خدا و الحاد جدید
درباره نویسنده جان اف هات:
جان اف هات (John F. Haught) نویسنده کتاب خدا و الحاد جدید، (زاده 12 نوامبر 1942) الاهی‌دان مسیحی و استاد ممتاز و بازنشسته دانشگاه جرج تاون آمریکاست. او در طیف تکامل گرایان خداباور و معتقدان به سازگاری نظریه تکامل و دین قرار می‌گیرد. هات بر این باور است که الهیات اگر می‌خواهد حرفی برای گفتن داشته باشد، باید نظریه‌های علمی را به ویژه آنچه را که مربوط به کیهان شناسی و تکامل است جدی بگیرد. او نظریه تکامل داروینی را مرحله‌ای سرنوشت ساز در فهم بشر می‌داند، از این رو فهم ما را از خدا و ارتباطش با جهان و تصویری که از جهان داریم، پیش از داروین و پس از داروین متفاوت می‌بیند.
در سخنان جان اف هات معمولاً از تکامل خداباورانه با عنوان الهیات تکامل یاد می‌شود. این اصطلاح به معنای آن است که خدا جهان را از عدم با قوانین بنیادی و ثابت‌های طبیعی می‌آفریند و خدا از طریق فرایندهای طبیعی و به وسیله آنها و در آنها همه جا در زمان و مکان مدام عمل می‌کند که از آن با عنوان خلق مدام یاد می‌شود.
درباره کتاب خدا و الحاد جدید:
در فصل نخست کتاب به این پرسش پرداخته می‌شود که چگونه الحاد جدید را می‌توان جدید خواند. ادعاهای سه نویسنده داکینز، هریس و هیچنز به اختصار در این فصل آورده شده و نویسنده توجه و ملاحظه ویژه خود را درباره آن بیان می‌کند.
در فصل دوم پرسش «الحاد جدید در حقیقت چگونه ملحدانه است؟» مطرح می‌شود. نویسنده در اینجا میان الحاد «بی‌پرده و سرسخت» منتقدان کلاسیک دین از یک سوی و الحاد «تلویحی و نحیف جدیدی» که ویژگی ملحدان جدید ماست، از دیگر سوی تمایز قائل می‌شود.
7 فصل نخست این کتاب عاری از رهیافتی اختصاصاً مسیحی به الحاد جدید است. نقد مؤلف به گونه‌ای سامان داده شده که خداباوران غیرمسیحی به ویژه یهودیان و مسلمانان همچنین ملحدان و لاادری‌گران بتوانند با آن همراهی کنند. در فصل هشتم نشان داده می‌شود که آنچه ملحدان جدید از خدا مراد می‌کنند، تقریباً دخلی به آنچه امروزه ایمان و الهیات مسیحی از این عنوان مراد می‌کند، ندارد.
نویسنده کتاب به عنوان متخصص حوزه علم و دین در این کتاب تأکید می‌کند که ملحدان جدید، درکی سطحی و بی‌مایه از دین دارند، چراکه این را تنها در جریان‌های افراطی آفرینش باوری، ظاهرگرایی مبتنی بر کتاب مقدس و تروریسم می‌بینند.
قسمتی از کتاب خدا و الحاد جدید:
باور به خدا، شكل مهلکی از ایمان است. خوب توجه کنید که باور و زندگی پس از مرگ چگونه جهان امروز را آشفته و خراب کرده است. به عنوان نمونه من این صفحه را در مرگبارترین روز پس از شکست مفتضحانه عراق (پانزدهم آگوست ۲۰۰۷)، می‌نویسم که در آن تروریست‌های تکفیری نزدیک پانصد تن از اعضای فرقه یزیدی را قتل عام کردند. گروهی از مؤمنان با باور کورکورانه به گزاره‌های مربوط به خدا و زندگی اخروی، خود را منفجر می‌کنند تا در همان حال گروهی دیگر از مؤمنان را منفجر کنند. چه شواهد و قرائن دیگری نیاز است تا اثبات شود که ایمان خداباورانه نه تنها موهوم و باطل است، بلکه خطرناک نیز است. ممکن است از نظر بیشتر ما انسان‌ها ایمان به خدا امری سالم و بی‌زیان باشد، اما به نظر هریس، ایمان ممکن است به هر چیزی منجر شود.
به تعبیر هریس، آن ساده باوری احمقانه که مسیحیان را به این باور می‌کشاند که عیسی «مرگ را فریفت و به صورت جسمانی به آسمان‌ها عروج کرد»، یا اندیشه مضحک استحاله جوهری که کاتولیک‌ها را به این باور می‌کشاند که می‌توان عیسی را «در هیئت نوعی کلوچه خورد» و مؤمنان می‌توانند خون او را به واسطه «چند ورد لاتینی که بر شراب بورگاندی شان خوانده می‌شود» بنوشند، ممکن است به قدر کافی بی‌زیان به نظر آید. اما متأسفانه این سخن که ایمان موجبات چنان مهملات بی‌ضرری را فراهم می‌سازد فضا را برای باورهای ناموجهی که منجر به «فجیع‌ترین جنایات علیه بشریت می‌شود»؟ فراهم می‌سازد. ملحدان جدید ایمان را به باور بدون دلیل و قرینه تعریف می‌کنند.
نقد و بررسی‌ها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.