سه گفتار
درباره نویسنده زیگموند فروید:
زیگموند فروید (Sigmund Freud) نویسنده کتاب سه گفتار، زاده‌ی 6 می 1856 و درگذشته‌ی 23 سپتامبر 1939، متخصص مغز و اعصاب اتریشی و خالق روانکاوی بود. فروید در خانوادهای یهودی در شهر فرایبرگ واقع در امپراتوری اتریش چشم به جهان گشود. او در سال 1881 موفق به اخذ مدرک پزشکی از دانشگاه وین شد و در سال 1902 به درجه‌ی استادی رسید. پس از فارغ التحصیلی، فروید در بیمارستان عمومی وین مشغول به کار شد و در درمان هیستری به وسیله‌ی یادآوری تجارب دردناک گذشته از طریق هیپنوتیزم، با دکتر جوزف بروئر همکاری داشت.
او در سال 1885 با مارتا برنیز ازدواج کرد و از او صاحب شش فرزند شد. فروید در شهر وین، زندگی و کار می‌کرد و کار بالینی خود را در این شهر در سال 1886 آغاز کرد. او در سال 1938 به منظور فرار از چنگ نازی‌ها، اتریش را ترک گفت و در سال 1939 در بریتانیا از دنیا رفت. زیگموند فروید با ابداع روشی کاملا جدید در فهم شخصیت انسان، جزو تأثیرگذارترین و جنجال برانگیزترین شخصیت‌های قرن بیستم میلادی به حساب می‌آید.
درباره کتاب سه گفتار:
این مجموعه حاوی ترجمه سه متن از «زیگموند فرویده است که از زبان اصلی به فارسی برگردانده شده‌اند و به موضوعاتی بیرون از حیطه درمان می‌پردازند.
فروید از آغاز در اندیشه پی ریزی یک روانشناسی عمومی بود که بتوان به کمک آن نه فقط به عملکردهای ذهن آگاه شد، بلکه نیز تکوین و رشد انسان را بر پایه ضرورت‌های زیست شناختی روشن کرد. این دانش نو می‌خواست همه پدیده‌های ذهنی و رفتاری انسان را بررسی کند؛ رؤیا، بیماری روانی، خلاقیت هنری، اسطوره، دین، ادراکات فراحسی، طنز، لغزش‌های زبانی یا قلمی و باری هر آنچه به تصور و احساس و عاطفه و رفتار مربوط می‌شود.
ارنست جونز یکی از شاگردان و دوستان فروید در زندگی نامه او می‌نویسد: «به گمان من اشتغال فکری فروید بیش از هر مسئله دیگر در سراسر عمر این مسئله بزرگ بود که انسان چگونه انسان شد.»
قسمتی از کتاب سه گفتار:
می‌خواهم به اختصار و در حد امکان با بیانی روشن معنای اصطلاح ضمير ناآگاه را در روانکاوی – فقط در روانکاوی – شرح دهم.
تصور یا هر عنصر دیگر روان ممکن است اکنون در آگاهی من حضور داشته باشد و لحظه‌ای بعد به کلی ناپدید شود؛ این تصور ممکن است پس از مدتی باز درست به همان شکل ظاهر شود و به بیان متداول از حافظه بیرون بیاید و نمایان شود، بی‌آنکه فرآورده حس باشد. برای درک این واقعیت ناچار باید فرض کنیم که آن تصور در این بین هم در روان ما حضور داشته، اگرچه از آگاهی ما پنهان بوده است. اما نمی‌توانیم حدس بزنیم که وقتی در روان ما حضور داشته و از آگاهی ما پنهان بوده، به چه صورتی وجود داشته است.
در اینجا باید خود را برای مقابله با این ایراد فلسفی آماده کنیم که آن تصور نهفته به منزله موضوع (پژوهش) روانشناسی وجود ندارد بلکه فقط زمینه بدنی تکرار آن پدیده روانی است. اما می‌توانیم به این ایراد پاسخ بدهیم و بگوییم که چنین نظریه‌ای از حوزه روانشناسی واقعی بسیار فراتر می‌رود و مسئله را دور می‌زند…
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.