زنان بدون مرز

زنان بدون مرز

درباره نویسنده جولیا پیرپونت:

جولیا پیرپونت نویسنده کتاب زنان بدون مرز، فارغ التحصیل برنامه نوشتن خلاق در NYU است. جایی که او بورسیه تحصیلات تکمیلی بنیاد رونا ژافه و کمک هزینه تحصیلی اشتاین را دریافت کرده است. اولین کتاب او، در میان ده هزار چیز، در سال 2015 منتشر شد.

درباره کتاب زنان بدون مرز:

در کتاب زنان بدون مرز، «جولیا پیرپونت»، نویسنده پرفروش نیویورک تایمز و هنرمند برجسته، زندگینامه‌های کوتاه، پر جنب و جوش و شگفت‌آور را با پرتره‌های خیره کننده تمام رنگی از الگوهای زن سکولار مطابقت می‌دهد: “قهرمانان قدرت و پیشرفت”. این زنان زمین را شکستند، سقف‌ها را شکستند، و قالب‌ها را شکستند. این توصیفات انقلابی و شورآفرین از کتاب «زنان بدون مرز» بیش از پیش وسوسه خواندنش را در دل فعالین حوزه فمینیسم می‌اندازد. موضوع اصلی این کتاب حول مقاومت زنان بنا شده است. زنانی پیشگام، نواندیش و جسور از سراسر نقاط دنیا.

پیرپونت با اشاره به فعالیت چهره‌های مختلف در این حوزه ما را با نحوه مقاومت ایشان و سرگذشتشان آشنا می‌کند. شرح کنش‌هایی که اگر رخ نمی‌داد امروز جهان جای ناامن‌تری برای زنان می‌بود و فعالیت آزادانه آنها به رویا بدل شده بود. در این بین نباید نثر پرشور پیرپونت را از قلم انداخت که به حق «عباس گودرزی» ( مترجم این کتاب به زبان فارسی) توانسه از پس انتقال جان متن و ریزه کاری‌هایش برآید. مطالعه این کتاب علاوه بر اینکه می‌تواند مروری بر تاریخ فعالیت و مقاومت زنان بیندازد، می‌تواند برای کنش‌های آزادی خواهانه فعالین این حوزه منبع الهام قرار گیرد.

قسمتی از کتاب زنان بدون مرز:

کانو سوگاکو

حامی تندروها متولد ۱۸۸۱، ژاپن / روز نکوداشت: بیست و چهارم ژانویه

«بانوان! بیدار شوید! همانند نبردی که کارگران علیه سرمایه سالاران به راه انداختند تا نظام طبقاتی را بر چینند، خواسته ما برای آزادی و برابری، به صرف خواستن ما، به دست نخواهد آمد؛ اگر صدای مان را بلند نکنیم، آزادی و برابری حاصل نخواهد شد.»

در ابتدا، او فقط به گفتن اکتفا می‌کرد. کانو سوگاکو (زاده از اکا، دختر یک کارگر معدن که دوستانش او را سوگا می‌نامیدند) بعد از زندانی شدن مدیر یک روزنامه محلی، جای او را گرفت. او نوشت: «زنان در ژاپن برده‌اند. آنها را مثل دارایی مادی می‌بینند.» و وقتی دولت بر آن می‌شد تا روزنامه او را توقیف کند، فورا نشریات جدیدی راه اندازی می‌کرد. در سال ۱۹۰۸، او در یک شورش اجتماعی و آنارشیستی شرکت جست و شاهد به بند کشیده شدن سران آن جنبش بود. با اینکه این اعتراض مسالمت‌آمیز بود، عوامل دولتی وارد عمل شده و دوستان او را مورد ضرب و شتم قرار دادند.