درآمدی نو بر روانکاوی
درباره نویسنده جرمی هلمز:
جرمی هلمز (Jeremy Holmes) نویسنده کتاب درآمدی نو بر روانکاوی، روانپزشک انگلیسی متولد سال 1943 در لندن است. وی دو بار ازدواج کرده است و یک فرزند پسر دارد که او هم به عنوان درمانگر در حال آموزش است. او در دانشگاه کمبریج و کالج دانشگاه لندن آموزش دیده است. وی در حال حاضر به عنوان مشاور رواندرمانی در شمال دوان کار می کند. همچنین پست استاد مدعو در کالج دانشگاه لندن (UCL) را دارد و تا سال 2003 نیز عضو ارشد تحقیقات بالینی در دانشکده پزشکی شبه جزیره بود.
درباره کتاب درآمدی نو بر روانکاوی:
معمولاً بهترین توصیه به نوآموزان روانکاوی، به‌ویژه آن‌هایی که مایل‌اند از سردرگمی بپرهیزند، رجوع مستقیم به آثار فروید است. نه صرفاً به این دلیل که فروید سرچشمۀ روانکاوی است یا به سبب وضوح افکار و سبک او یا حتی بدین خاطر که «بازگشت به فروید» همچنان از واجبات روانکاوی است. بلکه بدان سبب که در آن سال‌های نخستین، مراجعه به یک «متن اصلی» واحد در روانکاوی میسر بود، حال آنکه امروزه به موازات گسترش و دگرگونی جنبش روانکاوی و بروز مناقشه و اختلاف در آن، دست‌یابی به چنین متنی بیش از پیش دشوار شده است.
اما روانکاوی چیست؟ نیم‌قرن پیش پاسخ به این پرسش تقریباً آسان بود. روان‌کاو کسی بود که به اهمیت فرایندهای ناهشیار، تعارضات، دفاع‌ها، عقدۀ اُدیپ و محوریت سائق جنسی در رشد و تحول شخصیت و اختلالات روانی باور داشت. از آن زمان سال‌ها می‌گذرد و دیگر فهرستی از اصول عقاید روانکاوی در کار نیست. التفات روان‌کاوان پسافرویدی به وجوه پیش‌اُدیپی و روابط موضوعی، اندیشۀ روان‌کاوانه را متحول کرده است. افزون بر این، ارتباط روزافزون روانکاوی با روان‌شناسی رشد، انسان‌شناسی، رفتارشناسی، روان‌شناسی شناختی، فلسفه و علوم اعصاب به غنای یافته‌های آن افزوده و بینش‌های نظری آن را اصلاح و تعدیل کرده، و به‌تبع آن فنون «معیار» درمانی را نیز دگرگون ساخته است. از این‌رو، شاید بهتر باشد روانکاوی معاصر را «روانکاوی پسافرویدی» بنامیم.
«درآمدی نو بر روانکاوی»، چنان‌که از نام آن پیداست، «درآمدی» بر روانکاوی است. آشنایی با روانکاوی به‌زبانی ساده و علمی. کتابی که به‌اختصار و البته به‌وضوح به شرح اصول و مبادی نظری و عملی روانکاوی می‌پردازد و در باب مناقشۀ همیشگی ماهیت اندیشۀ روان‌کاوانه و شأن علمی روانکاوی سخن می‌گوید.
«درآمدی نو بر روانکاوی» کتابی است که درمان و اصول بنیادین روانکاوی جدید را در بر می‌گیرد و با جذابیت‌های نظری می‌تواند هم برای دانشجویان و روان‌کاوان و روان‌درمانگران و هم برای مخاطبانی که قصد آشنایی با اصول روانکاوی جدید دارند مفید واقع شود.
قسمتی از کتاب درآمدی نو بر روانکاوی:
همان‌گونه که کودکی پس از خروج از مدرسه در میان انبوهی از کودکان، در نظر والدینش کودکی ویژه می‌نماید و برقی در چشمان مادرش برمی‌انگیزد. به همین طریق بیمار نیز امیدوار است. در نظر روان‌کاو فردی ویژه جلوه کند. نقصان انعکاس‌یابی در دوران کودکی به فقدان انسجام و یکپارچگی خود و کاستی عزت نفس می‌انجامد. در پاسخ، کودک برای کامل بودن و نمایشگری و جلب توجه بیشتر تلاش می‌کند. و پیوسته به تائید و تحسین میلی سیری‌ناپذیر دارد. به گفته کوهوت، روان‌کاو باید مانند والدی خوب برای جست‌وجوی ناشیانه بیمار در پی عزت نفس، آینه‌ای باشد. نه آن که با تاویل‌های ناپخته و نابجا جای پایش را سست کند.
انتقال آرمانی‌سازی بازتابی است از قطب مخالف که در آنْ دیگری در نظر فرد موجودی کامل می‌نماید. و از این‌رو نیابتا عزت نفس معیوب او را تقویت می‌کند. مقداری آرمان‌سازی و همزیستی وجه طبیعی هر رابطه روان‌کاوانه است. به‌ویژه اگر بیمار در آرمانی‌سازی (بهنجار) والدینش دچار مشکل بوده. و بعدها در زندگی، همه خدایانش پایی چوبین داشته باشند. کوهوت بر این باور است که همچون انتقال آیینه‌ای، آرمانی‌سازی نیز باید پذیرفته شود. چرا که تاویل ناپخته و نابجا ممکن است به احساس بی‌ارزشی و سرخوردگی بینجامد.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.