کارهای او بیشک ویژه و برجستهاند و ما آنها را به خاطر سپردهایم. به تفاوت نگاه او به معماری، فضا و عناصر آن باور داریم و جرأت و توانایی او را تحسین میکنیم؛ اما با خواندن دست نوشتههایش پیمیبریم که او همچنین خوب مینویسد و با دقت و وسواسی عجیب به تبیین اندیشههای خود میپردازد.
اگر معماری را چونان یک «متن» که دارای کلامی ویژه است بینگاریم، آنگاه میتوان گفت که معمار پیش از آنکه متن خود را با عناصر معماری بسازد، آن را در کلمه مینویسد و میاندیشد. اینجاست که متنهای نوشته شده معماران، حامل دغدغهها و تفکرات آنهاست؛ و از اینروست که با «خواندن» نوشتههایشان به این نکته پی میبریم که آنها معماری را چگونه «مینویسند»؛ اما چرا باید آندو را خواند؟ خواندن آندو چه ضرورتی برای ما دارد؟
در کتاب حاضر مقالات متعددی از آندو گلچین شده که سویههای اصلی اندیشه اش را در برمی گیرد. در آخر نیز چند مقاله انتقادی از معماران بزرگی چون رنزو پیانو، پیتر آیزنمن، پل آندرو و دیگران آمده است که نشان می دهد آنها درباره آندو چگونه مینویسند. در ویرایش جدید مترجم چند مقاله از خود که برخی پیشتر در مجله های داخلی چاپ شده بود، افزوده است. دو مقاله متأخر از آندو نیز ترجمه و به کتاب افزوده شده است. در این میان سعی شده تا با افزودن تصاویری متناسب با متن کتاب، فهم مطالب را آسانتر نماید.
قسمتی از کتاب شعر فضا:
فضا، از بزرگترین دغدغههای معماری آندو است. او در طرحهایش به دنبال فضا است. خود فضا، عناصری که فضا را میسازند، آنهایی که از فضا و در فضایند و هر آنچه که مربوط به فضا است در مرکز توجه خاص معماری آندو است. ما همه معماری او را دیدهایم و حتما چند اثر برجسته او را دقیقا به خاطر داریم. میدانیم که فضاهای معماری او فضاهایی ویژه و منحصر به فردند. او خوب معماری میکند؛ اما با خواندن دست نوشتههایش در مییابیم که او همچنین خوب مینویسد. او آنجا که از مفاهیم معماری میگوید چونان فیلسوفی میاندیشد، میکاود و پیش میرود.
ما در اینجا برآنیم تا در مورد فضای آندو از خود آندو بپرسیم و به سخنانش گوش فرا دهیم. معماری یک «متن» است. متنی با کلام ویژه؛ اما معمار پیش از اینکه متنی را با عناصر معماری، ماده و حجم بنویسد آن فضا را در کلمه میسازد و میاندیشد. چراکه اندیشه بیرون کلمه نیست. از این روست که برای فهم دغدغههای فضایی آندو متن نوشتاری او را میخوانیم تا دریابیم که آندو «فضا» را چگونه مینویسد.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.