روانی

روانی

درباره نویسنده رابرت بلاک:

رابرت بلاک (Robert Bloch) نویسنده کتاب روانی، با نام کامل رابرت آلبرت بلاک (زاده ۵ آوریل ۱۹۱۷، شیکاگو – درگذشته ۲۳ سپتامبر ۱۹۹۴، لس آنجلس) نویسندهٔ آمریکایی صاحب سبک در گونه‌های وحشت، جنایی و علمی-تخیلی بود. معروف‌ترین اثر وی رمان روانی یا سایکو یا Psycho است. بلاک داستان‌های کوتاه و رمان‌های متعددی در زمینه ادبیات جنایی و دلهره آور خلق کرد و به واسطه قهرمانان داستانش که همگی از ناراحتی‌های روانی رنج می‌بردند به شهرت رسید.

از وی داستان کوتاه آن قطار عازم جهنم به فارسی ترجمه شده و در آکادمی فانتزی قرار گرفته‌است. او بیش از هفت دهه به نویسندگی اشتغال داشت و آثار متعددی از خود به جای گذارد که در این میان رمان «روانی»  نوشته شده به سال ۱۹۵۹ از همه موفق‌تر و مشهورتر است که یک سال پس از انتشار دستمایه کارگردان بزرگ و سلطان سینمای دلهره‌آور «آلفرد هیچکاک» برای خلق اثری سینمایی به همین نام گردید.

درباره کتاب روانی:

قسمتی از کتاب روانی:

نورمن حتی برای لحظه‌ای انگار آن صدا را شنید، اما به خاطر آورد که باران و صدای پاهایی که می‌شنید ریتم مشابهی با ضربات استخوان بر طبل داشتند. او تقریباً بی‌آنکه لازم باشد این صدای پا را بشنود، از وجود آن آگاه بود. هر وقت مادرش وارد می‌شد به‌راحتی می‌توانست وجود او را تشخیص دهد. حتی لازم نبود سرش را بالا کند و او را ببیند.

در واقع او سرش را هم بالا نکرد و به‌جای آن وانمود کرد که دارد کتابش را ادامه می‌دهد. مادر در اتاق خودش می‌خوابید و نورمن می‌دانست هر وقت او از خواب بیدار می‌شود چقدر غرغرو و بداخلاق می‌شود. برای همین بهترین کار این بود که حرفی نزند و در دلش آرزو کند که مادرش دچار یکی از همان حالت‌های بدش نشده باشد.

«نورمن، می‌دونی ساعت چنده؟»

او آهی کشید و کتاب را بست. الان دیگر می‌دانست که مادرش دارد شروع می‌کند. همین سؤال نشانهٔ ستیزه‌جویی بود. مادر برای آنکه بیاید اینجا مجبور بود از جلوی ساعت دیواری پدربزرگ رد شود و به‌راحتی می‌توانست ببیند که ساعت چند است. با این حال منطقی نبود که قضیه را بزرگ کند. نورمن نگاهی به ساعت مچی‌اش انداخت و سپس تبسمی کرد. «یه‌کمی از پنج گذشته. حواسم به خوندن کتاب بود، واسه همین نفهمیدم که این‌قدر دیر شده…»