سفرنامه سوزوکی شین جوء (سفر در فلات ایران)

سفرنامه سوزوکی شین جوء (سفر در فلات ایران)

درباره نویسنده سوزوکی شین جوء:

سُوزوُکی شین‌جوء (متولّد روز ۴ دسامبر سال ۱۸۷۳م. که در روز ۱ نوامبر سال ۱۹۵۷ در هشتاد و چهار سالگی درگذشت) در ساسایاما در ایالت کیوتو زاده شد و هنگام روانه شدن به سفر دور و دشوار خود از غرب تا شرق آسیا در میانۀ سال ۱۹۰۵هنوز سی و دو سال تمام نداشت. او در مدرسۀ بودایی در ژاپن تحصیل کرده و در نوجوانی روانۀ سفری به گردِ جهان شده و به امریکا رسیده بود، و سال‌ها در دفتر بنیاد بودایی در نیویورک مأموریت داشت. پس از ۸ سال اقامت در اینجا به عزم گشت‌وگذاری دیگر در جهان با کشتی روانۀ ناپل در ایتالیا شد.

پس از دیدنِ این شهر و رُم، در دنبالۀ سفرِ دریاییِ خود به آتن و از اینجا به ازمیر آمد و سپس روانۀ استانبول شد. از این بندر با کشتی نفتکش به بندر باتُوم در روسیه رسید و به قصد سفر به ایران با قطار به باکو، و از طریق دریای خزر به انزلی آمد، و راه خود را به تهران، پایتخت ایران، دنبال کرد. از تهران از راه سمنان و دامغان و شاهرود و سبزوار و نیشابور به مشهد، و از اینجا به قاینات و بیرجند و سیستان رفت.

درباره کتاب سفرنامه سوزوکی شین جوء:

قسمتی از کتاب سفرنامه سوزوکی شین جوء:

روز ۶ ماه اکتبر سال ۳۸ مِیجی ( ۱۹۰۵م. ) در حالی که هنوز از بیماری بهبود نیافته بودم از منچستر، ناحیه‌ای ییلاقی نزدیک بوستون، روانه شدم و به نیویورک آمدم. کارهای بنگاه ترویج بودایی را که تاکنون گرداننده‌اش بودم مرتّب کردم و به جانشین خود سپردم؛ و سرانجام در ساعت ۱۱ صبح روز ۱۸ اکتبر به کشتی پُستی ایتالیایی به نام سیسیل نشستم و موطن دوم خود، نیویورک، را که هشت سال آنجا زندگی می‌کردم پشت سر گذاشتم. امروز از صبح باران نرم نرمک می‌بارید، و گویی که این هوای گرفته از سختی و رنجی که پیش رویم است حکایت دارد. این تصوّر و نگرانی‌ها مدام در خیالم می گذشت و دَمی آرامم نمی‌گذاشت.

موج و آشوب دریا در اقیانوس آرام زیاد نبود؛ و پس از دوازده روز سفر و طیِّ ۴,۲۰۰ میل دریایی، در شهر ناپل ایتالیا از کشتی پیاده شدم و در گراند هتل منزل گرفتم. ناپل از شهرهای بزرگ ایتالیا و هم از مراکز تجاری [ اروپا ] است؛ اما وجود مردمی از اقوام و ملل گوناگون که از کشورهای دیگر آمده‌اند، به وضع اخلاق و کیفیّت زندگی در این شهر آسیب بسیار رسانده است؛ و مردم فقیر هم فراوان دیدم.

در میان روز، دود و خاکسترِ برخاسته از موادِّ مُذابِ آتش فشان هوا را تیره می‌کرد؛ و شب هنگام حالت آتش فشانی کوه وِزوو به چشم می‌آمد. عجیب این است که منظره روز و شب این شهر یکسره متفاوت است. نزدیک این جا شهرهای باستانی، مانند پُمپِی و هرکُولانوم، بسیار بودند، که در سال ۷۹ میلادی زیر خاکستر و گدازه آتش فشان مدفون شدند و سرانجام پس از ۱,۶۰۰ سال در پیِ اکتشاف باستانشناسی و حفّاری از زیر خاک درآمدند. اما چون می‌بایست در هزینه سفر صرفه جویی کنم، از لذّت تماشای پُمپی گذشتم، و سحرگاه فردای آن روانه شهر رُم شدم.

مناظر این مسیر ( میان ناپل و رُم ) همچنان بود که شاعرانی مانند بایرون و گوته در سروده‌های خود وصف کرده‌اند. جدا از لذّتی که از دیدن این چشم اندازهای دل انگیز بردم، با این تماشا مناظر ژاپن هم بارها به یادم آمد.